Prologue.

'Lachen!' 'Nee, ik zie er niet uit!' lachte ik. Ik draaide mijn hoofd weg van de camera, keek naar de grond. Mijn lange bruine haren verbergden mijn gezicht. 'Onzin.' hij legde de camera naast zich op mijn bed neer en pakte mijn handen vast. 'Luister, Giselle, je bent het mooiste meisje dat ik ooit ontmoet heb. Dat mag je nooit vergeten.' Hij streek met zijn vinger over mijn wang. Ik pakte zijn arm vast en hij liet zijn hand weer zakken. 'Giselle..' Ik schudde mijn hoofd, de tranen begonnen te komen. 'Rob, je vertrekt naar het wereldje waar alle beroemde filmsterren en zangers en zangeressen zijn. Je gaat zelf ook één van hen worden. Je gaat daar nog veel mooiere vrouwen ontmoeten, dat weet jij ook.' 'Ik zal je nooit vergeten, Giselle. Ik probeer zo snel mogelijk een bezoekje te brengen, dat beloof ik. En wie weet, mislukt alles. Wie weet ben ik over een paar maanden al terug, zonder succes. Ik laat je niet zomaar achter, Gi-' 'Stop ermee, Robert. Ik wil het allemaal niet meer horen. Ik wens je echt het allerbeste toe en ik hoop zo dat je al je dromen waar gaat kunnen maken. Maar onze relatie stopt hier, het gaat toch niet lu-' Hij trok me tegen zich aan en kuste me hevig. Het voelde zo intens, zo heftig. Ik wilde deze jongen niet kwijt, hij betekende zoveel voor me. Wat moest ik zonder hem? Mijn handen lagen in zijn haar en de tranen stroomden over mijn wangen. Ik wenste vurig dat deze kus nooit zou eindigen.

Toen vertrok hij.