Slecht nieuws

Tuuuuuuuuuuuut!! Ik zet de wekker af en sta op. “Alweer een mooie zonnige dag.” Ik ren naar beneden de trap af. “Goedemorgen mama!” zei ik terwijl ik me uit rekte. “Dag liefje heb je goed geslapen?” vroeg ze meteen. “Ja hoor ik droomde ervan dat deze vakantie eeuwig bleef duren!” Ja het was waar ook, gisteren was het de laatste schooldag. Katja had er zo lang naar uitgekeken. Nu was zij samen met haar ouders in het huisje dat in een gewoon dorpje lag, Lauwe. “Ik kan al niet meer wachten om naar Turkije te gaan!” Daar gingen we vorige vakantie ook naartoe en ik had daar een leuke jongen ontmoet. “Had ik je het nog niet vertelt?” zei mama met een trieste blik in haar ogen. “Wat heb je nog niet vertelt mama?” ze aarzelde even maar ging dan toch door “Deze vakantie moeten ik en papa naar Engeland om daar een contract te tekenen. En dan moet papa daar een bedrijf redden. Dat kan wel 4 weken duren. Het is belangrijk voor papa zijn werk. Hij mag misschien directeur worden.” Zei ze met hoop om Katja blij te maken dat haar vader misschien directeur zou worden. “Als hij die baan krijgt kunnen we volgend jaar zeker en vast naar Turkije gaan, maar voor deze vakantie zal het zeker niet meer lukken. Je zal naar je tantes moeten vrees ik, maar daar zorgen ze toch heel goed voor je hé!” toen ik dat nieuws hoorde was ik woedend! “Hoe kun je mij dit aandoen! Die tantes zijn afschuwelijk, ik moet altijd klusjes van ze doen terwijl lekkere koele limonade drinken. Ik mag hun schoenen poetsen en tegen mij dreigen ze altijd als ik het ooit aan julie vertel dat ze mij dan buiten laten slapen en dat ze dan met een zweep op mij zullen slaan. Waarom doe je dat toch?” moeder stond verbaasd te kijken. “Maar kind toch, hoe kun je zoiets over je tantes vertellen?” zei ze boos “Dat is toch allemaal belachelijk, je zegt dat gewoon omdat je niet naar je tantes toe wilt gaan! Sorry lieverd maar de zaken gaan voor, jij zal bij je tantes moeten blijven. Of je dat nu wilt of niet!” Meteen liep Katja naar haar kamer. Ze was zo woedend geworden. Ze barste in tranen uit. Hoe kon haar moeder dat nu doen. Als ze alleen bij mijn tantes was dan deden ze erge dingen. En als haar ouders erbij waren deden ze opeens zo lief tegen me. Als mijn ouders vroegen waar ik die wonden vandaan had konden ze altijd wel een smoesje verzinnen. Ofwel was ik gevallen ‘uit mijn luie zetel’ of een hond viel me aan. Mijn ouders bleven dat altijd maar geloven gewoon omdat de 2 tantes 1 keer haar leven hadden gered. Toen de 2 tantes nog lief waren hielden ze nog veel van haar zusje. Zij was hun kleine zusje. Elena (mijn moeder) ging zonder te kijken de straat over. De 2 konden haar net op tijd terughalen of ze lag onder een auto. Toen ik geboren werd ging Elena niet meer veel met haar zussen om. Ze gaven mij daar de schuld van. De 2 tantes konden het niet uitstaan dat ze meer tijd had voor de baby dan voor haar zussen. Sindsdien probeerden de zussen haar uit de weg te ruimen en ze probeerden dan terug dat ze samen met hun drieën gelukkig verder konden leven. Ze konden met de vader wel nog opschieten want de vader was altijd boos op Katja. Ze kon niets goed doen voor haar vader. Daarom hielden de tantes zoveel van hem. Hij had haar nog op internaat willen sturen maar daar stak Elena een stokje voor. “Ron, als jij Katje op internaat stuurt dan ga ik van je weg. Het enigste wat ik nog heb is haar.” Had ze nog verdedigend gezegd. Natuurlijk wou Ron(mijn vader) niet dat mijn moeder weg ging dus hij gaf maar toe en liet haar gewoon verder naar school gaan. In de paar dagen