Deel 3

"Ik vind dit niet grappig, Perce. Waar breng je me naartoe?"
"Je zult het zien, Oliver." Percy kon zich niet inhouden om met zijn ogen te rollen terwijl hij een geblinddoekte Oliver Wood door de antieke Spaanse stad leidde. De afgelopen dertig minuten was zijn vriendje onophoudelijk aan het doorzeuren. Het was zelfs zo erg dat Percy even op het punt had gestaan om alles af te lassen.
Eindelijk kwamen ze op hun bestemming aan: een plein met rodeoarena van redelijk formaat. Zo leek het toch. In werkelijkheid was het het grootste Zwerkbalstadion van Barcelona en thuis van de 'Santander Snitch-Finders', Olivers favoriete Spaanse Zwerkbalteam.
"Neem je blinddoek nu maar af, schat."
Dat liet zijn vriendje zich geen twee keer zeggen. Vingervlug maakte hij de blinddoek los en keek nieuwsgierig rond om vervolgens met een deels teleurgestelde blik naar Percy te kijken.
"Wat doen we hier, Perce?"
Percy glimlachte, haalde een kleine enveloppe uit zijn jaszak en overhandigde die aan Oliver. Verbaasd haalde die de inhoud eruit: twee VIP-tickets voor finalewedstrijd van het Spaanse kampioenschap, 'Santander Snitch-Finders' tegen 'Torredembarra Trebuchets'. Oliver kon zijn ogen niet geloven. Hij verraste Percy door hem zowat te bespringen en een dikke smakkerd te geven. Percy slaagde er nog maar net in om op wonderbaarlijke wijze zijn evenwicht te bewaren terwijl zijn lippen gemolesteerd werden.
Uiteindelijk liet Oliver hem los en keek hem aan alsof hij de gelukkigste man in de hele wereld was. Hij fluisterde de vier woordjes in Percy's oor die deze elke dag van hem hoorde , maar nu met meer liefde en tederheid dan hij van zijn knappe Zwerkbalspeler gewoon was.
Voorzichtig kuste Percy hem terug.
"Ik ook van jou."

Kudo/reactie voor deze twee lieve jongens?