Dag 1

Ik slenter wat door de straten als mijn oog valt op 5 jongens. Ze zien er grappig uit doordat ze zichzelf proberen te vermommen. Ik lach even en loop dan rustig verder naar de winkels. Ik loop snel de Vomar in en haal een zak met wortels en een paar pakken snoep en wat blikjes cola en Starbucks. Als ik alles heb loop ik weer terug en zie dat de jongens er nog staan. Ik schud mijn hoofd en loop naar ze toe. “Oh nee, wedden dat ze ons heeft herkent.” Zegt de jongen met krullen. “Dat is ook niet zo moeilijk, maar ik wou vragen of jullie hulp nodig hebben.” Zeg ik en ze kijken me verbaasd aan. “We zoeken een hotel dat nog niet volgeboekt is maar dat lukt niet echt.” Zegt de jongen met een muts op zijn hoofd. “Jullie kunnen wel met mij mee naar huis, dan zoeken we daar wel een hotel op de computer. Het gaat straks sneeuwen en het begint donker te worden.” Zeg ik en ze pakken snel hun spullen en lopen dan met mij mee naar huis. Ik doe de deur snel open en laat de jongens binnen en ga dan zelf ook naar binnen. Net wanneer ik de deur dicht heb gedaan begint het te sneeuwen en hagelen. “Ik zal wel even mijn laptop pakken, de woonkamer is daar en wat willen jullie drinken en eten?” vraag ik terwijl ik met de tassen naar de keuken loop. Ik leg snel de blikjes en de Starbucks in de koelkast en leg de wortels bij het fruit zodat ik ze morgen niet vergeet. “Wat heb je?” vraagt de jongen met het zwarte haar. “Ik heb Cola, 7-up en limonade, en een hoop snoep, wortels, brood en verder nog koek.” Som ik op. “Doe maar Cola.” “wij ook.” “En koekjes als dat mag.” Vraagt de blonde Ier en ik knik. “Ik wil een wortel.” Roept de jongen met een muts op en ik geef ze alles en kijk op de klok. Kwart voor vier. “Ik moet zo alleen nog wel even weg. Ik moet mijn zusje op halen dus de computer staat in de woonkamer en breek het huis alsjeblieft niet af.” Zeg ik en ik pak snel mijn jas en een muts en wanten voor mijn zusje. “Je gaat in dit weer je zusje halen?” vragen ze verbaasd en ik knik. “Ik moet wel, mijn moeder werkt tot half zes en ik laat haar daar niet tot 7 uur zitten.” Zeg ik en ze kijken me begrijpend aan. “Ik ga wel mee.” Zegt de jongen met de kuif en ik glimlach even. “Vangen.” Zeg ik en ik gooi een paar handschoenen naar hem. Hij doet ze snel aan en pakt dan een muts uit zijn tas. “Jongens mijn nummer ligt op het aanrecht en bel als er wat is. We zijn binnen 3 kwartier terug.” Zeg ik en ze knikken en gaan op de bank zitten met mijn laptop en ik loop snel met de jongen met het zwarte haar naar buiten de hagel in. “Ik ben Alicia by the way.” Zeg ik en hij grinnikt even. “Ik ben Zayn, maar dat had je waarschijnlijk al door.” Zegt hij vrolijk. “Je weet dat we wel bijna een kwartier moeten lopen toch, je had ook bij de rest kunnen blijven.” Zeg ik en hij knikt. “Maar dan zou jij alleen moeten lopen in dit weer en dat is niet echt veilig.” Zegt Zayn en ik lach even. “Ik loop al 3 jaar door dit weer in de winter om mijn zusje op te halen dus je hoeft je geen zorgen te maken hoor.” Zeg ik geruststellend en hij knikt. Zo praten we verder over onbelangrijke dingen tot we bij de opvang van mijn zusje zijn. Ik ren snel over het plein op een vage manier waardoor Zayn me uitlacht waar ik best trots op ben want dat is