die ze nog met haar moeder had genoot ze er zoveel mogelijk van. Maar hoe minder tijd ze nog hadden hoe minder dat het Katja nog kon schelen. Ze zou een rotvakantie hebben. Naar haar tantes gaan dat was niet echt haar zicht van een droomvakantie. Ze had liever naar Turkije geweest. Iedere dag had ze naar Turkije verlangt. Als ze in de klas het land Turkije noemden lag Katje plat van het lachen. Iedereen wist dat Katja gek van Turkije geworden was. Maar dat zou nu verleden tijd zijn. Maar het was wel een troost dat ze in de volgende vakantie gingen. Katja had besloten dat ze vanaf nu ging genieten van de 2 dagen die nog overbleven. Het was avond. Katja kon niet slapen dus zoals altijd ging ze naar buiten. Daar kon ze wat afkoelen. Ze hoorde wel duizenden stemmen door haar hoofd gaan. Het ene oor in het andere oor er weer uit. Maar wat ze her ergste vond was dat haar vader altijd zo lelijk tegen haar deed. Vroeger hadden ze nog samen wat gedaan en had haar vader haar nog graag. Maar de tantes stoken mijn vader tegen me op. Ze zijden als ik bij hen was dat ik streken uithaalde. Als tante Goor (ik vond haar echt heel goor maar dat was haar naam) en tante Smoor (ze rookte heel erg veel sigaretten, smoren zoals ze dat zeggen) gevallen waren en ze hadden een blauwe plek dan toonden ze dat als mijn vader me kwam halen. “Je verdient het niet om met de auto naar huis te gaan” had hij gezegd toen hij de blauwe plek zag. “Je tantes zoiets aandoen al hebben ze het leven van je moeder gered. Zonder je moeder zat jij nu op een internaat. Wees daar maar zeker van! Dus je mag hen dankbaar zijn. En ik heb gehoord dat je hier de luierik uithangt, dat je alleen maar naar de tv zit te kijken en dat je niet uit die zetel komt. Je zou je moeten schamen! En je tantes zo laten werken!” zei hij boos tegen me. Ik was echt boos op dat tweetal. Goor en Smoor Fliert heetten ze. Ik haatte ze zo! Als ik aan ze dacht hoe ze mijn relatie tussen mijn vader en mij hadden verbroken kreeg ik snode plannen maar als ik die zou uitvoeren zouden haar ouders boos zijn en zeker haar vader. Als mijn moeder boos zou zijn zou ze mij naar het internaat sturen. Ze had niet doorgehad dat haar moeder haar intussen had opgemerkt en naar buiten gekomen was. Katja voelde een hand op haar schouder. Ze draaide zich niet om omdat ze wist dat het haar moeder was. Dat voelde ik. “Al een beetje bekomen van de schrik?” vroeg Elena. “Wel..” ging ze verder. “Ik zou willen vragen waarom je al de hele tijd zo triest rondloopt. Ik weet dat het moeilijk is om te begrijpen dat we niet naar Turkije gaan. En het is moeilijk dat ik en je vader overmorgen al ver- trekken. Ik heb je nog niet veel met vader zien praten. Is er soms iets?” Wel een halve minuut bleef Katja naar de sterren staren, maar dan ging ze eindelijk spreken. “Vader is boos op me, Smoor en Goor zeggen allemaal dingen tegen Ron. Hij gelooft dat allemaal. Als ze vallen en ze hebben een blauwe plek dan geven ze mij de schuld en als ik een blauwe plek heb door hun dan vertellen ze dat ik weer eens niet wilde luisteren en dat ik iets heb gedaan. Dan ben ik zogezegd gevallen. Door mijn eigen schuld terwijl het helemaal niet waar is.” Elena begon haar stilaan te geloven maar toch vond ze dat het niet waar kon zijn. “Waarom geloof je me niet Elena?” “Noem me toch mam, moeder of mama maar toch niet Elena. Ik ben je moeder en ik ben geen onbekende vrouw. En dat je tantes zoiets doen, daar heb je helemaal geen bewijzen voor. Dus tot die tijd kan ik je niet geloven.” Ze keek haar dochter diep in de ogen maar ze trok haar hoofd