Hoofdstuk 35
Daan pakt mijn hand en legt een bandje om mijn pols, ik zie meteen wat het is en Daan legt iets in mijn hand en vouwt hem weer dicht. De lampen schijnen weer van ons af en ik haal opgelucht adem, “Sorry schat, ik hoop dat je het niet erg vond” ik kijk weg en merk dat Daan begint te twijfelen. Ik zie dat Owen van alles aan het gebaren is naar Daan en weet dat Daan denkt dat ik boos ben, ik draai me om en loop naar Daan “Je moet niet denken dat ik boos ben, ik kan niet boos zijn op jou” ik kijk naar Marjon en Rein, ik zie Marjon strak naar voor kijken. Even later staan we weer met z’n zessen langs het podium “Dat was niet een zo erg” zegt Marjon “nee, jij kent lang niet iedereen” zeg ik bot “sorry was niet zo bot bedoeld, vond het alleen niet zo leuk” “Boeit niet, snap ik wel” zegt Marjon “Hoezo snap je dat wel? Vond je het niet leuk” “Jawel, maar ik kan me wel verplaatsen in andere” zegt Marjon en ze kijkt Rein plagerig aan “Blijven we hier of gaan wij nog wat doen?”vraagt Nils “Ik heb zin in een ijs” roept Owen en ik begin te lachen “kun je gedachte lezen ofzo?” vraag ik “waarschijnlijk wel” “Dan moeten we nu wel gaan rennen” zegt Daan, niet lang daarna rennen we nog snel de ijssalon binnen. “mogen wij nog ijs Henk?” vraagt Jorn snel “vooruit, omdat jullie het zijn” zegt hij en gaat nog even achter de vitrine staan “Welke smaken?” “”Witte chocolade en Vanille” zegt Daan “Smurfen en kauwgom” zegt Sam “Doe mij ook maar” zeggen Jorn en Rein “Rein, Kleutertje” zeg ik “Ah, wel mijn kleutertje” zegt Marjon “Doe mij maar Witte chocola en Kauwgom” zegt Owen “ik vind jou echt eng worden" zeg ik tegen Owen en ga tegen Daan aan staan “Red bull en Mint” Henk kijkt ons aan en begint uit te delen. “Ik heb trouwens nog iets voor Daan en Cindy” ik kijk Marjon, Rein, Owen en Nils aan “weten jullie hier meer van?” “Nee, hoe zouden we dat moeten weten?” zegt Owen “ik heb trouwens ook iets voor Rein en Marjon” ik begin te lachen “ik denk dat ik het weet” Daan pakt het aan en zegt “We maken het straks thuis wel open” Henk begint te lachen “Ik ga afsluiten” We lopen naar buiten en gaan op het grasveldje zitten, “Banaan, je mobiel gaat” Daan pakt zijn mobiel en neemt op. “Mam belde waar wij zaten, Sam moet zo naar bed en wilde die cadeautje uitpakken” “Dan gaan wij maar richting jou” ik lag op mijn rug, ik ga rechtop zitten en Daan trekt me overeind “weetje dat jij echt niks weegt?” zegt Daan en hij duwt in mijn buik “uhm” “beter gaan jullie nu heel snel” zegt Nils “Ja inderdaad, voordat het echt klef wordt” zegt Owen er achteraan “Dan zullen wij ook maar gaan” zegt Rein lachend, “Dan kunnen we allemaal beter gaan” Daan begint te lopen en ik ren naar hem toe “Banaan wacht even” “hoezo eigenlijk Banaan?” vraagt Daan “uhm omdat dat lekker is, net als jij” ik begin te rennen en Daan rent achter mij aan, ik voel handen om mijn heupen “het sneeuwt” zacht Daan zachtjes en samen lopen we naar huis, als we de straat van Daan inlopen zie ik dat de hele straat is versierd. Daan kijkt me aan en wil omdraaien “Ga jij nou verlegen doen?” vraagt Owen “als we nu is gewoon snel naar jou binnen lopen” Daan kijkt me aan alsof ik iets heel geks zeg en pakt wat sneeuw “Om af te koelen” zegt hij en hij gooit wat sneeuw in mijn jas “Gek! Dat moet jij nodig zeggen” ik pak wat sneeuw en ren achter Daan aan, als ik eindelijk bij Daan in de buurt ben, Loopt Jorn achter Daan en gooit wat sneeuw in zijn nek.
