67.

Ik had mijn ogen nog nergens anders opgericht dan de draak, hij op mij nadat Hagrid hem probeerde te aaien. De draak liep voorzichtig naar me toe en ging tegen me aan liggen voor zover dat kon. Voorzichtig tilde ik een hand op en streelde de draak. Hij leek het fijn te vinden en sloot zijn ogen en viel in slaap. Ik bleef daar tot de pauze afgelopen was. De anderen niet. Ik mocht helpen met het voeden. Bij Hagrid wilde hij eerst niet maar toen ik probeerde was hij zo mak als een lammetje. ‘Hij mag je wel’ zei Hagrid grinnikend. De week daarna had Draco steeds een irritante grijns op zijn gezicht. Harry, Ron, Hermione en ik brachten het grootste gedeelte van onze tijd door bij Hagrid. Harry, Ron en Hermione probeerden Hagrid tot reden te brengen terwijl ik met Norberd bezig was. Hagrid noemde hem Norberd. In een week tijd was hij 3x zo lang geworden en er kringelde rook uit zijn neus gaten. ‘Charlie’ hoorde ik Harry zeggen. ‘Ik geloof dat jij ook niet helemaal fris bent hè?’ zei Ron. Ik liep naar de tafel met Norberd achter me aan. ‘Ik heet Ron weet je nog? Ron’ vervolgde hij. ‘Nee Charlie, Charlie je broer in Roemenië. Die bestudeert toch draken? We zouden Norberd naar hem toe kunnen sturen, Charlie kan er voor zorgen en hem vrijlaten als hij groot genoeg is’ zei Harry. ‘Je bent briljant’ zei Ron. ‘Wat vind jij Hagrid?’ uiteindelijk gaf Hagrid toestemming om een uil te sturen aan Charlie om het te vragen. De week erna kroop voorbij. Op woensdagavond waren Ron en ik bij Hagrid om Norberd te voeren. ‘AUW!’ zei Ron. ‘Hij heeft me gebeten!’ en hij liet zijn wond aan mij zien. Hagrid gaf hem een uitbrander omdat hij Norbert zou hebben laten schrikken. ‘Norberd je mag mensen niet bijten!’ zei ik. Nadat we hem zijn dozen ratten hadden gegeven zong Hagrid een slaapliedje voor hem. Ron deed de Invisibility Cloak om en ik draaide het hartje aan mijn ketting om. Zweigend liepen we richting het kasteel. In het kasteel namen we afscheid van elkaar en ik wenste hem sterkte met zijn hand en liep naar de common room van Slytherin. Ik dacht dat iedereen al sloep maar dat was niet zo. Draco zat nog op de bank al was hij wel half aan het slapen. ‘Wie is daar?’ vroeg hij slaperig. Zo stil mogelijk liep ik naar de slaapzalen. Waar iedereen gelukkig wel lagen te slapen. Stilletjes kleedde ik me om en ik ging in bed liggen. Na een uur was ik nog wakker, ik vroeg me af of Draco al in bed lag. Ik trok mijn sokken aan en liep naar de woonkamer, Draco lag op de bank te slapen. ‘Draco wordt wakker’ zei ik. ‘Hm…’ zei hij. ‘Kom sta op dan breng ik je naar bed’ zei ik. Hij stond loom op en ik begeleidde hem naar zijn slaap kamer. Ik hielp hem met omkleden omdat hij zo slaapdronken was dat hij het amper zelf kon. Ik liet hem op zijn bed vallen, maar in zijn val trok hij me mee. ‘Draco laat me los’ siste ik. ‘Nee’ murmelde hij. Hij had zijn armen om mijn middel vast geklemd. Na nog een paar pogingen viel ik ook in slaap.