Love is for fools

Er werd op de deur geklopt. Grommend trok ik de dekens over mijn hoofd. ''Rot op, Tony, mijn rug ligt open'' kraakte mijn stem. Ik nam niet de moeite om me verstaanbaar te maken. De deur ging open. ''Je mag weg. Ofja, naar de afkickkliniek.'' zei Twiggy. Ik gooide de deken van me af, en stond op. ''Maar ik heb pijn.'' mompelde ik. ''Maar niet aan je rug. Je hebt afkickverschijnselen. En die zullen er nog wel meer komen. Dat weet jij net zo goed als ik. Trek die ziekenhuisjurk uit en doe dit aan'' Hij gooide me een tas met kleren toe. Ik keek hem aan. Ondanks mijn verdenkingen, had ik hem gemist. Hij was mijn beste vriend. Ik zou mijn gebitch van de afgelopen paar dagen goed moeten maken met hem wanneer ik uit de rehab kwam.