004

Nina, 9 years old, vacation England. (August, 2004)
We reden door de smalle straten in Engeland. mijn papa en mama zaten samen voorin en naast mij zat een gids. we gingen steden bekijken in Engeland. we zijn al in Sheffield en Leeds geweest en nu zijn we opweg naar Bradford. ik ken die steden niet maar vooral papa is er erg enthousiast over.
we kwamen aan in Bradford. het was een mooie stad met oude huisjes. het was ontzettend groot en het zag er best leuk uit, vond ik zelf. we stopten op een parkeerplaats en we stapten uit. vol enthousiasme begon de gids te vertellen over de geschiedenis van Bradford. ik vond het niet zo interessant, vooral omdat ik bijna geen Engels kon, dus keek ik een beetje om me heen. ik zag achter een muurtje een jongetje naar me kijken. vrolijk zwaaide ik naar hem, maar hij rende weg. ik haalde me schouders op en merkte dat mijn ouders al verder gelopen waren, ik keek nog even achterom, maar ik zag hem niet meer. ik huppelde maar achter mijn ouders aan. iets van 5 minuten later zag ik hetzelfde jongetje weer een huisje binnengaan. ik zwaaide weer. hij zei iets tegen een vrouw in de deuropening en kwam eindelijk naar me toe. 'hi' begon ik. de jongen keek even maar gaf geen antwoord. 'sorry i'm niet zo good in English...' zei ik. 'It's Okay. what's your name?' vroeg hij. ik dacht even na. name is naam. dus ik denk dat hij me naam vraagt. 'Nina. en jouwe?' vroeg ik. 'er.. my name is Zain, if you asked that..' lachte hij en hij werd rood. wat een schattige jongen. ik knikte. ik rende even naar mijn vader waar ik aan vroeg hoe ik aan de jongen vroeg waarom hij wegrende. daarna kwam ik terug bin Zain. 'Why did you ran away earlier?' vroeg ik langzaam om de woorden te onthouden. 'I'm sorry, i'm quite shy..' zei hij kijkend naar de grond. 'it's Okay.' zei ik. Zain fluisterde wat, maar ik kon hem niet goed verstaan. ik keek hem vragend aan. 'hobby's?' vroeg hij. ik lachte. hij wilde misschien niet zo stil overkomen, dus sloeg hij maar een onderwerp aan. 'tekening, dansing en speeling.' verzon ik maar even snel. 'dancing?' verbeterde hij me. ik maakte met behulp van mijn handen gebaren dat ik tekende en speelde. 'drawing and.. playing?' ik knikte. 'en jij?' vroeg ik. 'drawing too, and singing.' zei hij. wow! kon hij zingen? wat cool! 'wauw! let me hoor!' zei ik. nog roder dan net keek hij naar de grond. 'niet zo quiet!' lachte ik. zachtjes zong Zain een liedje. ik moest veel moeite doen om hem te horen, maar het lukte wel. 'that's pretty!' zei ik waardoor Zain hard van moest lachen. 'pretty? haha.' nu werd ik ook rood en een lange stilte brak aan. langzaam liepen we verder.

Nina's diary, after the vacation. (August, 2004)
lief dagboek. het was een leuke vakantie. in Engeland zijn mooie steden! maar het leukste vond ik in Bradford. Zain. het is een lieve, verlegen jongen die ik heb leren kennen. hij zegt dat we contact houden via brieven! dat is zo leuk! ik ga hem wel heel erg missen. ik ben wel een beetje verliefd op hem,, haha. hij kan echt supergoed zingen! soms wil ik dat de wereld het zou kunnen horen, maar ja. ik hoop dat hij een goed leven krijgt, haha. nou lekker slapen dagboek! kusjes, Ninaaa <3