Daan schrikt en trekt zijn jas uit, “gek doe weer aan of ga naar binnen, straks ben je ziek” Daan kijkt me aan en rent naar binnen, ik ren achter hem aan en als ik binnen ben zie ik dat Daan op de bank met zijn oma aan het praten is. Ik ga naast Daan zitten en zie dat hij zijn pols rood is “Wat heb je gedaan?” vraag ik en wijs op zijn pols “uhm, ja hoe ga ik dat uitleggen” ik kijk bezorgd naar Daan en zie dat zijn oma zijn pols wil pakken “Ik leg het vanavond in bed wel uit” ik kijk hem nog eens aan “is het wat het is wat ik denk?” “misschien wel” ik sta op “kom eens” zeg ik en loop naar boven, als we op zijn kamer zijn ga ik op het matras zitten “vertel eens wat er gebeurd is” “Sorry” zegt Daan en hij komt naast me zitten, ik heb tranen in mijn ogen en moet moeite doen om niet te gaan huilen. “Je weet dat ik met Björk heb gehad hé” ik kijk hem bang aan ”Ja, hoezo?” ik pak mijn knuffeltje wat ik van Daan heb gekregen “ik kwam haar vandaag tegen” ik wil weglopen maar Daan houd me tegen “Ik heb het toen met haar uitgemaakt voor jou” “en nu maak je het uit met mij voor haar zeker?” ik ga op de bank zitten die op zijn kamer staat en begin te huilen “Ze had haar oudere broer bij, hij heeft me geslagen en mijn pols omgedraaid” “en nu wil je haar terug?” vraag ik bang “Nooit, dat heb ik haar ook gezegd” hij trekt zijn shirt uit en draait zijn rug naar me toe “Heeft hij dit gedaan?” vraag ik bezorgd en ik ga met mijn hand over zijn rug “Ja, Björk heeft zelf ook nog gedreigd om Sam, Jorn en jou iets aan te doen” Ik zie een traan over zijn wang rollen en ga voor hem zitten “we moeten dit tegen je moeder zeggen” fluister ik “nee” zegt hij en ik leg mijn hoofd op zijn schouder “ik ben bang” “Ik ben bij je, als ze jou, Sam of Jorn iets flikt gaat ze eraan” ik kijk hem aan en kus hem “ik zie er niet uit nu” zeg ik “Inderdaad” zegt Daan “Je bent mooier als je lacht” “ik ga even mijn gezicht wassen” “Is goed schatje” ik loop naar de badkamer en haal de mascara van mijn gezicht “Daan, Cindy komen jullie ook? Ik wil cadeautjes uitpakken” hoor ik Sam roepen “Wij komen zo” roep ik terug en loop weer naar Daan zijn kamer “Kom dan gaan we naar beneden” zegt Daan “oke, heb je geen last van al dat gebeuren?” “het brandt een beetje meer niet” ik pak de plastic tas uit mijn tas en loop mee naar beneden, ik leg de cadeautjes bij de rest neer en wordt raar aangekeken door Miriam “ik kon het niet maken om met lege handen aan te komen” Miriam begint te lachen. Sam loopt naar de kerstboom en pakt een cadeautje “Daan, deze is voor jou” en Sam geeft hem aan Daan, hij pakt het uit en het is een voetbal met handtekeningen van FCtwente, “Supervet, dankjewel” Daan staat op en pakt een cadeautje onder de kerstboom uit “Voor mijn meisje” zegt hij, ik maak het open en zie dat het een telefoonhoesje is van MainStreet “Wauw, echt mooi. Dankjewel” even later zijn alle cadeautjes uitgepakt “We moeten die ene nog uitpakken” zegt Daan “welke?” “Die we in de ijssalon kregen” Daan gaat het cadeautje pakken en samen maken we het open, als we het papier eraf hebben zitten er twee doosjes in. Daan maakt er een foto van en we pakken allebei een doosje, ik maak die van mij open en haal er een supermooi klokje uit met een foto van Daan erin en een knuffeltje met een hartje. Ik weet niet wat ik moet zeggen, er rolt een traan over mijn wang Daan ziet het en pakt mijn hand vast “niet huilen, dan wordt ik ook verdrietig” zegt Daan “Cindy, er ligt een briefje op de grond” zegt de oma van Daan.
