Airport

Eindelijk is het zomer, de tijd waar ik zo lang naar verlangd heb! Nadat ik afscheid heb genomen van familie vertrek ik met mijn beste vriendin naar de luchthaven. We kijken nog eens om hoe laat het vliegtuig naar Mallorca vertrekt en of het vertraging heeft. Gelukkig is dat niet het geval! Oh, wat kijk ik uit naar het strand, de zon, de palmbomen,... Zodra we op het vliegtuig zitten neem ik mijn boek en chips klaar. Mijn vriendin doet net hetzelfde. Na 20 minuten lezen vallen mijn ogen al dicht. Ik heb zeker heel de vlucht doorgeslapen want ik word wakker van de melding 'het vliegtuig is aan het landen, gelieve uw riemen vast te klikken.' Een glimlach kunnen we beiden niet onderdrukken: WE ZIJN BIJNA IN MALLORCA BABY !! 1 ding haat ik aan het landen: overgeven. Ook deze keer ontsnapte ik er niet aan. Eindelijk raakten de wielen de grond en was ik gestopt met overgeven. Mijn vriendin nam mijn pols beet en trok me recht om zo het gangpad in te wandelen en naar binnen te gaan, bijna rennend! Huppelend gingen we naar de band waar we onze koffers op moeten halen. Als we onze koffers hadden konden we niet snel genoeg weg zijn om te weten welke bus we moesten hebben om naar het hotel te gaan en EINDELIJK het warme zonnetje op ons lijf te voelen. De bus vertrekt nooit meteen dus konden we even genieten van het zonnetje. Na een tweetal minuten hoorden we heel luid gegil. We schrokken en sprongen recht van het plaatsje waar we zaten. We gingen richting het geluid, geen aandacht aan het besteden aan onze bus die vertrok. Toen we dicht genoeg waren zag ik de silhouetten van de 5 mooiste jongens die ik ooit gezien had...