December 18, part 1.

December 18, part 1 | Charlotte Emelie Jenner
"Kom op Char, we gaan iets leuks doen!" Harry trok me vrolijk door de drukke straten van Londen heen, de toeristen ontwijkend. Liam en Demy huppelde vrolijk voor op en ik had weer eens geen idee waar we heen gingen en wat we gingen doen. "Wat gaan we doen?" Deed ik de zoveelste poging om er achter te komen wat we nu eigenlijk gingen doen. "Zeg ik lekker niet." Harry stak speels zijn tong uit. Nep-boos keek ik hem aan, maar het leek hem niet uit te maken want zijn enorme grijns bleef. "Zo gemeen dit.." Mompelde ik. De gedachten van de laatste paar dagen had ik uit mijn hoofd gezet, ik kon er nu toch niks meer aan doen en de haat zou toch niet verdwijnen. Ik moest het leren te accepteren als ik nog langer beste vrienden met Harry wilde zijn. En misschien zelfs wel meer dan beste vrienden. "Kunnen jullie me alsjeblief vertellen waar we naar toe gaan?" Smekend met een pruillip en enorme puppy ogen keek ik Harry aan. Hij schudde eigenwijs zijn hoofd. "Ik kan je alleen vertellen: It's going to be fun!" "Ja dat heb je al verteld, maar daar werd ik nou niet bepaalt wijzer van.." "Geduld Charlotte, geduld." Na een tijdje te hebben gelopen liepen we richting Hyde Park. Londen was dan wel enorm groot en mijn gevoel voor richting was niet op zijn best, wat maakte dat ik al vele keren verdwaald was in mijn geboorte stad. Maar de weg naar Hyde Park herkende ik maar al te goed. "Wij gaan naar Hyde Park Winter Wonderland!" Gilde Demy opeens. Boos keken Harry en Liam haar aan, waarschijnlijk omdat ze het helemaal niet mocht vertellen. Ik lachte ze alle drie uit waarna ik vrolijk in mijn handen begon te klappen. Ik wilde er altijd al een keertje heen maar het kwam er maar niet van, en nu was het Harry's verrassing me hier mee naar toe te nemen. Love him. We liepen het park in, gelijk door naar een gebouw met daarbinnen in allemaal ijssculpturen. Het was enorm koud dus Harry sloeg zijn armen om me heen en drukte me dicht tegen hem aan. We liepen achter Demy en Liam aan die alle ijssculpturen aan het bewonderen waren. Stuk voor stuk waren ze prachtig. Toen we na 15 minuten zo ongeveer alles gezien hadden liepen we gelijk door naar Santa Land. Daar zou de Kerstman zitten om met de kinderen op de foto te gaan en verder waren er nog kinderattracties maar omdat er niet zoveel mensen waren in de ochtend mochten wij door als 'grote kinderen' en genoten we van de kinderattracties. Toen we zo ongeveer wel elk ritje hadden uitgeprobeerd -Oke ik geef toe, sommige vaker dan een keer.- besloten we maar naar de grotere attracties te gaan. Aangezien Liam en Harry -Als bekende bandleden- door sommige mensen toch een beetje vreemd werden aangekeken. Als eerste gingen we in de mega grote draaimolen, om het kind zijn er toch nog even bij te halen. Ik klom op het witte paard waarna Harry langs me op het bruine paard klom. Demy en Liam zaten voor ons in een theekopje, vrolijk draaiden in het rond. Wat er eerlijk gezegd enorm hilarisch uit zag. Niet dat Harry en ik op een paard er niet hilarisch uitzagen. Maar dat terzijde. Toen we ook de grotere atractie's allemaal hadden uit geprobeerd was het tijd voor de schaatsbaan. Want ja, die was er ook. En gelukkig voor mij en Demy hielden we enorm van schaatsen. We gaven onze schoen maten door bij de schaats verhuur waarna de man de schaatsen overhandigde en we ze snel aantrokken. Gelukkig had Harry me gevraagd een broek aan te trekken, aangezien een rokje niet bepaalt warm zou zijn op de ijsbaan. Demy en Liam liepen vrolijk het ijs op waarna ze gelijk rondjes gingen