Chapter 9

Morgen is het zo ver. Het concert, de Meet en Greet. Elke dag worden de zenuwen erger.
Ik blijf de hele week al uit de buurt van Faya, die alleen maar over One Direction praat met Kiki.
Ook vandaag ga ik maar vroeg slapen denk ik, dan heb ik minder tijd ik heb om aan morgen te denken.
Geërgerd kijk ik naar mijn mobiel, hij trilt bijna van mijn nachtkastje. Ik pak hem en neem op. 'Lynn.' zeg ik.
'Haaai, met je allerbeste vriendinnetje.' klinkt het aan de andere kant. 'Hé Gracie. Hoe is het?' vraag ik.
'Hoe is het met jouw kan ik beter vragen. zenuwachtig?' Ik knik, maar dan realiseer ik me dat ze dat niet ziet. 'Ja..' zeg ik. 'Het komt wel goed, misschien leven jullie dankzij morgen nog wel lang en gelukkig.' Mijn mondhoeken krullen omhoog. 'Vergeet het maar.' zeg ik, maar ik bedoel 'Was dat maar waar.'
'Hoe zou hij reageren? Hoe moet ik reageren?' mijn gezicht betrekt weer. 'Lieverd, dat weet ik toch niet.. ik ken hem niet. Hoe jij reageert, dat kan je niet plannen.' opnieuw glimlach ik, niet dat ik het meen.. 'Dankjewel Grace..' 'Succes morgen lieverd, niet flauwvallen hé.' zegt ze, ik hoor haar lachen. 'Nee.. Bye.'
Sorry Grace, dat was best bot.. zuchtend leg ik mijn telefoon terug op mijn nachtkastje. Ik trek mijn benen op en sla mijn armen eromheen. Ik voel mijn ogen branden, niet veel later valt er een traan op mijn knie. Snel veeg ik hem weg, ik moet niet huilen om zo'n klein probleempje. Ik zie morgen wel hoe het verloopt. Ik rol me voorzichtig om zodat ik op mijn zij lig, daarna sla ik de dekens over me heen. Langzaam val ik in slaap, ook al is het nog maar zeven uur..

Stokstijf blijf ik staan, als ik Harry's gezicht zie. Ik kijk naar links, Liam, Niall, Louis en Zayn staan naast hem.
Ik kijk terug naar Harry, mijn mond valt open, als er een lange blonde meid naar hem toe komt en hem.. zoent.
Harry zoent met een iets jonger meisje. Ze is perfect, een slank lichaam, lang blond haar en mooie blauwe ogen.
Ik blijf staan in de deuropening van de kleedkamer, ik beweeg niet.
'Lynn.' zeggen Niall, Louis, Liam en Zayn. Maar Harry zoent door, over de schouder van het meisje kijkt hij me boos aan,
Ik voel een traan over mijn wang rollen, en nog een, en nog een..
De tranen blijven komen, het lijkt oneindig te duren, ik probeer weg te rennen, maar er komt geen beweging in mijn lijf.
De jongens kijken me emotieloos aan, ze bewegen ook niet, net als ik. Alleen Harry en het meisje bewegen.
Deze keer is het het meisje die me gemeen aanstaart. Ze rolt met haar ogen. 'bitch.' lees ik van haar lippen, haar grote rode lippen.
Ze steekt nog net haar middelvinger niet op. Ik kijk naar mijn schoenen, waar af en toe een traan opvalt.
Weer probeer ik weg te rennen deze keer lukt het, maar ik struikel over zwevende letters, die allerlei woorden vormen.
Woorden die blijkbaar duidelijk moeten maken dat Harry te goed voor me is, of ik te slecht voor hem.
Snikkend zit ik op de grond terwijl de woorden om me heen zweven.

Hijgend kijk ik op mijn wekker, 04:00 geeft hij aan..