Ik raap het briefje op en vouw hem open, “Ah, Daan lees eens” ik geef Daan het briefje “Bel haar eens op om te bedanken” zeg ik en duw Daan mijn mobiel in zijn hand “Mijn nummer staat toch op onbekend” zeg ik, "is dat trouwens wel een Nederlands nummer?" Daan kijkt me raar aan "weet ik niet" "bel gewoon" roept Jorn "hij gaat al over, mond houden" Roept Daan "Met Daan Zwierink" hoor ik hem zeggen, na een paar minuten hangt Daan op "ik moet je de groetjes doen" "wie was dat dan?" "Ene Yasmine, ken je die?" Vraagt Daan "ja, van Twitter. Door jullie" er rolt een traan over mijn wang en ik voel Daan zijn warme hand over mijn wang "waarom huil je?" "Ik zou haar zo graag een keer willen ontmoeten" "Dan gaan we toch naar haar toe" "Je snapt het niet" "Uhm" "ja, ze woont in België" Sam komt op mij afrennen, klimt op mijn schoot en geeft me een knuffel "ik weet zeker dat mijn broer zorgt dat jij haar kan ontmoeten" ik begin weer te huilen, ik dm Yasmine 'superlief die cadeautjes, ben je speciaal naar Nederland gekomen daarvoor?' ik ga tegen Daan aanliggen "Heeft Björk je nummer nog?" Vraag ik aan Daan terwijl hij mijn tranen uit mijn gezicht veegt "weet ik niet" "maar ze komt niet aan Jou of Sam of Jorn" Miriam kijkt Daan aan "is niks ergs" zegt hij, ik kijk Daan aan "hoezo is dit nou weer niet erg" vraag ik en ik knijp in zijn hand. Daan trekt zijn shirt omhoog en laat zijn rug aan zijn moeder zien "Wat!!Wie heeft dat gedaan?" "De broer van Björk" zegt Daan zacht, Sam komt naar Daan toe "Dat mag die niet doen" zegt hij, "Ik zal die moeder eens opbellen" zegt Miriam "nee, alsjeblieft niet" "waarom niet?" Vraagt Miriam verbaasd "dat zeg ik wel als Sam en Jorn boven zijn" zegt Daan "Zal ik Sam en Jorn anders naar bed brengen?" Vraag ik aan Miriam "als je dat wilt doen" ik loop achter Jorn en Sam aan "gaan jullie maar alvast tanden poetsen" ik loop zelf nog even naar Daan zijn kamer, ik ga op het matras zitten en sms Marjon 'Hoelang blijf jij bij Rein? Moet ff iets kwijt' ik sta op en loop naar Jorn, die net zijn pyjama aan heeft "moet ik zo nog even komen?" Vraag ik aan Jorn en help Sam nog even met zijn pyjama "Nee, hoeft niet" ik loop met Sam mee naar zijn kamer, als Sam in bed ligt vraagt hij "Heeft Daan nu pijn?" "Weet ik niet" zeg ik en ik sla mijn ogen dicht zodat Sam niet ziet dat ik tranen in mijn ogen heb "Daan heeft ruzie toch?" Ik doe net of ik dat niet heb gehoord "zal ik vragen of Daan zo nog even komt?" Zeg ik en Sam knikt heftig van ja. Ik loop zijn kamer uit en ga weer naar beneden "Daan, Sam vraagt of je nog even wil komen" "zullen wij ook naar bed gaan?" Vraagt Daan "ja, ik ben best moe" samen lopen we naar boven, Daan loopt nog even naar Sam en ik trek alvast mijn pyjama aan. Ik wil net op bed gaan liggen als alles begint te draaien "DAAN!" Roep ik in paniek, ik zie dat Daan eraan komt gerend en dan word alles zwart
Er zijn nog geen reacties.