011

Ik had geen idee wat ik nu moest zeggen... Misschien gelooft hij me niet? Verweg in zijn stem hoorde ik zijn kinderstem nog. 'Zayn?' Fluisterde ik. 'Yeah, Zayn Malik. If you don't have anything to say, I'm not feeling well so...' 'August 2004, Bradford.' was het enige wat uit mijn mond kwam. Het was even stil aan de andere kant van de lijn. Ik luisterde aandachtig. 'I... I'm sorry what was your name again?' zei Zayn. De tranen schoten me in mijn ogen. 'Nina..' zei ik. 'You tweeted your tellphone number in our own old language.' opnieuw een stilte. 'I just found the letters. I'm so sorry Zayn! I really am. Nobody gave me the letters and-' de lijn werd verbroken. 'Nee dat deed hij niet..' zei ik kwaad en geschrokken. Waarom hing hij op? Geloofde hij me niet? Ik liep naar de brieven en las brief 7 snel even door. Nee daar had het niks mee te maken. 'Wat heb je daar?' ik schrok van de stem van Robert. 'Ik zei toch dat je niet in mijn kantoor moest komen!' Zijn stem werd steeds luider. 'Ja dat weet ik ook wel, maar dan moet je maar geen dingen voor me verstoppen! EN ik weet dat jij die laatste brief hebt dus als ik jou was dan-' 'Waar ben je nu?' zijn stem leek gekalmeerd. 'Ik moet nu brief 8 lezen...' zei ik zacht. 'Nina dan heb je geen idee waar je het over hebt. Dan snap ik dat je boos bent. Je bent niet ver genoeg met lezen om te begrijpen dat ik 52 voor je weghoud.' 'Je hielt ze allemaal voor me weg! En heb jij het gelezen? Ik haat je! Bezopen gek! Geef me die brief, mijn naam stond erop! Je bent mijn vader niet dus bemoei je er niet mee!" kwaad smeed ik een etui naar zijn hoofd. Ik werd knalrood en de tranen liepen uit mijn ogen. 'Geef die brief!' Robert deed zijn handen voor zich voor als ik zou aanvallen. Ik rende op hem af en trok aan zijn shirt. Hij hielt me vast waardoor ik om me heen begon te slaan. 'Wees nou eens rustig, Nina. Ik probeer je te beschermen.' 'Beschermen?' riep ik kwaad. We begonnen door elkaar te schreeuwen maar dat werd verstoord toen mijn mobiel afging. 'Die kan je wel missen..' zei Robert. 'NEE!' riep ik en ik worstelde me uit zijn greep en nam mijn telefoon op. 'Nina.' zei ik. 'Nina? No jokes?' Ik hoorde dat het Zayn weer was en dat toverde weer een glimlach op mijn gezicht. 'Yes.' 'Is it OK if I call you later. I thought it was rude to just hanging up. So I called back to say that I can't talk right now.' 'it's okay ZAYN.' zei ik met de nadruk op Zayn en keek Robert grijnsend aan. Zijn ogen werden steeds groter en hij liep op me af. 'I talk to you later, bye.' zei ik net op tijd en ik hing op. Ik keek hem even aan en probeerde toen naar zijn koffertje te rennen maar hij hielt me tegen en hij legde zijn handop mijn schouder. 'Nina. Ik geef je de brief zodra je met de rest klaar bent. Ik beloof het.' zei Robert. Hij heeft mijn blije mood weer mooi verpest. 'best!' snauwde ik en sloeg zijn hand van mijn schouder. 'Laat me toch eens,' zei ik toen en met een klap gooide ik de deur dicht. Nu 8 lezen dan maar....

___________________________________________________________
hoi, sorry dat ik niet zoveel schrijf. Het is kerst geweest en nu vakantie..
Ik dacht dat jullie geen tijd hadden en zelf had ik het ook niet.
Maar misschien nog 1 vanaaf.\
loveuuxxxx