schaatsen. Harry en ik schaatsen er achter aan. "Waag het me nog een keer om te duwen hé Styles. Heb nog steeds blauwe plekken van laatst." Pruilde ik. Harry keek me uitdagend aan. "Wat als ik dat wel doe?" "Dat doe je niet." "En waarom dan niet?" Vroeg hij me. "Omdat je me eerst te pakken moet krijgen!" Ik zette me af en schaatste snel vooruit. Harry schaatste me snel achterna. Helaas voor mij was hij iets sneller dan mij en pakte me bij mijn middel vast. Hij trok me iets te hard tegen hem aan waardoor we beiden met een smak op het ijs vielen. Ik boven op hem. "Harry!" Jammerde ik, aangezien het zijn schuld was dat ik het ijs nu van dichtbij bekeek. "Ik dacht: Laten we de zwaartekracht op het ijs uit proberen! En raad eens? Het werkt!" Zei hij enthousiast. Ik trok een wenkbrauw naar hem op en keek hem vreemd aan. Die jongens spoorde gewoon echt, echt, echt niet. Maar ik hield wel van hem. "Wat doen jullie?" Liam en Demy, die net kwamen aan geschaatst keken ons vreemd aan. "We bekeken het ijs van dichtbij." "We testten de zwaartekracht uit." "Juist ja.. Het ziet er naar uit dat jullie love birds een klein communicatie probleempje hebben." Knipoogde Liam ons toe waardoor Demy in de lach schoot en Harry en ik elkaar oog rollend aankeken. Na het schaats avontuur was het tijd voor het gigantische reuzenrad. En nee, ik bedoel niet the London Eye. Harry en Liam hadden twee aparte karretjes afgehuurd zodat we niet hoefden te delen. Niet dat dat nodig zou zijn aangezien het redelijk rustig was. Maar gewoon voor het geval dat. De rij was erg kort en na enkele minuten waren we al aan de beurt. Harry en ik stapte het karretje in waarna Harry dicht tegen me aan kwam zitten. Al weet ik niet zeker of dat dat was omdat hij het koud had. Omdat ik het koud had. Of omdat hij het gewoon gezellig vond. De medewerker sloot het poortje en de volgende kon in stappen. Demy en Liam dus. Verwonderd keken we over het grote, besneeuwde Londen uit. De straten waren verlicht en de stad was versierd. Het zag er werkelijk prachtig uit. "Charlotte.." Begon Harry toen hij met zijn warme, grote handen mijn koude, kleine handen vast pakte. "Je moet echt weten dat je mijn aller, aller, aller beste vriendin bent. Het maakt niet uit wat de fans van je zeggen want ik zal er altijd voor je zijn. Ik zal naast je staan en je steunen, je helpen als je het moeilijk hebt. Ik wil alles voor je doen, ik heb alles voor je over. Ik realiseerde me na alle haat die op je werd afgevuurd wat voor geluk ik eigenlijk met jou heb. Want na dit alles ben jij degene die nog steeds mijn beste vriendin is. Je had ook al lang de vriendschap kunnen verbreken omdat je gek werd van de inbreuk op je privacy, van de fans en alle haat. Maar dat deed je niet. Ik realiseerde me hoe moeilijk het voor jou is om mijn beste vriendin te zijn en dit allemaal mee te maken van zo dichtbij. Ik heb er namelijk voor gekozen, voor alle fame en privacy inbreuken. Maar jij niet. Jou heb ik eigenlijk gewoon letterlijk mee gesleurd in het leven van een beroemde band, in mijn leven. Ik realiseerde me hoe moeilijk sommige periodes voor jou moeten zijn geweest. Hoe onzeker en waardeloos fans je hebben laten voelen. Maar ondanks alles ben je er altijd voor mij geweest, en nog steeds. Ik ben trots op je Charlotte." Sloot Harry zijn verhaal af waarna hij meteen zijn lippen op mijn mond drukte. Zijn tong tikte tegen mijn lippen, die ik gewillig opende. Onze tongen verstrengelden zich met elkaar waarna ze een vurig liefdesspel speelden. De tweede keer al, onze tweede echte zoen. Ik genoot alweer van het moment. En alweer van hem.