Chapter 8
Examens gedaan whiehoew 
Hannah Pov:
Harry's mond valt open van verbazing na mijn hele verhaal. Hij wrijft zachtjes met zijn hand over mijn schouder zonder één enkel woord te zeggen.
Ik leg mijn hand op zijn hand en zeg: 'Het gaat wel hoor, ik ben enorm opgelucht dat ik het aan jou kan vertellen'. Harry glimlacht en geeft
me een knuffel, precies wat ik nodig heb. Nu denk ik aan terug aan Kaila, zij gaf mij ook altijd van die knuffels. Zachtjes begin ik te snikken en er rolt weer een traan over mijn wang. Harry voelt direct dat ik hevig op en neer ga omdat ik aan het wenen ben. 'Gaat het wel, Hannah?' vraagt hij. Ik knik, maar niet echt overtuigend. 'Ik heb een idee" zegt Harry opeens. Hij trekt mij uit de sofa waarin we zitten, en neemt mijn beanie. Voorzichtig zet hij mijn beanie op mijn hoofd en zegt dag aan de rest van jongens. Hij trekt me mee naar buiten. Het is al donker maar de lantaarnpalen verlichten Londen zo mooi. 'Wow, ik loop vrij rond' grinnik ik. 'Ja, je bent vrij Hannah, en ik beloof je dat je nooit meer terug moet naar dat stomme weeshuis, en ik haal die Sam en Kaila er wel uit.' Nu lach ik nog meer, wat is Harry toch een schat denk ik bij mezelf. Hij pakt legt me in zijn armen en draait rond. Ik lig hier in Harry's armen buiten te draaien in Londen, wel dit is het meest fantastische moment ooit. Ik wil blijven ronddraaien hier voor eeuwig, ik voel me zo zorgeloos nu. Na een tijdje draaien zet hij me voorzichtig neer, ik ben nog steeds een beetje aan het draaien en aan het lachen, Harry kan ook niet stoppen met lachen. 'Harry bedankt voor alles' kijk ik hem recht aan in de ogen. 'Er komt nog meer' zegt hij eigenwijs.
Reageer (1)
nog meer...
1 decennium geledenverder !! x(yeah)