030 - P.O.V Tonnie

'Tonnie.. Tonnie? Tonnie wordt wakker..' Ik open langzaam m'n ogen en zie Harry opeens voor me zitten, shirtless.. 'WOW!' Ik spring achteruit en val bijna van het bed af. We moeten allebei lachen. 'Maar wat is er?' vraag ik aan Harry. 'Ik dacht dat je nooit meer wakker zou worden. Het valt helemaal niet op dat je ademt. Ik dacht dat je DOOD was joh!' zegt hij dramatisch op een grappige manier. Ik schiet hard in de lach en Harry ook. 'Nee, maar het is al 1 uur 's middags. Dat is niet normaal voor een mens hoor. Ik dacht dat je wel wat ontbijt lustte, dus heb ik wat toast en croissantjes gemaakt en wat sinaasappels geperst. 'Awwwh wat aardig van je!' Ik vergeet even wat gisteren gebeurde en probeer normaal te reageren. Terwijl ik mijn ontbijt opeet, begint Harry opeens te vertellen over gisteren. 'Gisterenavond toen ik klaar was in de badkamer hoorde ik een paar mensen in de gang praten dus ging ik kijken. Ik stond bovenaan de trap te luisteren. Anne kwam net binnen en barstte in tranen uit, Eleanor ging haar troosten en toen liep Niall snel weg naar de woonkamer. Anne riep dat ze weg ging en liep toen boos langs me en verdween in Niall's kamer. Verder heb ik geen idee wat er is gebeurd..' 'Dus Anne is uit het huis gegaan?' vraag ik bezorgd. 'Nu nog niet. Daarnet zat ze nog beneden te eten dus ik weet niet of ze echt weg gaat. Maar nog even over gisteren: Het spijt me echt heel erg! Het was echt niet mijn bedoeling. Ik was gewoon mezelf even niet en liet me gaan. En Anne wilde het ook helemaal niet dus alsjeblieft niet boos zijn op haar!' Ik zie aan z'n gezicht dat hij het meent. 'Vergeef je me alsjeblieft? We beginnen gewoon helemaal overnieuw als jij dat wilt.' Pff wat verwarrend dit. Eigenlijk heb ik met Zayn maar dat weet Harry natuurlijk nog niet. Moet ik nou doen alsof ik niks met Zayn heb en het hem vergeven? Maar dan heb ik eigenlijk met Zayn en Harry tegelijk.. Wat ben ik erg eigenlijk.. Maar ik kan hem niet zo achterlaten, het spijt hem echt. 'Oké, ik vergeef het je,' zeg ik zacht. Ik zie in m'n ooghoek dat er een grote lach op Harry's gezicht verschijnt en hij slaat een arm om me heen. Ik knuffel hem terug en moet ook glimlachen omdat hij weer blij is. Maar ik heb echt een groot probleem met Zayn.