weg. “Je hebt toch ook geen bewijzen dat ik zoiets bij de tantes Fliert doe! Waarom geloof je altijd de volwassenen?” Daar had Katja wel gelijk in. Maar moeder was niet van plan om toe te geven. Alleen maar als ze echt bewijs had. “Ik ga terug naar bed, ik geloof dat ik moe begin te worden.” Ze ging terug naar haar bed. Daar kon ze meteen de slaap vatten. Met haar knuffel in haar armen viel ze in slaap. Moeder ging nog even kijken of Katja al sliep en ging dan zelf terug naar haar bed. Voorzichtig deed ze haar sloffen uit en kroop naast Ron in bed. Ook zij viel meteen in slaap. De volgende morgen had Katja niet echt zin om uit haar bed te komen. Morgen moesten haar ouders al weg en moest ze naar haar tantes. Dan kon ze niet meer zo lang uitslapen. Om 10 uur had ze alle moed bijeen geraapt om toch maar uit haar bed te komen. Met moeite ging ze naar beneden de trap af. Haar ogen plakten nog half toe en ze moest veel geeuwen. Voor ze de deur van de keuken open deed rekte ze zich nog eens goed uit. Ze zag haar moeder aan de tafel zitten. Ze las de krant. “Dag liefje goed geslapen?” vroeg ze opgewekt. “mmm”, was het enigste dat ik zei en ik wreef nog eens in mijn ogen. Moeder zag dat ik nog wat moe was. Ze zei er verder niets op en las verder. “waar is papa?” zei ik want normaal zat hij hier ook. “Hij is naar de bakker. Voor onze laatste dag moeten we toch iets speciaals doen hé!” ik zweeg. Ik ging uit de keuken nar de living. Een beetje tv kijken. Bij mijn tantes zou ik dat niet kunnen. Er is zoveel dat ik niet bij mijn tantes zou kunnen. Lekker eten al zeker niet dus als papa terug was van de bakker zou ik mijn buikje rond eten. Al die blauwe plekken en verwondingen waren bijna weg van de vorige keer en nu moest ze weer naar haar tantes. Toen ging de bel. “trrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!” het was papa die terug was van de bakker. Katja vloog naar de deur en deed hem open. “Dag pap” zei ze met de hoop dat hij iets zou terugzeggen. De koppige ezel! Hij negeerde mij. Hij liep door en gaf de koeken en het brood aan moeder. Moeder haalde een pistolet uit en sneed hem in twee. Vader nam een ronde suis. Die at hij het liefste. Je zag ze daar alle twee zitten als 2 mensen die niets anders te doen hadden dan te eten en de krant te lezen. Ik ging naast vader aan tafel zitten. Ik deed de eerste stap maar nou moest vader ook maar eens iets doen. Ik kon hem niet dwingen om te spreken maar hij zag wel dat ik op hem zat te wachten. Uiteindelijk nam hij het hef in handen en hij begon te spreken. “Katja, voor dat we weggaan wil ik je zeggen dat ik en je moeder een cadeautje voor je hebben. Het is iets wat je al lang wou!” Katja keek verbaasd op. Zouden haar ouders iets voor haar gekocht hebben? Het zou vast een zweep zijn, dat zouden de tantes Fliert heel leuk vinden. Dan moesten zij er geen meer kopen. Of het zouden plakkers zijn. Of verband. Maar niets leuks. “Is het echt waar?”, stamelde Katja uit. “Julie hebben dan toch aan me gedacht voor ik naar die verschrikkelijke tantes ga!” Ik zag dat vader heel boos begon te worden maar moeder gaf hem een boze blik waardoor hij weer vriendelijk keek. Vader nam uit de kast een klein pakje. Hij gaf het met moeite aan Katja. Snel scheurde ik het papier van het cadeautje. Ik zag een armbandje. Met erop: I LOVE YOU. Dat was zeker niet van papa! “Waaaaaaw bedankt mam!” zei ik opgewonden, moeder keek me boos aan. “oh, en bedankt pap.” Zei ik net alsof ik in een zure appel beet. Ik deed het direct aan. Het glimt zo mooi! In mezelf dacht ik: waarom doe ik het aan? Die