Hoofdstuk 2

Hij grijnst. 'Klopt, dat ben ik. Kan je opstaan?' vraagt hij. Ik knik voorzichtig en sta een beetje wankelend op. Opeens overvalt me een gevoel van enorme vermoeidheid en wil ik alleen nog maar slapen. 'Gaat het?' vraagt Niall bezorgd. Ik knik en hij pakt mijn hand. We lopen voorzichtig richting de wc waar hij me wat water laat drinken. Opeens begint alles te draaien maar voor ik op de grond val vangt Niall me op. 'Kom, ik breng je naar huis' zegt hij zachtjes. Hij pakt mijn hand weer vast en langzaam lopen we naar buiten waar Niall me naar een enorme auto leidt. 'Wat gaan we doen?' vraag ik verward. Niall kijkt me verbaasd aan. 'Naar huis...Je dacht toch niet dat ik je alleen zou laten hè?' zegt hij met een grijns. Hij opent de autodeur en ik ga zitten hij stapt aan de andere kant in en rijd weg. 'Waar moet ik eigenlijk naar toe?' vraagt hij na een tijdje. Ik grinnik. 'Hier naar links en dan rechts' zeg ik. Hij draait de auto eerst naar links en dan rechts. 'Hier?' vraagt hij. Ik knik bevestigend en hij stopt. Ik open de portier en stap uit. Ik wil hem bedanken en naar de voordeur lopen als hij al naast me staat. 'Ik loop mee' zegt hij. Ik kijk verbaasd maar protesteer niet.