Chapter 7
Kort stukje!
Bedankt aan de 4 abo'tjes jullie zijn geweldig !
Bedankt aan de 4 abo'tjes jullie zijn geweldig !
Als ik bij het plein aankom stort mijn wereld in, hun podium is verdwenen. Kan er dan nooit iets goed gaan in mijn leven? Ik smijt mezelf tegen een lantaarnpaal en begin te wenen. Ik ben uitgeput en hoopte dat ik bij de jongens terecht kon, maar nu ben ik echt alleen op deze wereld. Na een tijdje deprimerend zitten te doen aan de lantaarnpaal besluit ik om terug te gaan naar de plek waar ik het briefje op grond heb gegooid.
Ik sta recht en loop naar die plek met mijn laatste beetje hoop. Ik zie een papiertje rollen en neem het op, damn het is een zakdoek. Ik speur heel de grond af, opeens zie ik een paar zwarte allstars. Als ik meer naar boven kijk zie ik een jeans broek, een pull en dan een bruine krullenkop.
'Harry' roep ik van blijheid en ik omhels hem. Hij slaagt zijn armen ook rond mij, eindelijk iemand die wel om me geeft.
'Kom snel mee naar de tourbus, en leg me daar heel je verhaal uit' Samen lopen we naar hun tourbus. Hij doet het portier open en weer zie ik de vier vriendelijke gezichten van de andere jongens. 'Hoi' zeg ik. 'Heey' zeggen de vier jongens in koor. Harry brengt me een chocolade melk en een deken. Nu vertel ik mijn verhaal over and over again.
Reageer (1)
ga maar snel verder
1 decennium geleden