Try To Catch My Lovebug. 57

*JunePov
Je zit in de auto naast Kevin en Nick. Joe verteld alweer over de nieuwste grappen en grollen. Hij wordt aangevuld door Kevin. Je lacht. Je bent er nog maar net, maar je geniet nu al elke minuut dat je bij ze bent.
‘Nou, wees gewaarschuwd voor onze ouders,’zegt Joe.
‘Ja, ze zullen jullie waarschijnlijk doodknuffelen en allerlei vragen afvuren,’zegt Nick grinnikend.
‘Ja, en het is alles wat je hoopt dat ze niet vragen,’lacht Kevin.
Joe parkeert de auto handig en een voor een stappen jullie uit. Je verneemt dat je een beetje klamme handen hebt, maar voor de rest voel je je wel rustig en veilig met de jongens naast je.
Het is een mega groot huis. Je mond hangt open van verbazing.
‘Wow,’zegt Mira fluisterend.
‘Het is mega groot,’zeg je. Je droomt al weg over het leven hier. Maar je weet dat het geen paradijs van alle dag is. Het is voornamelijk veel werken. Je respecteert de jongens enorm, dat ze dit bij elkaar hebben gespaard voor hun ouders.
‘Welkom,’zegt Kevin en houdt de deur voor jullie open.
Nick geeft je een klein extra zetje in je rug, ten teken dat jullie echt welkom zijn in hun huis.
Je kijkt je ogen uit in het prachtige huis. De jongens begeleiden jullie langs alle kamers. Ze vertellen om de beurt een klein verhaaltje.
Je giechelt. ‘Het is net een rondleiding door een museum.’
In de keuken houden jullie stil. Daar zijn de ouders en het kleinste broertje van de drie jongens. Je slikt even en glimlacht vriendelijk.
‘Pap, mam, Frankie dit zijn June en Mira,’stelt Nick jullie voor. ‘June, Mira. Dit zijn Denise, Paul en Frankie, the bonus jonas,’zegt hij dan.
Ze schudden eerst Mira’s hand en dan die van jou en stellen zich netjes voor.
‘Goede reis gehad?’vraagt hun moeder, Denise.
‘Ja, het ging allemaal goed. We hoefden ook niet over te stappen, dus,’antwoordt Mira.
‘Het is hier wel even anders hé?!’lacht Denise.
Je glimlacht. ‘Ja, maar door de verhalen wisten we al een klein beetje wat we konden verwachten.’

Het is erg gezellig. Denise en Paul zijn erg vriendelijk. Ze hebben jullie wat te eten aangeboden en behandelen jullie als hun eigen kinderen. Ze stellen van allerlei vragen en zijn erg geïnteresseerd naar jullie verhalen.
Na een tijdje laten ze jullie alleen met de jongens. ‘Kom mee, we zullen jullie logeerplaatsen showen.’
Joe en Kevin dragen als echte heren jullie bagage. De grote trap troont jullie naar de overloop met vele kamers.
‘Jullie vinden het vast niet zo erg om bij elkaar te slapen,’lacht Joe en zet Mira’s zware koffer neer.
Die schudt heftig haar hoofd. ‘We redden ons prima,’lacht ze.
‘We zullen jullie even alleen laten. Jullie worden straks wel geroepen voor het eten,’zegt Kevin.
‘Hm, ik krijg het gevoel alsof we in een luxe hotel verblijven,’grap je.
‘Tot straks,’ontwijkt Kevin je plagerij.

Na het eten gaan Nick en jij naar boven. ‘Ik zal je de belangrijkste kamer van het huis laten zien.’
Je volgt hem door de derde deur. Je komt in een grote kamer. Bruin interieur glimlacht naar je. In alle hoeken staan muziekinstrumenten. Aan de muur hangen foto’s in donkere houten lijstjes. Een van jullie twee hangt boven zijn bureau.
Je lacht als je ehm ziet. ‘Hier staan we leuk op.’
‘Klopt.’ Nick gaat op de rand van zijn bed zitten.
‘Jij bent ook van alle markten thuis,’zeg je en wijst naar de muziekinstrumenten.
Nick lacht en begint het uit te leggen. Je gaat naast hem zitten en luistert aandachtig naar zijn verhaal.