017 - P.O.V Anne

Waarom zeg ik nou dat het goed is? Het is niet goed! Ik had zo graag bij Niall gewild. Ik wil hem beter leren kennen, ik vind hem écht leuk en aangezien dit de laatste dag is dat ik hem misschien echt zie, is dit m'n laatste kans. 'Er zit een winkeltje hier om de hoek,' zegt Harry. Misschien kan ik wel wat halen met Niall? Of wacht, wilde hij niet nog op een date met mij? Dat had ik hem nog te goed! 'Ik ga naar de wc,' zeg ik en ik sta snel op. Tonnie zit alweer druk in een gesprek met Harry en Niall, ze zouden het niet eens doorhebben als ik niks zei. Ik loop over de gang richting het toilet als opeens iemand m'n arm pakt. 'Hey, gaat het wel? Je was zo stil vanavond, of ben je dat wel vaker?' Ik draai me om en kijk weer in die hemelsblauwe ogen van Niall Horan. Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik begin best wel moe te worden en heb eigenlijk niet zo'n zin in een gesprek. Ik kijk hem even aan en dan kijk ik naar de grond. 'Wat is er Anne? En zeg me niet dat er niks is..' zegt hij op een ernstige toon. 'Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat ik je zie en dat ik je spreek zoals nu. Ik vind het gewoon jammer dat ik je vanavond niet beter kan leren kennen, doordat ik bij Tonnie slaap... Snap je?' Hij is stil en laat m'n arm los. Na een paar seconde zegt hij iets. 'Ik-ik vind je echt leuk Anne,' hij bloost en ik begin een lach op m'n gezicht te krijgen, 'en ik wil jou ook beter leren kennen, dit kan niet hier stoppen toch?' zegt Niall. Ik schud m'n hoofd. Hij heeft gelijk, dat mag echt niet! We kijken elkaar aan en dan komt hij opeens heel dicht bij me staan. Ik voel z'n warme lichaam tegen de mijne aan staan en hij pakt voorzichtig m'n handen vast en kust me.