We can't live together, Tom. Or maybe we can... 62


Vorige keer:
‘Volgens mij kun je veel zonder mij’, zeg ik. Hij kijkt me raar aan.
‘Ben je nou helemaal. Jij bent de belangrijkste persoon – samen met mijn broertje dan – in mijn hele leven. Zonder jou ben ik niets, Vera’, zegt hij. Hij is doodserieus en hij meent het echt. Ik glimlach breed en waterachtig. Tranen vormen zich in mijn ogen. ‘Niet huilen, hè’, lacht hij. Daar gaat ie. De eerste traan glijdt langzaam over mijn wang, zo naar mijn kin, gevolgd door verscheidene anderen. Hij glimlacht en kust me terug op mijn lippen. Zachtjes en liefdevol. Soms vraag ik me af hoe mijn wereld eruit zou zien als ik Tom niet had leren kennen. Zou ik dan nog altijd op straat rondlopen? Of zou iemand anders me mee binnengenomen hebben dan? En dan besef ik, dat ik dat beter niet weet, omdat ik nu gelukkig ben. En ik hoop gelukkig te blijven.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (10)

  • LordDisick

    Verder <3

    1 decennium geleden
  • Nelinuh

    Heel snel Verder!!
    <3

    1 decennium geleden
  • ILoseYou

    super!!
    snel verder!!

    1 decennium geleden
  • Reticent

    Leukleukleuk ^^
    Snel Verder <3

    x.

    1 decennium geleden
  • Klungelsmurf

    Snel verder..

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen