Episode 15

Ik loop hand in hand met Harry mee naar zijn auto en zet alle tassen achterin. Harry rijd het parkeerterrein af en hij zet mij bij een vriendin van me af waar ik mee heb afgesproken om te logeren. "Harry denk eraan tegen niemand anders zeggen hè!" roep ik nog naar hem wanneer de deur bijna dichtvalt.

Ik loop achter Myrthe aan naar haar kamer die volhangt met posters van 1D. "myrthe ik moet je wat vertellen, het is niks ernistigs ofzo hoor! Maar uhhm Harry is Harry styles" zeg ik aarzelend voordat ze schreeuwend door haar kamer rent van blijdschap. Ikvwist dat ze hem niet leuk vond want ze vind namelijk niall al een tijdje heel erg leuk. "omfg omfg omfg" zegt ze de hele tijd. "okay myrthe rustig hij is ook maar een normale jongen zoals wij." "jaah i know maar ik vind hem keiknap!! Mag ik zijn nummer please" en ze kijkt me aan met puppy oogjes waar ik nu wel tegen kan als vampier, als mens zou ik al zo hebben toegegeven want ik kan daar gewoon niet tegen. Zoals iedereen zegt 'ik ben allergisch voor schattigheid'. Ik geef haar zijn nummer en we gaan hem gelijk bellen. "hello met niall" ik zoé gelijk al myrthe haar hand voor haar mond slaan en ze begint te hyperventileren. "wacht even niall mijn vriendin begint te hyperventileren" "o okay neem gerust de tijd hoor ik ben toch druk bezig" als ik zie dat myrthe al wat rustiger is begin ik een gesprek met niall en geef ik mijn mobiel aan myrthe "hooi niall" hoor ik myrthe zeggen "hi myrthe ik zou het heel leuk vinden als we een keer konden afspreken" ik zie in mijn gedachten niall voor me met zijn telefoon vast knalrood worden van het blozen. "natuurlijk wil ik dat wanneer?" "uhhmmm morgen bij Starbucks?" ik hoor dat ze het gesprek daarna afsluiten en myrthe komt haar kamer gillend binnengestormd.

De rest van de dag is nog heel leuk en als we willen gaan slapen horen we ineens een krakend geluid. Ik loop uit haar bed en ga kijken, ik als vampier hoef toch niet echt bang te zijn neem ik aan. Ik gluur om het hoekje en zie een zwarte schim die naar me toe begint te lopen. Ik ren terug naar myrthe der kamer en zeg dat er niks was. Ze is toch veilig bij mij. Maar dan slaat de zwarte schim haar deur keihard open waardoor het glas van haar deur eruitvalt. De zwarte schim loop recht op ons af en myrthe slaakt een gilletje. En dan is de zwarte schim opeens verdwenen. We kijken allebei raar naar elkaar en beginnen van de zenuwen te lachen tenminste myrthe dan. Ik zeg dat ik even naar de wc ga en loop naar de wc toe. Dan opeens staat er een meisje en ik zie dat ze met haar lippen het woordje 'help' vormt. Ik kijk geschrokken naar haar en wil net vragen wat haar probleem is maar dan is ze opeen verdwenen