mijn bedoeling, mensen blij maken. Binnen kloppen we alle sneeuw en hagel van ons af en bellen dan aan. De deur wordt opengedaan en ik loop vrolijk de bso in waar ik Emma al zie zitten aan tafel. “Empie kom je, we moeten naar huis.” Zeg ik vrolijk en ze knikt en kijkt dan naar Zayn. “Leg ik je straks uit oké.” Zeg ik en ze knikt en trekt snel haar schoenen aan. “We bellen als we thuis zijn.” Zeg ik en daarna zeggen we gedag en trekt Emma haar jas, muts en handschoenen aan. “Het sneeuwt Em en je weet al wie dat is of niet.” Vraag ik. “Dat is die jongen van One direction.” Zegt ze en Zayn kijkt ons vragend aan maar ik steek mijn tong naar hem uit. Hij pakt een hoop sneeuw en ik ren gillend weg met Zayn achter me aan. Hij haalt me al snel in en propt de sneeuw in mijn jas terwijl ik gil van de kou. Emma pakt ook sneeuw en gooit dat in zijn jas waardoor hij zich geschrokken omdraait. “Je mag Alicia niet pesten.” Roept ze en ik glimlach naar Zayn. “Ik heb lekker een zusje die me beschermt.” Roep ik plagend en hij pruilt. “Als we doorlopen zijn we zo thuis en dan kunnen we droge kleren aantrekken.” Zeg ik en hij knikt. Ik pak Emma’s hand en huppel vrolijk met haar richting huis terwijl Zayn ons vrolijk aankijkt. Onderweg begin ik all i want for christmas te zingen en Emma zingt vrolijk mee terwijl Zayn ons filmt met zijn mobiel. “Klaar?” vraag ik zacht aan Emma en ze knikt. We pakken beide een hand vol sneeuw en proppen dat in zijn jas en rennen dan snel verder terwijl Zayn achter ons aanrent. Hij haalt ons toch in en Emma en ik krijgen allebei een hand sneeuw in onze jas. We lachen en lopen door naar huis. Thuis trekken we onze jassen snel uit en onze schoenen en dan ren ik met Emma naar boven en trekken we allebei onze pyjama aan. “Emma bel jij babbels dan kan Zayn zich ook omkleden en dan ga ik zo beginnen aan de pannenkoeken.” Zeg ik en ze knikt en rent naar beneden samen met mij. Beneden ren ik naar de keuken terwijl ik struikel over onze jongste kat en lachend blijf liggen. “Princess, volgende keer krijg je de knuffeldood.” Roep ik en ze rent snel naar boven terwijl moos onze andere kat de keuken in komt gerent. Ik pak snel wat voer en doe het in het bakje. “Zayn boven naar links daar is de badkamer, dan kun je wat droogs aantrekken.” Roep ik en ik pak de pannen en de eieren, en de rest wat ik nodig heb voor de pannenkoeken en pak mijn mobiel en check mijn twitter even en begin dan aan het beslag. “Alicia, ik heb ze gebeld. En mama gezegd dat one direction hier is.” Zegt Emma en ik druk een kus op haar wang. “Ze vind het goed toch?” vraag ik en ze knikt. “Zullen we na het eten just dance spelen?” vraag ik en ze knikt. “Ga maar tv kijken en je weet het hè, jouw huis dus je mag gewoon op de bank gaan zitten.” Zeg ik en ze knikt en rent dan naar de woonkamer. Als ik het beslag af heb zet ik het vuur aan en begin met de eerste pannenkoek die gelukkig niet mislukt. “Lukt het?” hoor ik dan naast me en ik zie Zayn staan. “Het lukt wel. Hebben de jongens al een hotel of blijven jullie hier overnachten?” vraag ik en hij loopt naar de woonkamer. “Hebben jullie al een hotel gevonden?” vraagt Zayn aan de jongens. “Ze zijn allemaal vol, dus we zullen een andere slaapplek moeten vinden.” Zegt Liam en ik