I don't wanna spend any christmas without you 23 december

Met grote ogen kijk ik naar alle lichtjes die fel branden. De hele stad was in een kerstjasje gestoken. Met de volle tassen cadeau’s liep ik door de sneeuw die zachtjes viel. Ik hoopte dat het zou blijven liggen maar de kans was heel erg klein. De jongens zaten nu allemaal bij Zayn en Perrie om daar de kerstboom te versieren daardoor had ik nu tijd om de cadeaus zo goed mogelijk te verstoppen want ik weet wel zeker dat Louis en Niall er naar gaan zoeken. Eindelijk kwam ik bij het appartement van mij en Niall aan. Eindelijk ben ik thuis, alle cadeaus ruim ik snel op en maak dan voor mezelf een warme chocolademelk met slagroom en marshmallows . Zuchtend liet ik me op de bank vallen, wel voorzichtig want ik wilde niet mijn chocolademelk morsen. Ik nam een slok van mijn warme chocolademelk en genoot van de rijke chocoladesmaak. Ik keek even de kamer rond, de gitaar van Niall stond in het hoekje naast de dressoir vol met foto’s van ons tweeën. Een van dat we elkaar net vijf minuten kende. Hij was op een kerstfeestje genomen waar we allebei waren, binnenkort was dat alweer vier jaar geleden en in die tijd is zoveel veranderd. Niall had auditie gedaan bij x-factor en werd uiteindelijk derde met one direction. Dat was een moeilijke tijd omdat ik in Ierland zat en hij de meeste tijd in Londen en toen de tours begonnen werd het nog moeilijker. Maar we hadden het overleefd en daar was ik echt blij mee. Ik had nooit in ware liefde geloofd en verklaarde iedereen voor gek als die zei dat ze hun zielsverwant hadden gevonden. Maar Niall was gewoon de ware voor me. De telefoon ging en ik werd uit mijn gedachten gehaald. Ik zette mijn chocolademelk op de salontafel en stond op om op te nemen. “Maura” stond bij caller-id. ‘Hey Maura!’ Zeg ik vrolijk tegen de moeder van Niall. ‘Hey Natalie lieverd! Hoe is het met je?’ Beantwoorde ze me net zo vrolijk. ‘Het gaat goed, ik vind het alleen jammer dat we dit jaar niet naar Ierland kunnen komen.’ Zeg ik tegen haar. ‘Wat? Jullie komen niet? Waarom vertellen jullie me dat niet?’ Hoor ik haar meteen vragen. ‘Ik dacht dat Niall het had verteld maar hij en de jongens hebben een optreden in het kinderziekenhuis voor de kinderen die niet naar huis kunnen.’ Antwoord ik haar een beetje twijfelend. Niall had tegen me gezegd dat hij het tegen zijn familie had gezegd. Waarom zou hij tegen me liegen? ‘Oh jammer, ik snap het wel maar toch jammer. Maar vrolijk kerstfeest jullie en wens Niall veel geluk met zijn optreden.’ Zegt ze voor ze ophangt. Ze zei het een beetje kortaf maar ik negeerde het en ging weer op de bank zitten. Ik pakte mijn mok met chocolademelk op en nam met gesloten ogen nam ik genietend een slok, hij was echt lekker. De voordeur werd open gemaakt en dichtgesmeten, ik besteedde er geen aandacht aan want Niall gooide altijd met de deuren. Ik opende mijn ogen om Niall te begroeten maar toen ik zijn gezicht zag slikte ik mijn woorden in. Niall was nooit kwaad en het zag er vreemd uit bij hem. Hij was altijd net een knuffelbeer en had de karakter van een zacht konijntje. ‘Waarom heb je mijn moeder verteld dat we niet naar Ierland komen dit jaar!?’ schreeuwde hij naar me. ‘Omdat zo is. Jullie hebben dat optreden in het kinderziekenhuis.’ Zeg ik rustig tegen hem. ‘Ja maar waarom vertel je mijn moeder dat?!’ schreeuwt hij nog steeds. ‘Ten eerste ik ben niet doof dus schreeuw niet tegen me en ten tweede jij bent degene die mij had verteld dat je het tegen je familie had gezegd. Trouwens hoe weet jij dat ik dat tegen je moeder hebt verteld? En wanneer wou je het tegen je moeder vertellen? Het is morgen kerstavond!’ Zeg ik tegen hem. ‘Omdat je maar bleef zeuren dat ik het moest zeggen tegen ze! Ik wist niet hoe ik het moest vertellen maar dat heb jij nou gedaan en nu lijkt het net alsof ik ze vergeten was!?’ Hij bleef maar schreeuwen, ik snapte het niet. ‘Echt wat gaat er in dat hoofd van jou om? Ben je zo dom of zo!?’ schreeuwde hij door. Daar raakte hij me en dat wist hij ook. Zwijgend stond ik op en liep naar de hal waar ik mijn jas pakte. Ik trok hem aan en liep naar de voordeur ondertussen waren de tranen al aan het ontsnappen. Hoe kon hij dat nou zeggen? Hij weet dat Eoghan altijd zulke dingen tegen me zei en dat ik in die tijd ze geloofde. Ik kon het gewoon niet geloven dat hij me op die manier had gekwetst. Boos liep ik naar buiten. Na een paar straten was ik al bij degene waar ik altijd terecht kon. Ik belde aan en Liam deed open. Toen hij mijn gezicht zag viel zijn mond open, ik was niet echt een persoon die snel huilde en daardoor had hij me volgens mij nog nooit zien huilen. ‘Wat is er gebeurd?’ Vroeg Liam nadat hij me binnen had gelaten en we in zijn woonkamer waren gaan zitten. Ik vertel hem wat er gebeurd was en wat Niall tegen me had gezegd toen ik het uitgesproken had moest ik alweer huilen. Liam knikte alleen maar en liet me mijn verhaal in mijn eigen tempo vertellen. Toen ik eindelijk klaar was, was er een moment stilte voor Liam wat zei. ‘Hij was fout door die dingen te zeggen en hij was fout bezig met niet aan zijn familie te vertellen dat hij niet thuis kon komen en jouw daar nu de schuld van te geven maar ik denk gewoon dat hij zenuwachtig is.’ Zegt hij tegen me. ‘Zenuwachtig waarvoor? Dat optreden? Hij doet dat elke week waarom zou hij daar nu ineens zenuwachtig van worden?’ Vroeg ik aan hem terwijl ik mijn irritatie weg probeerde te duwen, Liam hielp me op dit moment dan was het gemeen van me om kwaad op hem te worden alleen maar omdat hij een excuus voor Niall maakte. ‘Ik…eh…dat kan ik niet zeggen. Ik heb eigenlijk al te veel vertelt.‘ Zegt hij snel voor hij opstaat en naar de tv loopt. Ik keek hem na, waar had hij het over? Hij had bijna niks gezegd. ‘Welke film wil je zien?’ Vroeg hij aan me terwijl hij door zijn blu-ray collectie neusde. ‘Niet toy story! Doe maar Brave.’ Zeg ik tegen hem terwijl hij zich naar me toe draait met Toy story in zijn handen. Hij kijkt me nog even met zijn puppy ogen smekend aan maar ik geef niet toe en zuchtend draait hij zich weer om naar zijn Blu-ray collectie. Hij pakte Brave eruit en stopte hem in de blu-ray speler. Nadat de film afgelopen was hadden we wat gegeten en ging Liam nog even weg. De rest van de avond had ik wat tv gekeken en op Liam’s Macbook gezeten. Nu lig ik in bed op de logeerkamer van Liam. Ik had geen zin om naar huis te gaan en gelukkig was Liam zo lief geweest om het voor te stellen. De volgende ochtend word ik vroeg wakker gemaakt door Eleanor die vrolijk de logeerkamer in komt lopen. ‘Wat doe jij nou weer hier?’ Vroeg ik slaperig aan haar. ‘Goeiemorgen El hoe gaat het met je? Hey Natalie het gaat geweldig met me wat lief van je om dat te vragen!’ Zegt ze lachend. Ik rol met mijn ogen waardoor zij nog harder moet lachen. Ze trekt me uit bed en zegt dat ik me moet gaan douchen en de kleding uit haar tas aan moest trekken. Ze duwde een plastic tas in mijn handen en duwt me daarna de badkamer in. Snel douchte ik me en kleedde me om in het jurkje en de schoenen die ze me gegeven had. Ik liep weer terug naar de slaapkamer waar Eleanor op me aan het wachten was. ‘Wow je ziet er prachtig uit! Maar je bent nog niet helemaal klaar.’ Zei ze voor ze me op een stoel neerzette en haar hele make-up collectie tevoorschijn haalde. Ze ging aan de slag en was de hele middag bezig met mij opmaken ondertussen was Perrie ook gekomen en had mijn haar gedaan. Met een open mond keek ik naar de uiteindelijke resultaat maar ik moest mezelf oppakken want waarom? ‘Oké nu gaan jullie me vertellen wat er aan de hand is!’ zei ik streng tegen ze. Ze kijken me schijnheilig aan en negeren mijn vraag. ‘Kom op meiden echt niet dat jullie het geweldig vinden om een hele middag aan mijn hoofd te besteden om het dadelijk weer eraf te halen.’ Zeg ik tegen ze. Nog steeds negeerden ze mijn vragen dan maar op een harde manier. ‘Oké als jullie niks zeggen stap ik nu onder de douche.’ Zeg ik dreigend tegen ze en nog steeds negeerde ze me maar ze keken wel wat benauwder. Ik liep de slaapkamer uit en ging naar de badkamer en zette de warme kraan aan. ‘Oké ik ga nu!’ Roep ik. Ik til mijn voet op en wil bijna onder de douche stappen als ik naar achteren word getrokken. Ik kijk om en zie daar een rode Eleanor staan. ‘We kunnen niet vertellen waar het voor is maar je moet ons vertrouwen dat het echt leuk is!’ zei ze. Met tegenzin zuchtte ik en stemde in. Ze nam me mee naar buiten waar Liam in pak op me wachtte en de deur van zijn BMW voor me open deed en me gebaarde in te stappen. Hij startte de auto en zette de radio hard aan waardoor hij me niet kon horen, slim van hem. Eleanor en Perrie kwamen naast me zitten en zongen zachtjes met het nummer mee. Na een half uurtje gereden te hebben kwamen we bij de Londen eye uit. Perrie stapte uit en zei dat ik ook moest uit stappen. Zayn die ook strak in pak was kwam naar ons toe gelopen met een lieve glimlach op zijn gezicht. ‘Wat doe jij nou weer hier?’ vroeg ik verbaasd aan hem. ‘Kom nou maar gewoon mee.’ Zegt hij nadat hij Perrie een zoen en een knuffel had gegeven. Hij liep richting de Londen eye en zei dat ik verder alleen moest gaan lopen. Ik liep de Londen eye binnen en zag een tafeltje met al mijn favoriete eten staan. Nieuwsgierig liep ik naar het tafeltje toe en pakte een aardbei met chocolade en slagroom erop. Ik at hem op en keek ondertussen naar buiten. ‘Hey.’ Hoorde ik zacht achter me. Ik keek vanuit het raam naar de persoon achter me. ‘Hey.’ Zeg ik zacht terug. ‘Het spijt me zo erg van wat ik heb gezegd! Ik had dat nooit mogen zeggen en ik kan mezelf wel slaan! Ik heb je weggejaagd en daar is geen excuus goed genoeg voor dat weet ik maar wil je me het alsjeblieft vergeven?’ Vroeg hij aan me, ik zag dat hij bijna moest huilen. Snel draaide ik me om, liep naar hem toe en knuffelde hem. ‘Natuurlijk vergeef ik het je! Ik hou van je en je bent de belangrijkste persoon ooit voor me.’ Zeg ik tegen hem terwijl ik mijn eigen tranen probeerde tegen te houden. Ik kon er nooit tegen als Niall moest huilen dan moest ik zelf ook huilen. Hij knuffelde me en tilde me op. ‘Dank je, je weet niet hoeveel dit voor me betekent.’ Fluistert hij zacht. De Londen eye begon te draaien en stopte pas toen we helemaal boven waren. ‘Kom ik moet je iets laten zien.’ Zegt Niall met een zenuwachtige ondertoon in zijn stem. Hij trok me mee naar het raam en wijste ergens naar toe. Ik zag niks en kneep een beetje met mijn ogen. Ineens begonnen er allemaal lampjes te branden op een gebouw. “My dear Natalie Will you marry me?” Stond erop. Met open mond keek ik naar Niall die op een knie was gaan zitten en met een klein doosje in zijn handen stond. Een ring met een hartendiamant zat erin met grote ogen keek ik ernaar dat moest wel een fortuin hebben gekost. ‘Dus wil je met me trouwen?’ Vroeg Niall aan me met een lieve glimlach. Door de emoties kon ik geen woord uitbrengen dus knikte ik maar. Niall schoof de ring om mijn vinger en kuste me vol passie. Niall liet mijn lippen weer los en keek me trots en verliefd aan. ‘Weet je jij bent het beste kerstcadeau wat ik ooit heb gehad! Zelfs beter dan mijn eerste gitaar.’ Die lieve woorden lieten me smelten en ik kuste hem weer. Al mijn gevoelens voor hem legde ik erin dat was mijn manier om te zeggen dat hij de beste kerstcadeau ooit voor mij was.

The end.