Hoofdstuk 1.

De wekker gaat, tijd om uit bed te komen. De vakantie is voorbij. Ik klim met moeite uit bed en ga voor de spiegel staan. Ik trek mijn badjas aan een loop naar beneden. Ons huis is erg groot, we zijn ook een groot gezin. Ik heb twee zusjes, Lisa en Annemiek, dat is een tweeling, een zus, Maria en 4 broers, Mark, Thomas, Pjotr en Jasper. En dan ben ik er natuurlijk ook, de middelste, Alex. Eigenlijk heet ik Alexandra, maar sinds ik ontdekt heb dat ik meisjesdingen haat, noem ik mezelf Alex. We hebben ook nog 3 honden, Max, Siep en Sara. Doordat we zo’n groot huis hebben, moeten we dan ook elke week met z’n alle het huis schoonmaken. Dat duurt meestal nog wel even, want ons huis heeft 4 verdiepingen. Lisa, Anne, Maria en ik slapen op de eerste verdieping. Maria en ik hebben allebei een eigen badkamer, Lisa en Anne delen er een. Mijn ouders slapen op de tweede verdieping. Mijn vader heeft een reusachtige werkkamer, maar dat is voor ons, inclusief mijn moeder, verboden gebied. Op de tweede verdieping staat ook de waskamer. De enige die daar binnentreedt is mijn moeder. De jongens slapen op de derde verdieping. Allemaal een eigen slaap- en badkamer. Op de zolder staat helemaal vol met troep, oude computers en tv’s , boeken, tafels, stoelen en noem het allemaal maar op. De zolder bestaat uit twee delen, vinden mijn broers. Ze hebben al het troep aan de linker kant geschoven, en al hun spullen aan de rechterkant. Ze bespelen alle vier een instrument. Mark speelt gitaar, Thomas drumt, Pjotr speelt piano en Jasper zingt. Ze spelen wel eens op feestjes. Mijn moeder is helemaal gek van hun muziek. Eigenlijk van alle soorten muziek. Mijn moeder wilde graag bij hun “band”. Mijn moeder speelt trompet, maar de jongens wilde geen moeder, of een trompet in hun band.
Mijn kamer is blauw met groen, dat zijn mijn twee lievelingskleuren. Ik heb bruin krullend haar, niet te lang, niet te kort. Ik draag meestal sweaters en wijde losse broeken, nooit een rok of een jurk. Ik koop mijn kleuren zelf, mijn moeder koopt toch alleen maar roze troep. Ik heb altijd een koptelefoon op. Ik ben een beetje jongensachtig. Ik doe aan breakdance met mijn beste vriend Joris. Ik heb namelijk geen vriendinnen. Ze waren of vriendinnen met me omdat ik van die “leuke” broers heb, of omdat ik veel geld heb. Jongens zijn anders. Ik heb Joris twee jaar geleden in de brugklas ontmoet, toen we allebei nog twaalf waren. Sinds dien zijn we beste vrienden. Mijn zus is een jaar ouder dan ik, en dat betekend in haar wereld dat ze slimmer, knapper , leuker en beter is dan ik. Maria heeft altijd een vriendje. Een keer nam ze hem mee naar huis om hem aan ons voor te stellen. Dat was meteen ook de laatste keer dat ze dat had gedaan. Haar vriendje bleek namelijk de beste vriend van Thomas te zijn, hij was woedend. Het stoom kwam uit zijn oren. “Hoe durf je met mijn zus verkering te nemen, ze is mijn zusje!” heb ik hem horen zeggen. De vriendschap was meteen verbroken.
Als ik beneden ben hangen er overal slingers en op tafel ligt een groot ingepakt cadeau. Ik was helemaal vergeten dat Pjotr jarig is vandaag. Iedereen staat om Pjotr heen en feliciteert hem. Ik loop naar hem toe en geef hem een dikke knuffel. “Gefeliciteerd met je zeventiende verjaardag Pjotr!” zeg ik hem omhelzend. “Bedankt Alex!” zegt hij blij.
Zijn bruine haren zitten warrig om zijn hoofd. Ik ben echt jaloers op Pjotr zijn ogen. Hij heeft hele mooie diep blauwe ogen. Al mijn – voormalige – vriendinnen vonden hem altijd het knapst. Een van hen had haar nummer aan hem gegeven. Hij heeft haar vierkant uitgelachen.
Pjotr vroeg me waar zijn cadeau was. Ik improviseerde, ik gaf hem geld en vertelde hem dat hij een videogame mocht uitzoeken voor zijn playstation.
Ik ontbeet niet, ik doe dat de laatste tijd niet meer. Ik eet te weinig. Joris verteld me altijd dat ik dat niet moet doen. Hij helpt me altijd als ik problemen heb. Hij is echt de liefste vriend die er is. Die tutjes uit mijn klas, die niet begrijpen dat een jongen en een meisje gewoon bevriend kunnen zijn zonder dat er wat speelt, zijn stik jaloers dat ik met Joris omga. Het is me eigenlijk niet zo opgevallen, maar Joris is best knap. Veel meisjes vinden hem leuk. Hij heeft zwart haar dat omhoog staat, hij heeft hele mooie groen/bruine ogen en hij is erg lang. Ik ben met zijn lengte vooral blij, ik ben namelijk zelf heel lang. Het irriteert me soms echt mateloos. Joris kan heel goed dansen, hij had mij overgehaald om samen met hem op streatdance te doen.

Onze Mentor, Meneer van den Houden, heeft ons nieuw plekken gegeven. Ik zit achteraan, voordeel, maar naast Marieke, nadeel. Die Marieke is echt een kwebbelkous, ze kan geen seconde haar mond houden. Joris zit helemaal vooraan, naast Lindsey. Ik mag haar echt niet, ze heeft altijd vreselijke kleren aan en draagt te veel make-up. Ze is echt een aandacht vrager. Gelukkig moet Joris niks hebben van dat soort meisjes. Het was al bijna negen uur, en Marieke was er nog niet. Ik hoopte stiekem dat ze ziek is, want ik zit liever alleen dan naast dan naast die kletsmajoor. Maar helaas, net op tijd rent ze het klaslokaal binnen. Ze loopt naar haar plaats en begint natuurlijk meteen met praten. “ Hoe was jou vakantie Alexandra?” vraagt ze. “Het is Alex” zeg ik droogjes. “O, sorry Alex, hoe was je vakantie?” vraagt ze nog een keer. “Was wel leuk hoor, heb niet echt iets speciaals gedaan” antwoord ik. “Jij bent toch bevriend met Joris?” vraagt ze. “Ja, hoezo?” vraag ik. “Nou, uhh…. Ik vroeg me af of jij misschien, want ik uhh… Kan je misschien een keer vragen wat hij van me vindt, ik vind hem namelijk best wel leuk” zegt ze blozend. Ik wil tegen haar zeggen dat hij niet geïnteresseerd is in domme trutjes zoals zij. Maar ik zeg vriendelijk dat ik het hem zal vragen.

Na de les loop ik naar Joris toe. “Je hebt er weer een aanbidder bij” zeg ik lachend. “Alweer?” zegt hij verwarrend. Joris weet niet dat zoveel meisjes hem leuk vinden, het boeit hem ook helemaal niks. “Marieke vindt je leuk, ze wilt weten wat je van haar vindt” zeg ik. Hij giert het uit. “Marieke?” zegt hij gierend van het lachen. “Ik vind haar een dom trutje en ik ga nooit wat met haar beginnen” zegt hij lachend. “Ik dacht wel dat je dit ging antwoorden!” zeg ik nu ook lachend.






















youtube to mp3