# 029 - Zayn Malik

Nadat ik Anto naar school had gebracht, reed ik richting de studio waar ik met de jongens had afgesproken. Vandaag hadden we een intervieuw en we zouden samen vertrekken van aan de studio. Al snel kwam ik aan omdat het niet zo erg ver was. Ik parkeerde mijn auto en stapte uit. Ik liep richting de jongens en begroette hen met een brede glimlach op mijn gezicht. "Wow Malik met een goed humeur in de ochtend! What happened?" grapte Louis. Ik grinnikte zachtjes en sloeg mijn ogen neer uit verlegenheid. Ik moest niet gaan vertellen dat Anto de reden was van mijn goed humeur, want volgens mij wisten ze dat al. "Voor alles een eerste keer." reageerde ik dan maar. "Zullen we maar vertrekken?" vervolgde ik en de jongens stemden in. We namen met z'n alles plaats in de auto van Harry. Liam voorin. Louis, Niall en ik achterin. Harry die reed natuurlijk, niet moeilijk te raden. Harry startte de motor en we vertrokken naar het intervieuw. Wat ons daar allemaal te wachten stond, zagen we dan wel. Al waren we er vrij zeker van dat er terug vragen over ons liefdesleven zouden gesteld worden. Ik nam het hen niet kwalijk. Niemand van de jongens nam het de intervieuwers kwalijk. De fans wouden nu eenmaal weten hoe dat allemaal zat, ons liefdesleven. Misschien zouden ze over Anto beginnen. Hopelijk niet, want ik wou het anders bekend maken dan in een intervieuw. Maar als ze toch naar haar vroegen, zou ik gewoon eerlijk antwoorden. Ik wou Anto niet verbergen. Niet wanneer ik zo trots was dat ze mijn vriendin nu was. Officieel.

Na een tijdje kwamen we aan en stapten we uit. Gelukkig was het niet al te druk op straat, want anders zouden er allerlei mensen ons hebben herkend en ik had nu even geen zin in hysterisch gedoe. Zeker nu we enkel Paul bij ons hadden die achter ons aan had gereden met zijn eigen wagen. Ik herinnerde me die keer in Amerika nog. Fans werden zo wild en hysterisch dat het echt duwen werd en wij daar ook slachtoffers van werden. Vooral Niall, want hij had het niet zo voor een grote groep mensen om hem heen. Als kind was hij altijd al bang geweest van grotere mensen en die angst had hij blijkbaar nog altijd in zich. Bang voor menigten. Grote menigten. We liepen het gebouw binnen en we werden hartelijk ontvangen. De vrouw die ons had ontvangen, liep voor ons en bracht ons naar de ruimte waar het intervieuw door zou gaan. "De intervieuwers komen zo. Kan ik jullie iets aan bieden om te drinken?" vroeg ze vriendelijk. We schudden onze hoofden en bedankten de vrouw. Lang hoefden we niet te wachten vooraleer de intervieuwers er waren. Het was een vrouw en een man. Zodra ze binnen kwamen, schudde ze elk onze hand. Ze namen plaats op de stoelen die voor ons stonden en het intervieuw begon.

Het eerste deel ging, zoals gewoonlijk, over de plaatsen waar we nog allemaal heen zouden gaan. Welke fans we gelukkig konden maken met onze komst in hun land. Wat One Direction nog zou brengen in de toekomst. Over onze nieuwste album Take Me Home. En zo verder. Ik verwachtte er me al aan dat het bijna over ons liefdesleven zou gaan. "Louis. Jij bent onder andere iemand van de jongens die een vriendin heeft. " begon de vrouw een nieuw onderwerp. Het onderwerp dat niet moeilijk te raden was. Louis glimlachte breed en knikte. "Klopt." antwoordde hij. "Hoe gaat het tussen jullie? Hoe gaat ze ermee om dat je zo vaak weg bent van huis voor One Direction?" Louis begon vrijwel meteen te praten met trots in zijn stem. "Tussen Eleanor en mij gaat het erg goed. We hebben onlangs onze eerste verjaardag samen gevierd. Ze is echt geweldig. Ze kan er perfect mee omgaan en daarom hou ik ook zoveel van haar. Zij kent me als de beste. Ze is net een vrouwelijke versie van mij. Ze is net mijn andere helft. Ze begrijpt me volkomen." Ik glimlachte lichtjes bij het horen van zijn woorden. Ze deden mij denken aan Anto. Mijn meisje. Mijn andere helft. De intervieuwer ging door naar Liam en stelde dezelfde vragen die ze stelde aan Louis, maar dan over Daniëlle. Ook hij antwoordde met veel trots in zijn stem hoe blij hij was met iemand zoals Daniëlle. "Dan de andere drie jongens. Single? Zayn?" Ik keek op naar de vrouw en glimlachte kort. "Heb je geen contact meer met Perrie, je ex? Is het volledig over tussen jullie?" Ik knikte. "Ja, dat is volledig over. Dat was het beste voor ons allebei." reageerde ik zonder verdere informatie prijs te geven. De vrouw knikte en de man nam het over van haar. "Is er al een nieuw meisje in je leven gekomen?" stelde hij mij de vraag. "Nee, er is geen nieuw meisje in mijn leven gekomen." antwoordde ik, want Anto was geen nieuw meisje die ik pas kende. Ik kende haar al bijna mijn hele leven. "Hoe zit het met Antonella? Zij is je beste vriendin. Maar we hebben onlangs foto's gezien van de afgelopen dagen waar jullie wel erg close lijken te zijn met elkaar. Is er een vonk overgeslagen?" Terwijl ik naar de man luisterde en aan Anto dacht, kon ik het niet laten om zachtjes op mijn onderlip te bijten en lichtjes te glimlachen toen ik haar naam hoorde. Ik kon het gewoon niet verbergen hoe gelukkig ik was nu ze mijn vriendin was. "Misschien is er wel een vonk overgeslagen, ja. " antwoordde ik met dezelfde glimlach op mijn gezicht.