``183``

‘en ik dacht dat zij ons kon helpen’ hoor ik Dean mompelen. Een kloppende pijn in mijn achterhoofd laat me even kreunen. ‘Alex ben je wakker?’ ik brom wat en kijk op. ‘Dean je mag wel wat aardiger tegen me zijn, voordat we echt dood gaan’ Dean stort een kort lachje uit. Hij zit links achter me op een stoel terwijl Sam rechts achter me zit. ‘dus… hoe denken jullie dat we dit overleven?’ Sam wit iets zeggen maar de deur gaat open. De man en vrouw komen binnen. ‘kijk eens aan, nu is ons schatje ook wakker’ ik trek mijn wenkbrauw op.
‘schatje?’ de touwen zitten strak rond mijn polsen.
‘nu alleen nog de meadowsweet om je heen’ nu kijk ik even naar Dean, hij heeft een stuk struik om zijn nek hangen net als Sam. ‘sexy struik’ mompel ik terwijl de vrouw er 1 om mijn nek hangt. ‘we houden van tradities dus we gaan jullie echt offeren’ de man en vrouw kijken elkaar even aan. ‘wie van de drie mag het eerste?’ ik kan niet zien wat er achter me gebeurt. ‘ik vind dat dames eerst mogen’ mompelt Dean. Ik stoot mijn arm naar achter en raak Dean’s arm. Hij gromt even. De vrouw grinnikt. ‘moet je ze nou eens zien, als ik niet beter wist zou ik bijna denken dat het een stel zou zijn’ voor iemand er op kan reageren, loopt de man naar me toe en houd een dolk in zijn hand. Hij duwt de dolk op mijn onderarm en snijd langzaam in mijn vel. Ik geef een gil en probeer me los te wringen. Er druppelt wat bloed in de schaal die hij er onder houd. ‘blijf met je poten van ons af’ gromt Dean. De vrouw schudt haar hoofd. ‘jullie mensen aanbeden ons! En luister nu eens hoe ze tegen ons praten’ ze loopt weg. De man loopt op Sam af en snijd ook in zijn arm terwijl de vrouw naar Dean loopt. Ze snijdt snel zijn vel open en Dean scheld hard. ‘weet je wat je moet zeggen als je wilt vloeken?’ vraagt ze met een vrolijke stem. ‘fudge’ ik probeer uit alle macht iets te bedenken zodat we vrij komen maar de man komt alweer naar me toe lopen. Paniek slaat toe als hij mijn vinger vast pakt. ‘moet je kijken hoe mooi haar nagels zijn’ ik begin tegen te stribbelen maar hij pakt mijn nagel al vast en begint te trekken. ‘nee’ smeek ik. Hij trekt harder en ik heb het gevoel alsof ik moet flauwvallen van de pijn. ‘Alex!’ Sam’s stem dringt langzaam door. ‘Alex, hou vol, we komen hier wel uit’ de pijn van mijn vinger is bijna niet te harden. ‘volgende keer mogen ze bij jou beginnen Dean’ grom ik. Hij kan er niets aan doen dan zelf te grinniken. ‘alleen nog een tand’ blijkbaar vonden ze Dean er meer geschikt voor was. Voor ze zijn tand eruit kunnen trekken gaat de deur bel.