grijns. “Oké dan slapen we hier.” Zegt Zayn en hij komt de keuken weer in. “Als ik klaar ben zal ik de bedden klaar maken.” Zeg ik en hij knikt. “Roepen als je hulp nodig hebt.” Zegt hij en hij gaat dan weer naar de jongens. Ik ga verder met bakken en na anderhalf uur ben ik klaar en heb ik een mega stapel pannenkoeken. “Jongens ik ga de bedden klaarmaken. Emma je mag ze slaan als ze aan de pannenkoeken komen, desnoods pak je een soeplepel.” Zeg ik en ik hoor meteen voetstappen naar de keuken en een paar kreten en dan voetstappen op de trap. “Waar sloeg dat op?” wordt er geroepen en ik grijns als ze me niet zien. “Jongens ik ben hier.” Zeg ik en ze kijken me geschrokken aan. “Jullie moeten wachten op het eten tot mijn moeder er is, dus vandaar. Maar er is wel een probleempje, op zolder hebben we 3 slaapplekken en dus er zullen er 3 in mijn moeders tweepersoonsbed moeten en 2 op mijn slaapbank dan kunnen mijn moeder en zusje in het stapelbed en ga ik op het logeerbed boven.” Zeg ik en ze knikken. Dan klim ik weer naar zolder en ga verder met het bed opmaken en trek dan met moeite mijn bank uit elkaar en plof vermoeid op de grond. Dan hoor ik de voordeur opengaan, mama is thuis. Ik ren zo snel als ik kan naar beneden en struikel over de laatste trede en val met een bonk op de grond. “Fijn, ik kan ook nooit een dag zonder vallen.” Mompel ik en mama kijkt me lachend aan en helpt me overeind en loopt dan naar de keuken waar Emma nog steeds gewapend met een soeplepel staat. “Emma wat ben je aan het doen?” vraagt mama verbaasd. “Ik heb gezegd dat ze de jongens bij de pannenkoeken vandaan moest houden en dan is haar gelukt met een soeplepel.” Zeg ik en mama lacht even en loopt dan naar de woonkamer waar de jongens druk bezig zijn op mijn laptop. “Jongens wat zijn jullie aan het doen?” vraag ik en dan zie ik dat ze in mijn documenten aan het neuzen zijn. Ik pak snel mijn computer en druk alles weg en sluit hem dan af en berg hem op. “Niet te geloven, dan denk je dat ze te vertrouwen zijn en dan zitten ze in je privé spullen te snuffelen.” Zeg ik teleurgesteld en loop naar de keuken waar ik 5 borden uit de kast pak en naar voor loop en ze op tafel zet en pak dan nog 3 borden uit de kast en zet die ook op tafel en pak dan de suiker, stroop en de jam en zet die ook neer en pak dan nog het bestek en pak dan de stapel pannenkoeken en zet die ook neer. We beginnen met het eten en ik pak mijn mobiel en stel een wachtwoord in wat ik straks ook met mijn laptop ga doen. Als we klaar zijn met eten helpt Zayn me met afruimen en afspoelen en dan ruimen we samen de koelkast in. “Alicia, het spijt ons. We hadden niet in die map mogen kijken.” Zegt hij en ik schud mijn hoofd. “Spijt komt altijd te laat Zayn.” Zeg ik en dan loop ik naar boven waar ik snel al mijn belangrijke spullen in de kast leg en doe dan de kast op slot en doe de sleutel in mijn zak. Ik pak daarna mijn boekjes over one direction en de posters en loop naar zolder waar ik ze woedend op de grond smijt en dan ga ik op bed liggen en ontgrendel mijn mobiel. ‘Renate ik heb je hulp nodig.’ Sms ik naar haar. Niet veel later gaat mijn telefoon. “Hé Alicia wat is er?” “Wel je kent One Direction, niet doorvertellen maar ze slapen dus bij ons thuis en ik dacht dat ik ze kon vertrouwen maar ze zaten in mijn dagboek op mijn computer, in mijn verhalen over wat ik mee heb gemaakt. Wat moet ik doen?” piep ik en dan beginnen de tranen te stromen. “Misschien moet je ze negeren, morgen gaan we paardrijden en dan kun je alles vergeten als je weer bij je schatje bent.” Zegt Renate en ik lach even en hoor dan stemmen fluisteren. “Dit is niet te geloven, ze zijn ons aan het afluisteren maar je hebt gelijk, morgen zal mijn liefje ervoor zorgen dat ik ze vergeet. En overmorgen de wedstrijd. Ik ben best zenuwachtig, ik weet nu al dat ik ga vallen.” Zeg ik en Renate lacht. “Ik zal er zijn om je op te vangen, en hij zal je er heus niet afgooien, hij houd van je en zal je niet met opzet pijn doen, maar misschien moet je even met Emma een spelletje gaan doen gewoon voor de afleiding. Ik zie je morgen.” Zegt Renate en daarna hangen we op. Ik veeg mijn tranen weg en ga dan naar mijn afbeeldingen waar ik mijn achtergrond verander. Ik hoor voetstappen en ik kijk vragend naar het luik waar ik mijn zusje zie staan. “Kom maar Empie, dan gaan we een spelletje spelen en onze stenen verzorgen.” Grijns ik en Emma lacht. “Mijne heet geen steen maar teennagel junior.” Zegt Emma en ik schiet in de lach. “Emma, we gaan morgen middag als ik terug ben posters kopen want die ik nu heb hoef ik niet meer, ik wil geen onbetrouwbare mensen aan mijn muur hebben hangen, misschien nog wat posters van Twilight van Taylor Lautner met zijn sixpack of van Robert Pattinson, hij ziet er zo leuk uit als vampier.” Zeg ik en Emma lacht. “Of wat posters van leuke zangers, en leuke jongens. En misschien een hele grote foto van mijn schatje.” Roep ik en Emma kijkt me vaag aan. “Nu denk jij, waarom is dat rare kind mijn zus, dat zal ik je uitleggen, omdat ik gewoon ubercool ben. Zullen we gaan tekenen of mijn wedstrijd oefenen.” Roep ik dan en Emma begint te lachen. We laten ons vrolijk op bed ploffen en blijven naar de posters staren. Na een uurtje of twee is het tijd voor Emma om naar bed te gaan en moet ik naar beneden waar ik aan de achtertafel ga zitten en begin te tekenen. Ik voel de blikken van de jongens op mijn lichaam branden maar negeer ze. Ik glimlach als ik het gezicht af heb en begin aan het haar. Na een tijdje is mijn tekening klaar en begin ik hem neuriënd in te kleuren. Als ik hem af heb loop ik naar de keuken waar ik Hummer ons konijn zie zitten. “Ach gosh, lieverd toch zal ik je wat drinken geven jochie.” Zeg ik tegen hem en ik pak het bakje en doe er wat water in en zet het bij hem neer en ga naast hem zitten. “Toch nog één heer in huis.” Mompel ik en voel mezelf dan nat worden, Hummer heeft het bakje om gegooid en het water was dus naar mij gekomen of hoe je dat ook zegt. “Misschien te vroeg gejuicht.” Mompel ik en ik pak wat tissues en leg die op het water en begin het te drogen en vul het bakje daarna weer met water en pak dan zelf een blikje cola en ga dan naar buiten waar ik mezelf in de sneeuw laat vallen en naar de sterren kijk. “Volgens mij hebben we het echt verpest bij haar.” Zegt Louis zacht en ik glimlach even. “Alicia?” hoor ik Niall zacht vragen. “Wat is er Niall?” vraag ik zonder weg te kijken van de sterren. “Het spijt ons echt heel erg, we hebben niets kunnen lezen