Mystery guy

De reis duurde een eeuwigheid. Zelfs al had ik bijna de hele tijd geslapen, toch leek het alsof we nooit onze bestemming zouden bereiken. Ik merkte, wanneer af en toe mijn ogen opende, dat Alice steeds voor zich uitstaarde. Haar ogen waren zwart en gefocust op een punt dat enkel zij kon zien. Na enkele minuten viel ik weer in slaap, uitgeput door een onverklaarbare reden.
Alice zachte stem maakte me langzaam wakker. Ze klonk geïrriteerd en praatte snel in haar gsm. ’Ze slaapt… Nee… Ik zal het haar vertellen… straks.’ Ze luisterde nog even, knikte, ook al wist ze dat de persoon aan de andere kant van de lijn dat niet kon zien, en legde toen af.
’Jasper,’ fluisterde ik zachtjes.
Alice keek geschrokken op en glimlachte. ’Je hebt mijn broertje helemaal gek gemaakt,’ zei ze zuchtend. ’Hij vroeg me of hij naar je ademhaling mocht luisteren.’ Ze trok een dramatisch gezicht, maar ik zag een glinstering in haar ogen die me vertelde dat ze het lief vond.
Ik steunde voorzichtig op mijn handen en ging wat rechter zitten. ’Zijn we er bijna?’ vroeg ik, met een zeurende ondertoon.
’Nog even geduld, het duurt niet lang meer.’
Ik knikte zachtjes en sloot vermoeid mijn ogen. ’Denk je dat je weet waar we naartoe moeten?’ vroeg ik. Zonder te horen wat Alice antwoordde, werd ik alweer overmeesterd door slaap.
’Dawn?’ Een hand duwde voorzichtig tegen mijn arm. ’Dawn,’ herhaalde de stem, ditmaal wat harder. Ik opende mijn ogen en knipperde verwoed tegen het licht dat daarmee mijn ogen bereikte. ’We zijn er,’ mompelde Alice. Ik merkte dat ze mijn gordel terug had vastgemaakt voor de landing en dat iedereen nu langzaam begon op te staan.
Ik volgde Alice, die onze beide tassen droeg, door de luchthaven. Ze liep rechtstreeks naar de balie om auto’s te huren. Ik strompelde vermoeid achter haar aan en keek een beetje om me heen. De luchthaven was relatief klein, maar toch erg druk. Verschillende types liepen gehaast door elkaar, terwijl ze karretjes met koffers probeerden te ontwijken. Eén man ving mijn aandacht. Het was een type met iets langere, wild stekende haren, hij had een baardje van enkele dagen oud en viel helemaal uit te toon tegenover elke andere persoon op deze luchthaven. Hij droeg een sjofele jas en keek onopvallend op zich heen alsof hij ergens naar op zoek was. Na enkele seconden ving hij mijn blik. Hij keek me even doordringend aan en verdween daarna uit zicht.