Hoofdstuk 3

Ik moest lachen. Ik was samen met mijn 2 beste vriendinnen, Leigh en Sophie, op mijn kamer. Het was een paar dagen nadat ik auditie had gedaan. Ik kon elk moment een telefoontje krijgen, als ik de rol had. Als ik de rol niet had, geen een rol, dan zouden ze niet bellen. Maar daar dacht ik nog even niet aan. Ik was samen met mijn vriendinnen een film aan het kijken. Mijn mobiel ging af. Ik pakte ´m en nam op. ´Hi, met Harry,´ hoorde ik. ´ Hi Harry,´ zei ik vrolijk teug. ´Ik belde even om te laten weten dat ik de rol heb!´ zei hij blij. ´Dat is geweldig!´ riep ik blij. ´En jij?’ vroeg hij. Er ging een schok door me heen. Ze hadden Harry al wel gebeld, dat hij de rol had, dan zouden ze ook al wel weten wie de andere rol kreeg. Maar ik was nog niet gebeld. ‘Ik ben nog niet gebeld,’ zei ik dus teleurgesteld. ‘Oh,’ hoorde ik Harry zeggen. ‘Maar,’ begon hij. Hij maakte zijn zin niet af. ‘Veel geluk, en plezier met het filmen,’ zei ik dus maar. Ik was zelf natuurlijk teleurgesteld dat ik de rol niet had. Maar dat Harry de rol wel had, verbaasde me niet, en ik was heel blij voor hem. ‘Dankje,’ zei hij voorzichtig. ‘Nou ik ga weer,’ zei ik. ‘Doei,’ zei Harry. ‘Doei,’ zei ik terug, en ik hing op. ‘Harry heeft de rol,’ informeerde ik mijn vriendinnen. Ze wisten meteen wat dat betekende. ‘Het spijt me voor je,’ zei Sophie. Ik knikte even, en keek toen weer naar de tv. Ik had zo graag met Harry in de film willen spelen.

Ik lag op een matrasje op de grond. Tussen Sophie en Leigh in. Ik zuchtte. Ik was erg teleurgesteld, ik had echt hoop gehad. Hoop dat ik de, of in elk geval een, rol zou krijgen. Maar ik was niet gebeld. Ik had er al zo naar uitgekeken, in een film spelen met Harry. Hij zou beroemd worden, dat wist ik zeker. De film zou een groot succes worden, dat wist ik zeker. En als je in een succesvolle film speelde, zou je al snel meer rollen krijgen. En het hielp natuurlijk ook nog dat Harry knap was. Ik draaide me om, en sloot mijn ogen weer. Een poosje later viel ik in slaap.