To tell or not to tell??

Jasper POV.

Meteen sta ik stil hoor ik het nou goed vraagt ze of ik blijf? Ik draai me om ze kijkt me nog steeds bangig aan. Maar nu een ander soort bang eerder een soort van bang dat ik weg ga. Er gaat een golf van opluchting door me heen bij die gedachte. Ik ga naast haar zitten op het bankje. 'wat is er gebeurd?' vraag ik voorzichtig. 'he wat niks hoor helemaal niks niks aan de hand alles is goed, hoezo?' ja vast dat kwam er te snel uit. 'nou je negeert ons niet zomaar en je straalt ongelooflijk veel angst uit, weet je zeker dat er niks mis is?' 'nee' zegt ze half in tranen. Ik zou haar graag vast willen houden haar troosten en zo maar ik ben bang dat ik me niet kan beheersen. Ze ruikt zó goed. 'wat is er dan?' 'ehm.. sorry, helemaal niks ik liet me even gaan.' mompelt ze snikkend en dan rent ze weg. Ik moet erachter komen wat er is. Maar hoe?

Eden POV.

Hij vraagt wat er is gebeurd. Ik wil het hem wel zeggen maar..... ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik antwoord snel wat maar ik geloof niet dat het heel geloofwaardig overkomt. Hij vraagt of ik echt zeker weet dat er niks mis is. Ik kan dit gewoon niet. Ik ga het hem vertellen!! 'nee' snik ik. Oh shit wat moet ik doen ik kan het hem niet vertellen ze vermoord me, maar hij kan toch wel een geheimpje bewaren. Maar wat als het nou per ongeluk gaat dan heb ik een groot probleem. Hij vraagt wat er dan is. Ik kan het hem niet vertellen. Ik mompel wat wat lijkt op een sorry en ren weg. Normaal zou ik juist mijn probleem tegemoet gaan maar ik kan gewoon niet tegen hem liegen. Wat moet ik doen? Ik stap snel in mijn auto en rij van de parkeerplaats af. Ik weet niet waar ik heen moet ik wil niet naar huis, ik kan niet naar huis. Dan zou Agatha vragen gaan stellen, en dan? Ik rij naar het bos zover erin als ik kan. Als ik niet meer verder kan stap ik uit en loop verder het bos in. Op een gegeven moment begin ik te rennen. Ik weet niet waarom of waarheen maar ik moet gewoon even rennen. Na een poosje ga ik zitten op een omgevallen boomstam. Ik kijk om me heen, waar ben ik? Het maakt me niet zoveel uit. Wat kan er nou erger gebeuren als wat thuis gebeurt. Nou ja thuis in het huis waar ik woon maar dat is zeker niet mijn thuis. Ik heb geen thuis ik ben gewoon een thuisloos kind. Ik blijf nog een tijdje zo zitten niet wetend hoelang. Opeens hoor ik iets ritselen achter me en een luide grom.....