Hoofdstuk 11

Een half uurtje later nipte ik nog een keer van mijn tas koffie.
Ik zat rustig op de bank met mijn pyjama aan en ik bladerde door een tijdschrift.Inderdaad,bladerde.
Ik nam geen tijd om de artikels te lezen omdat het me toch niet interesseerde.
Het kon me echt niet schelen welke celeberty zijn vrouw bedroog,of hoevel geld Justin Bieber aan een villa uitgeeft.
Ik weet niet wat me zo anders maakt dan de rest,maar ik spendeerde niet veel aandacht met het lezen van roddels die waarschijnlijk toch niet waar zijn.
Toen ik mijn boekje bijna uit had sloeg ik weer eens een pagina om.
Vijf paar ogen staarden me liefjes aan.Het waren de jongens van One Direction weer.
Ik kan echt niet geloven hoe blind ik heb kunnen zijn dat ik niets afwist van hun bestaan.
Nu ik ze wel kende leek het wel of er geen minuut voorbij ging zonder dat ik hun liedjes op de radio hoorde,of hun gezicht in één of ander tijdschrift zag staan.
Ach ja,wat maakte het ook uit,ik kende ze nu toch.
Mijn gedachten werden verstoord door de deurbel.Ik stond op en wandelde richting de deur.
Waarschijnlijk de postbode die een pakje kwam afgeven,ik had een t-shirt besteld via internet en die moest nu toch stilaan geleverd worden.
Ik deed de deur open en het was niet de postbode.Twee lieve,bruine ogen staarden me aan en de verliefdheid op zijn gezicht kon niet genegeerd worden.
Ik lachte eventjes,maar toen realiseerde ik dat ik daar in mijn pyjama stond.
En wat ik aan had kon je niet bepaald een pyjama noemen.Het was eigenlijk een te grote t-shirt van mijn vader,en die t-shirt was nu niet bepaald lang.
Ik trok de t-shirt zenuwachtig naar beneden en Liam lachte zachtjes.
"Je hoeft je niet te schamen hoor,ik heb 2 zussen,ik heb hen ook al in hun pyjama gezien."Zei hij,en zijn perfecte glimlach verscheen weer op zijn gezicht.
Liam kwam naar binnen en ik sloot de deur.
"Sorry,ik had niet verwacht dat je zo vroeg zou zijn."Zei ik .
"Maakt niet uit,neem je tijd.Ik kan wel wachten."Zei hij vriendelijk.
"Ok."Antwoordde ik en ik liep de woonkamer uit.
Ik hoorde dat Liam de tv aanzette en ik liep de badkamer in.
Toen ik me omkleedde hoorde ik een zachte klop op de deur.
Oh shit,daar stond ik dan in mijn bh.
"Wacht even,ik ben nog niet helemaal klaar."Riep ik zenuwachtig.
Ik hoorde een zacht gelach en enkele minuten later kwam Liam naar binnen.
Hij begon zachtjes een liedje te zingen en het klonk prachtig.Zijn stem leek wel van een engel vergeleken met die van mij.
Hij kwam naar me toe en deed zijn armen rond mijn middel.Ik draaide me om en hij gaf me weer een kus op mijn lippen.
Voor enkele seconden verdween weer alles rondom ons,maar toen zei Liam:"Kom,we vertrekken.De andere jongens wachten op ons."
We liepen naar de voordeur en er stond weer een auto op ons te wachten.
We stapten in en na enkele minuten kwamen we aan bij een grote concertzaal.
We gingen naar binnen en de vier andere jongens stonden al op het podium met een microfoon in hun hand.
Ik keek verlegen in het rond,en ik was door alle verliefdheid rond Liam vergeten hoe goed de andere jongens eruit zagen.
________________________________________________________________________________________
Voelen jullie ook dat er onheil op komst is? (:
Sorry als jullie het saai vinden , maar zo gaat mijn verhaal nu eenmaal
Ik ben echt superonzeker over dit verhaal,volgens mij was mijn ander stukken beter,hier krijg ik ook geen reacties op ,dus volgens mij vinden jullie het maar niks...
MissMalikXx