Room cleaning service |2|

'Ik zit vol!' riep ik hard terwijl we over de straten naar Shikamaru's huis liepen. 'Ik ben blij dat je genoten hebt van je maaltijd,' zei Shikamaru met een glimlach, terwijl hij zijn huissleutels pakte en de deur van zijn huis open deed. 'Shikamaru! Je hebt je kamer weer niet opgeruimd!' werd kwaad geroepen door een vrouwenstem. Shikamaru zuchtte. 'Mam, dit is Madoka,' introduceerde Shikamaru me. 'Hoi Madoka-chan, vind je het erg als ik Shikamaru even apart neem, drinken staat in de koelkast als je dorst hebt,' zei Shikamaru's moeder. Ik knikte en werd naar de keuken gabracht door Shikamaru's moeder. 'Noem me trouwens maar Yoshino,' zei Shikamaru's moeder, Yoshino.
Terwijl ik wat aan het drinken was hoorde ik Yoshino tegen Shikamaru praten, wat geen afluisteren is.
'Je moet echt eens wat verantwoordelijker gaan worden, op deze manier word je nooit volwassen.' Ik hoorde Shikamaru zuchten. 'Ik word wel volwassen hoor,' zei hij. 'Mag Madoka blijven?' vroeg hij snel, voordat zijn moeder iets kon zeggen. 'Voor hoelang?' vroeg Yoshino. 'Weet ik nog niet,' zei Shikamaru. Yoshino zuchtte. 'Ik ben te aardig,' zei ze. 'Maar alleen als je je kamer per direct opruimt,' zei ze streng.
Shikamaru en zijn moeder liepen de keuken in. 'Ik moet heel even mijn kamer opruimen,' zei Shikamaru en wees naar zijn kamer. 'Zal ik helpen?' vroeg ik. 'Als je echt wilt,' zei Shikamaru met een kleine glimlach en een vorm van opluchting op zijn gezicht.
We liepen naar Shikamaru's kamer. 'Het is wel een hele grote troep,' zei Shikamaru. 'Ach, hoe erg kan het zijn?' zei ik, een kamer is meestal niet zo'n hele grote bende. Maar mijn mening veranderde toen Shikamaru zijn kamerdeur openmaakte. 'Bedankt dat je wilt helpen,' zei hij nogmaals. Ik heb er spijt van dat ik ooit aangeboden heb om hem mee te helpen opruimen. Ik zuchtte. 'Zullen we dan maar meteen beginnen?' zei ik. Ik wou beginnen met de stapel kleren die midden op de grond lagen. Ik pakte het shirt wat bovenop lag. Ik voelde een warmte op mijn hand, de warmte van een andere hand. Ik keek op en zag Shikamaru's gezicht heel kortbij die van mij. Ik voelde meteen dat mijn gezicht weer rood werd. Ik keek in zijn ogen. Ik zag hoe zijn ogen diep in die van mij keken. Ik liet het shirt los en draaide me snel om.
'Z-zullen we verder opruimen?' vroeg ik. Shikamaru knikte, maar hij had een teleurgestelde blik. Ik ging verder met opruimen, ik probeerde de hele situatie te negeren. Ik moet gewoon aan Kiba denken. Ik begon een beetje in mezelf te lachen.
Ik keek onder het bed of daar nog rotzooi lag. Onder het bed zag ik twee grote, donkere ogen naar me kijken. Ik schrok en vloog naar achter waardoor Shikamaru me opving. 'Wat is er Madoka?' vroeg hij. 'E-er zit een monster onder je bed!' zei terwijl ik naar de onderkant van zijn bed wees. Shikamaru grinnikte en zette me neer. Hij liep naar het bed, keek eronder en haalde er iets onder uit. Ik deed een klein stapje achteruit, bang voor de verrassing die er voor me in petto was. Shikamaru liet me een knuffelbeest zien. Ik was best opgelucht. 'Je bent best snel bang he?' vroeg Shikamaru, al was het meer een opmerking. Ik keek de andere kant uit. 'Je bent schattig als je bang bent,' zei Shikamaru. Ik was een beetje verbaasd dat hij dat zei. Ik keek hem aan, maar hij keek een beetje blozend een andere kant op. 'Uhmm, we zijn wel ver genoeg met opruimen, ik ga een matras voor je halen,' zei Shikamaru. Ik schrok een beetje. 'Ik slaap hier?' vroeg ik. 'Tenzij je dat een probleem vindt,' zei Shikamaru. 'Ja, ik ken je pas een dag, dan kan ik echt niet met jou op dezelfde kamer gaan slapen,' zei ik. 'Klopt, vind je het niet erg om dan op de bank te slapen?' vroeg Shikamaru. Ik schudde mijn hoofd.

Ik lag op de bank. Het was donker en iedereen was al aan het slapen. Ik kon zelf niet slapen. Niet alleen omdat ik de bank niet gewend ben, maar ook omdat ik dingen aan het overdenken ben. Dingen over Shikamaru. Ik ken hem pas een dag en hij mij ook. Zou hij me echt schattig vinden, of is dat gewoon zijn karakter? Zou hij zo tegen iedereen doen?
Opeens kwam Kiba in mijn gedachten. Kiba is knap en ik durf te wedden dat hij ook super romantisch is. Misschien kan hij ook heel goed zoenen. Ik ging blozen van het idee. Het gaf me een beetje een warm gevoel van binnen. Met Kiba in gedachten kan ik zeker goed gaan slapen! Ik deed mijn ogen dicht en dacht aan Kiba terwijl ik in slaap viel.