The Death of Dita

Ik had me uren met haar vermaakt. Ze leefde nog, en dus had ik haar mond afgeplakt met ductape. Toen kon ik gewoon mijn gang gaan. Door middel van kleine sneetjes versierde ik haar roomwitte huid. Hier en daar stak ik het mes dieper in haar huid.
Maar na een paar uur was haar gehuil me gaan vervelen en had ik haar keel doorgesneden. Ze bleef doodstil op de tegelvloer liggen. Ik had haar telefoon meegenomen en was weggegaan. Buiten had ik deze in een putje geschoven, zodat haar dood niet in verband gebracht kon worden met haar uitnodiging aan Marilyn. Glimlachend liep ik terug naar huis, het bebloede mes in mijn hand.