Hoofdstuk 5

Ik deed mijn ogen open, maar meteen sloot ik ze ook weer. Het felle licht dat in mijn ogen scheen veroorzaakte een stekende pijn in mijn ogen. Ik had ook echt een verschrikkelijke hoofdpijn. Ik krabde achter op mijn hoofd, maar ik voelde toen iets ongewoons. Het was nat. Ik zou toch mijn ogen moeten openen om het te kunnen zien, dus beetje bij beetje opende ik eerst mijn ene oog. Toen die gewend was deed ik hetzelfde bij mijn andere oog. Ik keek naar mijn hand. Ik zag nogal wazig, maar mijn hand was helemaal rood. Ik schrok, ik bloedde achter op mijn hoofd. En ik kon zo ook niet bedenken hoe dat kon...
Ik lag al een tijdje op mijn zij op een koude grond. Ik kwam overeind en leunde naar achteren. Ik zat met mijn rug tegen iets dat op tralies leek. Mijn hoofd begon nog harder te bonken en mijn hoofdpijn werd echt ondragelijk. Ik kreunde. Toen liep er iemand op mij af, ik spande al mijn spieren aan om diegene een flinke klap te verkopen. Ik wist namelijk zeker dat diegene mij dit aangedaan had.
"Hey, gaat het een beetje?" Fluisterde een meisjesstem. Dit had ik absoluut niet verwacht. Ik keek langzaam omhoog. Voor mij stond een meisje dat heel erg leek op het meisje dat ik in het park had ontmoet. Ik kreunde nog een keer. Ik was te moe en had te veel pijn om te praten.
"Ik zal je wel op het bed leggen, dat ligt wat lekkerder." Zei ze. Ik kon nu echt geen geluid meer uit mijn keel krijgen, dus ik zei niks. Het meisje knielde. "O, volgens mij gaat het slechter dan ik dacht... Ik heb een beter idee. Doe je mond open voor ja, laat hem dicht voor nee." Dus ik opende mijn mond een klein stukje. "Okee, ik pak je nu bij je armen en dan sleep ik je naar het matras. Het is maar een klein stukje." Ik voelde toen 2 handen onder mijn armen komen en me heel voorzichtig een stukje over de vloer slepen. Mijn hoofd vond dit niet echt leuk, maar een matras was beter dan op de grond. Toen voelde ik het matras bij mijn hand, ik werd een stukje omhoog getild en neergelegd. Ook werden toen mijn benen op het matras gelegd. Mijn hoofd lag nu op een kussen, het lag niet erg lekker, maar alles is beter dan niks.
Het meisje kwam naast me zitten en pakte mijn hand. Ze maakte zachtjes figuurtjes op mijn arm en hand en fluisterde zachtjes dingen zoals "het komt wel goed"en "ga maar lekker slapen". Ik voelde me helemaal uitgeput. En door het regelmatige gevoel van haar vingers die over mijn arm streken werd ik nog slaperiger. Zo lag ik nog een tijdje totdat ik mezelf weg voelde zakken in een diepe slaap. En ik hoopte dat mijn droom beter zou zijn als dit hier, of zou dit een droom zijn en zou ik zodadelijk wakker worden in mijn eigen bed?

was dit hoofdstukje te lang of te gedetailleerd of saai? Laat het maar weten in een reactie.
Het koste me echt veel moeite om dit te schrijven, sorry als het slecht is...