Chapter 5

Het is half zes, ik heb al gegeten, ik stief van de honger. Ik hoor de deur open gaan en weer dicht.
'Oh mijn god!' Schreeuwt ze. 'Ik heb gewoon drie meet & greet kaarten!' Roept ze blij. Ze gooit haar jas en tas op de bank en ploft naast mij.
'Leuk.' zeg ik droog. 'Suffie, ben je niet blij?' zegt ze, ze gaat rechtop zitten. 'Nou, mij boeit het niet echt weetje. Het is heel leuk voor jouw en Kiki en weet ik veel wie..' 'Jij dus.' Onderbreekt ze me. 'JE WAT?!' schreeuw ik nogal hard. Hoe kon ze! Ze weet hoe graag ik níét wil! 'Ik heb een Meet&Greet kaartje voor je, en natuurlijk een concert kaartje!' Alsof het heel logisch is?!
'Howowow! Ten eerst, hoe krijg je het voor elkaar en ten tweede.. Jij vuile, Ooh, ik ga dus mooi niet mee.' 'Ten eerste, Kiki's vader, ten tweede jij gaat mooi wel mee, ik heb er heel veel geld aan uitgegeven om jouw chagrijnige kop niet meer te hoeven zien nadat je Harry weer gezien hebt.'' zegt ze arrogant.
'Ik wil Harry helemaal niet zien, ik haat hem!' lieg ik.
Ik hoor mijn moeder de trap af komen. 'Jezus Lynn wat heb jij? Ongesteld?' ze loopt naar Faya en geeft haar een kus op haar kruin. ''Ben blij voor je lieverd.'
'Die vuile bitch daarzo, heeft een Meet&Greet kaartje voor me gekocht.' zeg ik boos. 'En één voor het concert..' vult Faya me bij.
'Daarom ben je boos? Dat is toch leuk?' Waar heeft mam het over? 'Hallo, Mam.. Word wakker, Harry Styles.. zomer..' zeg ik terwijl ik met mijn hand voor haar gezicht zwaai.
'Ben je daar nou nog niet overheen lieverd?' vraagt ze lief. Ik haal mijn schouders op alsof ik het niet weet, maar ik weet het wel.. Ik kom er nooit meer overheen.
'Ga er gewoon heen, je kunt altijd weg gaan.' zegt mam. 'Ik denk erover na.' zeg ik. Ik voel tranen in mijn ogen schieten. Niet komen, niet kome.. Alsjeblieft niet nu? 'Weetje Lynn, Hoor dit..' ze zet een liedje op. 'Can't believe your packing your bags, Trying so hard not to cry.' klinkt uit de boxen. 'Kleine bitch!' Ik begin op haar te schelden. 'Had the best time now it's the worst time, but we have to say goodbye.' 'Lynn..' zegt mijn moeder. Ze schudt haar hoofd. 'Don't promise that you'll write, don't promise that you'll call.'' Stop nou.. 'Doe die muziek uit Faya, doe oortjes in.' zeg ik nog aardig. Ze schudt haar hoofd en zingt hard mee. 'Just promise that you won't forget we had it all.' Nu het refrein, of ik haat Faya.. Dat zo'n egoïstisch iemand haar geld uitgeeft om mij te irriteren.