``179``

‘dus hoe gaan we dit doen?’ ik kijk door de motelkamer. Er staan 2 bedden in. Dean stoort zich gelijk op het buitenste bed terwijl Sam zijn tas voor het andere bed gooit. ‘zeg jij maar’ even kijk ik naar Dean. Hij en ik botsten nog steeds. ‘kan ik bij jou slapen?’ Sam knikt. Er hangt een ongemakkelijke stilte. Bobby had ons uit zijn huis gezet zodat we zouden praten, maar in plaats daarvan had Dean gezegd dat er rare dingen gebeurde niet veel verder van bobby vandaan. Eigenlijk wilde ik alles doen behalve praten dus stemde ik gelijk in. Nu we er zijn was het al laat en zouden we in het motel overnachten. ‘jullie moeten echt-‘ Dean en ik kappen Sam allebei af. ‘ik ga douche’ gelijk loop ik weg terwijl Dean opstaat en uit de deur loopt. Sam trekt zijn wenkbrauw verbaast op als hij opeens helemaal alleen in de kamer zit. ‘oké… dat ging niet zoals ik had geplant’ niet veel later kom ik terug uit de douche en ga vermoeit op Dean’s bed zitten. Sam legt het boekje dat hij aan het lezen was weg en kijkt hoe ik mijn haar droog. ‘wat heb je in die tijd gedaan?’ ik hou op met mijn haar te drogen en kijk naar de handdoek. Zal ik vertellen dat ik het eerste half jaar bij Ted heb gezeten. Voor ik iets kan zeggen komt Dean al binnen met eten. Hij gooit zonder wat te zeggen de salade naar Sam en pakt de cheeseburger voor zichzelf. Even bijt ik op mijn kaken, zou hij wat voor mij hebben mee genomen. ‘ik heb een salade voor je meegenomen’ hij duwt de zak in mijn armen. ‘bedankt’ snel sta ik van zijn bed op en ga op de bank zitten. We eten in stilte. Voor ik er erg in heb kijk ik naar buiten. Het was al bijna kerst. Zouden de jongens er wat aan doen? Misschien moest ik er maar wat aan doen, laten zien dat ik er spijt van heb. Ik ben zo diep in gedachten dat ik niet hoor dat de jongens tegen me praten. Er wordt iets naar me toe gegooid en ik kijk op. ‘waar was je al die tijd?’ ik sluit mijn ogen en bijt zachtjes op mijn onderlip. ‘het eerste half jaar bij Ted’