The future is not the past - 1

Damon
Met Stefan in mijn armen loop ik naar de slaapkamer waar ik hem op zijn bed leg. "moeten we niet naar het ziekenhuis?" "nee hoor, hij wordt zo weer wakker” zeg ik tegen Angel geruststellend. Ze knikt. “euhm… angel, ik ruik iets verbrand.” Zeg ik. Haar ogen worden groot. “de spaghetti” zegt ze en loopt de kamer uit. Ik zit naast Stefan op het bed als hij kreunend, van de pijn wakker word. “kom op sufferd, je hebt toch geen pijn?” zeg ik. Boos kijkt hij me aan en knikt “toch wel “kom op Stefan…” ik kijk even of Angel er niet aankomt”… we zijn vampiers, die voelen geen pijn” fluister ik. “niet als je alleen word aangevallen.” Verdedigt hij zich. “door wie?” even kijkt hij me doordringt aan en zegt “Ella Flor” ik slik, dan misschien wel !

Het is kort. I know. Maar de stukjes worden langer.