H8

Het is ochtend. Ik word langzaam wakker en mijn ogen worden verblind door het felle zonlicht dat door mijn raam schijnt. Ik zie dat mijn zus al wakker is en dat ze haar telefoon checkt. "Goedemorgen." zeg ik tegen haar. "Ze draait zich om en kijkt me aan. "Goede morgen zusje. Lekker geslapen?" Ze vergrendeld haar telefoon en legt hem naar haar neer. Ik knik. "Ik niet zo goed." zegt ze. "Pap en mam hebben de hele nacht door geruzied tot dat ik ze vanmorgen allebei de deur uit hoorde gaan. Waar ze nu zijn weet ik niet." Ik zucht diep. "Gelukkig is Lilly bij een vriendin logeren. Ik vind het vreselijk voor haar als ze dit mee moet maken." zeg ik en Lisa knikt instemmend. We stappen uit bed en Lisa loopt naar mijn kledingkast. Ze pakt er een warme trui uit en een joggingbroek. Ik wil het zelfde doen maar dan herinner ik me de onepiece suit die ik met de kerst had gekregen. Ik loop naar de tas waar hij in zit en trek hem aan. Lisa vind hem super. Ze is een grote One Direction fan en vind het daarom ook super gaaf dat ik ze ken. We lopen naar beneden en komen in de woonkamer. Het is een grote troep. Vlak bij de deur ligt een glas in meer dan honderd stukjes. De grote lamp die naast de bank stond ligt op de grond. De vaas met bloemen die op eettafel stond is omgevallen en het water stroomt van de tafel naar de grond. Het is niet de eerste keer dat de ruzie van mijn ouders leidde tot kapotte spullen maar het is wel de eerste keer dat het zo uit de hand is gelopen. Zuchtend loop ik naar de keuken om een handveger en blik te en een handdoek te pakken. Zonder dat ik ook maar iets gezegd heb weet mijn zus wat ik ga doen en ze helpt me met het pakken van de spullen. Samen ruimen we de woonkamer op. Dan lopen we terug naar de keuken om de rommel weg te gooien en om een ontbijt te maken. Daarna ploffen we op de bank en kijken wat tv. Het is 3 uur als mijn vader binnen komt. Hij hangt zijn jas een de kapstok en komt de woonkamer in. Hij ziet dat alles schoon is. Dan ziet hij ons zitten. "Hallo dames." zegt hij op een zachte toon. "Hoi pap." zeggen we. "Luister meiden. Ik moet even met jullie praten." zegt hij en hij gaat in de stoel zitten die naast de bank staat. Hij kijkt serieus. "Jullie moeder en ik hebben besloten om uit elkaar te gaan. Het is mijn eigen schuld. Ik ben vreemd gegaan. Meerdere malen. Ik ga ergens anders wonen zodat dat jullie en je moeder hier kunnen blijven wonen. Je moeder wil ergens anders logeren totdat ik iets anders heb gevonden. Jullie mogen hier blijven als jullie willen." verteld hij. Het word wazig in mijn hoofd. Mijn ogen vullen zich met tranen en ik sta op. Ik loop zo snel als ik kan naar de gang en trek mijn schoenen en jas aan. Zo snel als ik kan in de hoop dat niemand me volgt. Ik wil weg hier. Ik doe de voordeur open en zie dat Lisa achter me aan loopt. Ik loop naar buiten en trek de deur achter me dicht. Dan begin ik te rennen. Het regent maar het maakt me niet uit. Zo kunnen mensen niet zien dat ik huil. Ik blijf rennen totdat ik niet meer kan. Ik sta tegen een groot gebouw om even op adem te komen. Mijn benen kunnen het even niet meer aan en ik laat mezelf naar beneden glijden totdat ik op de ijskoude grond zit. Ik kan alleen maar huilen. Ik trek mijn knieën op en sla mijn armen eromheen. Ik leg mijn hoofd tussen mijn knieën en laat de tranen stromen. Ik ben helemaal doorweekt door de regen en heb het ijskoud. Waar moet ik heen? Ik wil absoluut niet naar huis maar buiten blijven is ook geen optie. Dan bedenk ik me dat Harry zei dat ik altijd welkom ben. Ik sta op en probeer de weg naar Harry's huis te herinneren. Ik begin te lopen en kom uit eindelijk bij Harry's huis. Even twijfel ik maar dan bel ik toch aan. Het duurt even voordat er wordt opengedaan. "Hey, Lotte!" zegt hij vrolijk. Dan ziet hij dat ik helemaal doorweekt ben en dat ik heb gehuild en laat me binnen.