075 Katie Jane Adams
Ik doe de deur open naar de woonkamer, waar ik Rose en mijn moeder op de bank zie zitten.
“Mom? Rose? We’re going.” zeg ik.
Rose springt de bank af, en ze rent naar me toe.
“Katie, waarom ga je weg?” vraagt ze met een pruillipje.
“Ik ga met Harry mee op een soort van vakantie.” leg ik haar uit.
Als ik zeg dat ik op tour ga, snapt ze er toch niks van, dus dan kan ik het maar beter een vakantie noemen.
Niet dat het zo rustig is, Harry moet het grootste deel van de tijd samen met de jongens optreden.
Eleanor gaat gelukkig wel mee, zodat ik niet met alleen vijf gekke jongens op tour ga.
Ik geef Rose nog even een knuffel, voordat ze weer wegloopt naar de bank.
Er is een – een of ander programma op waar ze helemaal fan van is, en dan kan je natuurlijk niet een minuut er van missen.
Nu staat mijn moeder op van de bank, en ze loopt naar me toe.
Als ik haar gezicht zie schrik ik. Haar mascara zit over haar hele gezicht, en ik kan zien dat ze gehuild heeft.
“Mam? Waarom heb je gehuild?” vraag ik zacht.
Mijn moeder kijkt me aan met een pijnlijke blik in haar ogen.
“Ik wil je gewoon niet laten gaan, Katie. Ik zit hier straks een paar maanden helemaal alleen, met Rose. Ik ga je gewoon zo erg missen. Ik had niet boos op je moeten worden, het spijt me. Beloof je me wel dat je me iedere dag belt of smst?” zegt mijn moeder met een schorre stem van het huilen.
“Ik snap het, maar je zult me toch moeten laten gaan. Ik beloof dat ik je iedere dag zal smsen of bellen.” zeg ik.
Ik geef mijn moeder een knuffel, terwijl mijn ogen ook waterig worden.
Ik zal Rose en mijn moeder gewoon een paar maanden lang helemaal niet zien, alleen via skype, als dat al kan.
“Katie? We really have to go now, Faye and Liam are waiting for us.” zegt Harry.
Ik laat mijn moeder weer los, en ik kijk haar met een glimlachje aan.
“Ik ga je missen mam.” mompel ik, terwijl er een traan over mijn wang rolt.
“Niet huilen lieverd, maak er een paar leuke maanden van.” zegt ze.
Ik loop weer terug naar Harry, die ondertussen al bij de voordeur staat.
Ik doe mijn jas aan, en ik kijk nog een keer naar mijn moeder en Rose.
“Bye guys, I’m gonna miss you.” zeg ik zacht.
Harry doet de deur open, en we lopen naar buiten.
Als de deur dichtgaat voel ik me al schudig, en ik ben nog niet eens weg.
Kan ik mijn moeder en Rose wel zo lang hier in Nederland laten, terwijl ik zelf zo ver weg ben?
Meteen schud ik de gedachtes weg, ik ga gewoon lol maken en ik zie ze binnenkort al weer terug.
Samen met mijn twee koffers en Harry lopen we richting Faye’s huis.
Iedere 5 kudo's is een nieuw stukje! Morgenochtend check ik het meteen, en als we ook nog eens in de top staan komt er nog een extra stukje bij! Vandaag zijn er twee abo's minder.. Helaas.. Begint het saai te worden?! xx
Reageer (5)
Oke, mijn moeder had me echt niet laten gaan. Daarvoor vind ze mijn examens te belangrijk en dan moet je ook nog bedenken dat je nog maar week de jongen kent o.o
1 decennium geledenNee het is echt niet saai!
1 decennium geledenSnel verder!
Echt een leuke story.
1 decennium geledenNEEEEEEEE!! TOTAAL NIET SAAI!! En ik ben er nog.. Haha.. Raar.. xxx
1 decennium geledenHet is echt niet saai! Jammer dat ik maar 1 kudo kan geven
1 decennium geleden