aangezien we het niet verstaan. Kun je ons vergeven?” vraagt hij smekend en ik kijk hem glimlachend aan. “Dat was alles wat ik wilde horen.” Zeg ik en ik zie dat hij ook begint te lachen. “Kom je naar binnen straks bevries je nog.” Zegt Liam dan bezorgt. “Geloof me, ik ben waarschijnlijk al bevroren maar dat heb ik er voor over.” Zeg ik en ik loop met de jongens en ik zucht als ik de warmte voel. “Misschien had ik een jas aan moeten doen.” Zeg ik als ik moet niesen. “Ja want anders kan je straks je schatje niet zoenen.” Zegt Harry sarcastisch en hij loopt naar boven. “Jullie hebben mijn telefoongesprek afgeluisterd?” vraag ik beschuldigend en ze knikken als kleine jongetjes die een koekje hebben gestolen. “Wat is er mis mee dat ik een schatje heb? Het is niet zo dat ik een vriendje heb, ik ben met hem getrouwd net als Renate was getrouwd en is gescheiden, hertrouwd en weer gescheiden. Weet je wat laat maar zitten, het is iets waarvoor jullie mijn schatje eerst moeten hebben gezien. Of wacht ik heb een foto van hem, en een filmpje.” Zeg ik vrolijk en ik pak mijn computer en ga naar youtube en zoek het filmpje bokkend mangepaard en laat het de jongens zien. “Wie is het?” vragen ze en ik wijs Jordan mijn lieve paardje aan. “Wacht dat paard is jouw schatje?” vragen ze verbaasd en ik knik en dan barsten ze in lachen uit. “Maar hoe zit dat met het trouwen?” vraagt Louis dan nieuwsgierig. “Dat is een grapje van mijn vriendinnen en mij, ik had dus een strikje dat in zijn manen zat om mijn ringvinger gedaan en nu is het iedere keer dat we een huwelijksreis hebben daarmee bedoelen we dat we een proefje gaan rijden, en dat gaan we overmorgen ook doen.” Zeg ik en ze kijken me grijnzend aan. “Maar waarom is Harry nu zo boos?” vraag ik zacht. “Dat zal hij je zelf moeten zeggen, trouwens je ziet blauw dus misschien moet je vast naar bed gaan, en als je het koud hebt mag je altijd bij ons komen liggen. Het is tenslotte onze schuld.” Zegt Zayn en ik lach en druk een kus op hun wangen en loop dan naar zolder waar ik Harry al op de slaapbank zie liggen. Ik ga zacht op het logeerbed liggen maar blijf het ijskoud hebben. “Alicia?” vraagt Harry dan schor. “Sorry.” Stotter ik en hij kijkt me onderzoekend aan. “Kom hier liggen gek.” Mompelt Harry en hij houd de deken omhoog zodat ik eronder kan komen liggen. Ik ga snel liggen en Harry slaat zijn armen om me heen. “Je bent onderkoeld.” Mompelt hij en hij trekt me nog wat dichter tegen zich aan. “Bedankt.” Fluister ik nog en dan val ik inslaap.

Louis pov.

“Misschien is het slim als wij ook alvast gaan slapen, dan kunnen we morgen met Harry gaan praten.” Zegt Liam en we gaan naar boven. Niall, Zayn en Liam zouden in het tweepersoonsbed gaan slapen en ik zou met Harry op de slaapbank gaan slapen. Als ik op zolder aankom zie ik Alicia niet in haar bed liggen. “Hazz, Hazza wakker worden.” Zeg ik en hij kijkt me chagrijnig aan. “Wat moet je Lou?” vraagt hij geïrriteerd. “Alicia is verdwenen.” Zeg ik en hij kijkt me zuchtend aan en schuift de deken een stukje naar beneden waardoor er een bos haren tevoorschijn komt. Ik zucht opgelucht. “Ik ga wel op het andere bed slapen, trusten Hazz, morgen willen we met je praten en je komt er niet onderuit.” Mompel ik en ik ga ook slapen.