006
"Dear Nina. Now it's been 2 weeks when you left, and when we met. I haven't got a letter from you, but it will come, I have faith in you. Do you remember the first day we met? You said I'm very quiet. I know. But I'm not quiet with letters, haha. But you are so small, little. That's cute. Miss Small. I'll call you that, Nina. Monday, the 9th is the last day I saw you. And then I wrote my first letter to you. I miss you, and I can tell you that, every letter. But you will write me back? I hope so. I know we are young, but I meant it, what I said. I never felt this thing I felt with you. Everytime I think of you, I feel it again. My mother said that I can't be in love with you. I didn't know you long enough and only adults can be in Love. And she said she didn't want me to be in love. Oh no. I'm sorry I have to go. I really miss you, Nina. I hope you're in love with me too. Bye. Love, Z."
Ik schrok wakker. Ik keek voor me, waar de brieven nog steeds op mijn buik lagen. Mijn kleren had ik nog aan. Ik was gister waarschijnlijk in slaap gevallen. Het is de eerste schoolweek en nu kom ik al te laat. ik keek naar de tijd wat me nog meer deed opschieten. Ik kleedde me om, deed mijn haar en make-up, belegde wat broodjes en met 1 in mijn hand stapte ik in mijn schoenen en ging ik weg. Toen ik op school aankwam zag ik meteen Dani lopen. Ik zwaaide even en ze rende naar me toe. Ze hielp me met mijn spullen, want ik had nogal veel in mijn handen (en in mijn mond). En daarna liepen we samen naar binnen. 'Had je het vakantie gevoel nog?' lachte ze. Ik knikte. Ik vertelde haar maar niet over mijn vakantie liefde. 'Had je gister nog tv gekeken?' vroeg ze toen we de kluisjes ruimte in gingen. 'nee, hoezo?' vroeg ik terwijl ik naar mijn kluis liep en alles erin propte. Daarna gingen we even zitten. 'One Direction was op tv,' lachte ze. 'Dat ik 1 keer een foto zag, betekent niet dat ik fan ben..' zei ik. Ze begon te lachen. 'Nee, weet ik wel.' zei ze. 'Heb je geleerd?' vroeg ze daarna. 'Je bent wel in een vragenbui, heb ik iets gedaan?' vroeg ik terwijl ik Engels pakte. 'Nee maar we hebben een SO..' ik knikte maar dat was ik dus even vergeten. Die Engels lerares vond het heerlijk als kinderen niet geleerd hadden. Iedere les kregen we een SO, zonder cijfer. Maar als je 3 of meer fouten had, mocht je het hele hoofdstuk overschrijven. Toen de bel ging liepen we de trappen op, naar Engels.
'Hello Kids,' zei mevrouw Angel. Zo een engel was ze niet. 'Was it difficult?' vroeg ze. 'What do you mean, Miss Angel?' vroeg een jongen. 'Your test for today? was it hard to learn?' vroeg ze met een grijns, waar de jongen bang van begon te kijken. 'I'll give you the tests.' zei ze en ze deelde ze uit. 'Which date is it?' vroeg Dani. 'The 9th of August, Dani.' antwoordde de docent. Langzaam voelde ik me warm worden en mijn hart begon harder te kloppen. 8 jaar precies geleden.. Dat ik Zain ontmoette. Ik vroeg me af waar hij was nu. Zuchtend keek ik naar het vel papier voor mijn neus. Alle woorden die ik moest vertalen begonnen te vergroten en te verkleinen, zodra ik ernaar keek. Missen, Vakantie, Beroemd, Vakantieliefde, Brieven, Verlegen, Schrijven, Herinneren, Liefde.... Alsof deze test iets tegen me zei. Ik deed mijn handen voor mijn ogen, omdat ik er misselijk van werd. De woorden bleven zich herhalen door mijn hoofd. Missen, Vakantie.... 'Can't remember the words? Miss. Klein? Miss small, little?' lachte ze gemeen. Geïrriteerd schreef ik zo snel ik kon alle vertalingen op, maar niet op de goede manier.. "i MISS him. it was VACATION he was my SUMMERLOVE and he was very QUIET. now he is WRITING LETTERS to me. i will always REMEMBER my first LOVE." Net toen ik het in wilde leveren, zag ik het woord beroemd staan. Beroemd? Waarom beroemd?
_______________________________________________________
Iedereen super bedankt voor de abo's, kudo's, bladwijzers etc.
Vind het superlief 
Vanaaf nog wel een hoofdstukje, denk ik.. 
xx1Denise ly
Reageer (1)
Ik herken dingen echt grappig Haha(lol)
1 decennium geleden