1.

Isabel liep neuriënd de badkamer uit, en nog voordat ze de deur had kunnen dichtdoen glipte Niall langs haar.
‘Ik moet plassen!’ Gilde hij terwijl hij de deur achter zich dichtsloeg.
Isa grinnikte en liep hoofdschuddend naar haar kamer, of beter gezegd, de kamer van Louis en haarzelf.
Het grote huis, dat op haar naam stond, telde vijf slaapkamers, drie badkamers, een fitnessruimte, een bibliotheek en een woon- en kookgedeelte.
Het verschil tussen dit huis en de huizen van andere rijke, eventueel beroemde mensen was dat dit in dit huis iedere kamer gebruikt werd.
Nadat Isabel weer in hun leven was opgedoken, hadden de jongens zich alleen bij haar thuis veilig gevoeld. Na een maand vol slapeloosheid en een altijd aanwezige angst had Isabel voorgesteld dat de jongens bij haar kwamen wonen.
Het was een win-win situatie. De jongens voelden zich veiliger, konden hun trauma’s verwerken en konden weer gerust gaan slapen. Isabel voelde zich niet meer zo eenzaam sinds haar plotselinge omkeer van leven, had voor het eerst in jaren vrijheid, vrienden en veiligheid in één.
Isabel was veranderd, ze was losser geworden, ze was vrolijker geworden, en ze was een stuk minder serieus nu ze niet steeds met een wapen onder haar kussen sliep.
Ze plofte op bed neer en wachtte drie seconden tot Louis de kamer kwam binnen stuiven. Hij sprong bovenop haar en giechelde uitbundig.
‘Dit doe je nu al voor de derde keer in de week, en je blijft het grappig vinden?’ Grinnikte Isabel.
Louis knikte en drukte zijn lippen op die van haar. Het gevoel was niet te evenaren met iets anders. Isabel was nog steeds even verliefd op Louis als op het begin, toen hij een half jaar terug als beschermeling onder haar hoede viel.
Na een tijdje duwde Isa Louis van zich af en grijnsde toen hij mopperde.
‘Kom op gekkie, het is bijna etenstijd. Liam heeft echt zijn best gedaan om iets in elkaar te zetten, dus we mogen niet te laat beneden zijn.’
Louis sprong op haar rug en Isabel wankelde overdreven.
‘Hoeveel heb je wel niet gegeten afgelopen week? Mijn arme spieren zullen helemaal verzuren door jouw olifantenlijf.’ Kermde ze.
Louis grinnikte en drukte zijn lippen in haar nek.
‘Jouw spieren zijn echt nog niet zo erg verslapt, krachtpatser van me.’
Isabel zuchtte en trok Louis met vliegensvlugge vingers van haar rug af. Ze was mentaal dan wel een compleet ander mens geworden, fysiek was ze nog steeds in topvorm.
Ze keek grijnzend naar de piepende jongen in haar armen en zette hem voorzichtig neer op de grond. Na een korte streling langs zijn wang vlocht ze haar vingers door de zijne, en volgde de etensgeur naar de keuken.

First chapter! Laat me weten wat jullie ervan denken!

Ps.. Mocht iemand van jullie goed zijn met fotoshop, wil diegene me dan even een berichtje sturen? Ik heb het programma niet meer, en ik krijg geen proefversie gedownload.. ik wil graag een plaatje voor dit verhaal^^