5.

Caili, 2399

‘Wie is de volgende??’ vraagt Clocker aan mij. Dat is een meisje dat Rocky heet. Ik laat haar binnen en vraag wat haar probleem is. Rocky barst in huilen uit.
‘Mijn broertje… ik… ik heb mijn broertje vermoord..’
Met verschrikte ogen kijk ik op van de computer.
‘Vermoord zeg je?’
Rocky barst in snikken uit.
‘Ik kon er niks aan doen, het gebeurde gewoon. Ik lag te slapen.. en.. en toen begon mijn broertje te gillen. Ik rende naar hem toe en toen .. toen .. ik raakte in paniek want er zat allemaal bloed op zijn gezicht. Ik pakte een doek en smeerde het bloed van zijn gezicht af. En toen smolt zijn mond weg. En zijn hele gezicht werd vloeibaar onder mijn handen. Ik gilde van schrik en keek naar mijn handen. Ze dropen van het bloed en nog iets anders...ik weet niet wat...zijn gezicht, gewoon zijn gezicht. Maar het ergste was is dat mijn handen roodgloeiend waren en de warmte er vanaf straalde. Ik heb hem vermoord, Caili, ik heb hem vermoord!’
Met bange ogen staart ze me aan.
‘Ik ben een moordenaar.’
Ze begint nog harder te huilen. Ik pak haar vast.
‘Rocky, je bent geen moordenaar!’
Clocker kijkt me aan. Hij schud nee.
‘Nee Clocker, nee, dat mag je niet doen. Pap!’
Twee mannen komen de kamer binnen en nemen Rocky mee. De deur klapt met een klap dicht. Rocky is weg en ze zal niet meer terug komen. Vanavond moet ik weg. Ik mag het risico niet nemen dat het doodgaat