020 - P.O.V Tonnie

'Hallo?' zeggen Anne en ik tegelijk. Degene die in de koelkast zat te gluren draait zich om en hij kijkt ons lachend aan. Heel z'n mond zit onder de chocola. 'Niall wat heb je gedaan?!' zegt Anne lachend. We moeten allemaal lachen en Anne loopt naar boven om een doekje te halen want in de keuken zijn ze op. 'Let je wel goed op Anne,' zeg ik tegen Niall. 'Natuurlijk, ik hou van d'r!' 'Oké, ik wil niet dat ze me 's nachts huilend opbelt omdat een één of andere klootzak haar hart heeft gebroken,' zeg ik met een harde toon.' 'Sst nee tuurlijk gaat dat niet gebeuren. Anne en ik vinden elkaar heel leuk en ik hoop dat we nog voor eeuwig bij elkaar blijven.' Ik glimlach zacht en zeg dat het goed is. 'En hoe zit het nou met jou en Harry? Ik had gehoord dat je hem had afgewezen omdat het te snel ging?' 'Ja dat klopt. Maar ik heb er best spijt van. Ik vind hem eigenlijk hartstikke leuk en ik wil hem niet kwijt. Daarom ga ik vanavond tegen hem zeggen dat het allemaal een misverstand was. Hopelijk vergeeft hij het me.' 'Natuurlijk! Hij had tegen mij gezegd dat hij het heel jammer vindt dat je hem had afgewezen maar hij respecteert je keuze en hij zei dat jullie hopelijk goede vrienden blijven. Dus dat moet wel goed komen denk ik.' Ik glimlach en Anne komt weer de keuken binnen. 'Hier heb je een doekje.'