Fifth Chapter

De rest van het weekend hoorde ik niets meer van Alice. Ik vermoedde dat ze haar roes was aan het uitslapen en ging haar vandaag toch weer op school zien. "I'M GOING MOM. BYE!" met een harde zwaai gooide ik de deur achter mij dicht. Er ging een schok door me heen toen dit een luide knal veroorzaakte "oops..." Met haastige passen stak ik over nadat ik eerst vluchtig om me heen had gekeken voor auto's. Ik stak mijn handen diep in mijn zakken en door de koude wind begroef ik mijn hoofd wat meer in mijn jas. Op automatische piloot liep ik naar school. Het was zo'n dagelijkse routine geworden dat ik zelfs met mijn ogen toe naar school zou kunnen stappen. In gedachten verzonken liep ik verder. Opeens sloot iemand zijn arm rond mijn nek. Ik wou beginnen gillen maar er werd een hand op mijn mond gelegd. Mijn hart sloeg 300 per seconden. "Hello beautiful" mijn lichaam ontspande zich meteen toen ik merkte dat het Louis was. Hij liet me los en toen ik me naar hem omdraaide keek hij me lachend aan. "Don't EVER do that again idiot" ik stompte hem zachtjes tegen zijn arm maar glimlachte. "So what are you doing here" hij keek me met een nieuwsgierige blik aan. "I'm going to school" ik trok een wenkbrauw op en grinnikte. In mijn hoofd leek dit het meest logische aangezien het maandagochtend was en ik een rugzak bij me had. "Yuk, I hate school, so now I'm not going anymore" Louis trok een verveeld gezicht. "Then what are you going to do?" nu was het mijn beurt om hem nieuwsgierig aan te kijken. Als hij niet naar school ging, wat deed hij hier dan zo vroeg. "Well, I'm going to Zayn and the boys, you can join us if you want." Zijn ogen twinkelde ontdeugend en ik beet zachtjes op mijn lip. Het voorstel klonk wel aanlokkelijk maar wat moest ik op school zeggen? "I...don't really know. What about school?" blijkbaar had hij al meteen een oplossing klaar. Misschien omdat hij dit zelf vaak had gedaan. "Just say you're sick. Works every time" dit klonk best wel logisch. Ik was nog niet ziek thuisgebleven van school dit jaar dus dit kon perfect werken. "Uuuhm..." ik keek hem bedenkelijk aan en Louis keek me met puppy-ogen aan. "Okay then, let me just text Alice" ik haalde mijn gsm boven en typte snel een sms. Not going to school today, just tell them I'm sick! ik dacht even na en verwijderde wat ik getypt had. Ik vormde een nieuwe sms en knikte toen goedkeurend. I don't feel so great, I'm staying home for a day. Tell them I'm sick, fever! ik wilde niet dat Alice vervelende vragen ging stellen en ik kon haar later nog vertellen waar ik echt was geweest. "Let's go" ik haakte mijn arm in die van Louis en samen liepen we richting het steegje waar ik enkele dagen geleden ook was geweest. Zayn keek verbaasd op toen hij me zag en met een verlegen glimlach begroette ik hem. Beelden van gisteren flitste door mijn hoofd en ik voelde mijn wangen rood worden. Zayn leek even ongemakkelijk als mij en wende snel zijn blik af. Opeens viel mijn blik op een jongen die ik nog niet had gezien. Hij leek door te hebben dat ik hem aanstaarde en glimlachte breed naar mij. "Hi I'm Niall, you must be Amelia. Zayn can't stop talking about you" hij knipoogde lachend en Zayn keek hem vernietigend aan. "That's...that's not true Niall. Shut up" "Hi Amelia" Liam kwam uit een klein gebouw dat aan het steegje grensde en keek me weer zo vriendelijk aan als de vorige keer. "What do you guys do all day?" Misschien was het uiteindelijk toch niet zo'n geweldig idee geweest om hier naartoe te komen. Wie weet bestolen ze winkels of arme oude vrouwtjes op straat. "Don't worry babe, we don't do anything ilegal. Just hang around in town a little bit. Not much" Louis woelde door zijn haar en knipoogde toen. "Oh, that sounds not so bad" ik was niet de eerste beste persoon om actieve dingen te doen. Ik sportte niet en thuis zat ik meestal ook gewoon op mijn kamer te lezen of op de computer. "And I thought maybe we could go to the park today" Zayn zijn stem mengde zich in de conversatie en glimlachte vaagjes toen ik opnieuw oogcontact maakte. "Well I think that's a great idea" steunde ik Zayn zijn idee. Ik moest er alleen voor zorgen dat ik niemand bekend tegenkwam maar dat moest lukken. "But first I want something to eat" riep Niall. Hij stond op en kwam er bij staan. "Of course Niall, we won't forget you're everlasting hunger" ik kon een lach niet onderdrukken en iedereen keek me aan. "Sorry" ik perste mijn lippen op elkaar en staarde naar de grond. "What are we waiting for then, let's go to nandos. I'm starving" Niall liet het klinken alsof het doodnormaal klonk om 's morgens om half 9 al naar nandos te gaan. Toen hij de vreemde blikken zag zuchtte hij. "Okay, whatever you guys want to go to..." voegde hij er dan maar stil aan toe. Hij verliet het steegje gevolgd door Louis, Liam en Zayn. Ik liep er met snelle passen achteraan en ging naast Zayn lopen. "Hi" ik keek hem zo normaal mogelijk aan en hoopte dat een normaal gesprek zou kunnen zonder al te veel gênante momenten.