tantes zouden het toch weer afpakken. Maar ja, ik zou het wel verstoppen. Dat was mijn enige aandenken aan moeder. En misschien een klein beetje vader. Maar het kon Katja niets schelen wat vader deed. Ze kon toch nooit iets goed doen voor hem. Al ging hij dood. Nou ja ze zou niet zo ver gaan. Als hij dood zou zijn zou het haar wel wat kunnen schelen. Maar dat zou ze niet laten merken. Als Katja doodging zou vader helemaal niet bedroefd zijn. Hij zou blij zijn. Een kind zoals haar zou hij niet meer nodig hebben. Katja ging aan tafel zitten en at vrolijk haar croissant op. “Moet ik helpen met afruimen, moeder?” zei ik terwijl ik rechtstond om de borden af te ruimen. “Nee het is prima, ga maar naar je kamer en lees wat of zo. Het is tenslotte je laatste dag hier.” Snel liep Katja naar boven. Ze ging niet in een boek lezen. Ze las wel graag maar nu had ze andere dingen te doen. Ze stak de computer aan. Ze wilde graag nog zeggen aan haar vrienden van haar oude school dat ze even niet meer ging kunnen mailen. Moeder en vader moesten 4 weken weg. Dus ze zou 4 weken niet kunnen mailen. Ze zat 1 keer in de week op de computer. Meer mocht ze niet en dat vond ze ook niet nodig. Want als ze eenmaal ein een goed boek verzonken was, dan kon niemand haar op die computer krijgen. Deze keer was het een uitzondering want ze had woensdag al op de computer gezeten. Maar als haar ouders morgen zouden vertrekken dan zou Katja voor vrijdag zeker nog op de computer moeten gaan om afscheid te nemen. Want vrijdag zou ze al bij haar tantes zijn. Dus daarom deed ze het donderdag. Dat was vandaag. Ze begon te schrijven:
“dag (naam van de vriend(in)),
Mijn ouders gaan weg naar Engeland, daardoor zal ik wel 4 weken niet kunnen mailen:’(!! ik moet naar die vervelende tantes. Mijn ouders geloven nog steeds niet dat ze zulke erge dingen met mij doen. Maar ja wat doe je er aan? Niet veel dus. Ik heb een armbandje gekregen van mijn ouders met daarop I LOVE YOU. Ik denk niet dat het mijn vader zijn idee was. Zoals hij de laatste tijd tegen me doet! Maar we kunnen nog berichten!! Ik neem stiekem mijn gsm mee:p!! ik moet om 6 uur opstaan en om 20.00 uur gaan slapen. Dat worden lange dagen! Altijd maar werken. En het ergste is dat ik niet naar Turkije kan!! Allemaal omdat mijn ouders 4 weken naar Engeland moeten. Eigenlijk moet alleen mijn vader gaan. Maar mijn moeder gaat ook mee voor het geval dat. En omdat ik thuis niet alleen kan blijven, moet ik naar mijn tantes.
Nog hele vele groetjes en kusjes en tot binnen 4 weken,
Katja”
Dat schreef ze aan Sophie, Ruben, Laurens, Maaike en Tina. Zo nu was ze klaar. Ze legde vlug de computer af voor haar ouders het zouden merken. Ze ging naar haar kamer en ze liet zich verdiepen in een boek. Het ging over ridders en kastelen uit de oude tijd, het boek had 500 pagina’s dus daar was ze wel even mee bezig. “Klop klop” hoorde ze zachtjes op haar deur. “Ja kom maar binnen!” daar verscheen haar moeder. “Vond je het een mooi cadeau?” Katja zweeg koppig. “Katja, ik weet dat het niet leuk is dat we morgen al vertrekken, maar toch zal je naar je tantes toe moeten. Alleen maar als je op internaat gaat maar dan moet je daar je hele zomer doorbrengen. Ze hebben daar een opvangcentrum war kinderen kunnen blijven als ze in de vakantie niet naar huis toe kunnen. Maar dan moet je daar ook naar school. En dan moet je daar ook je weekend doorbrengen. Dus dan kan je niet zomaar eens weg met je vriendinnen en dan zie je me nog minder. Als je wilt mag je op internaat.” Even bleef het stil. “Moeder, ik wil niet naar het internaat. Ik wil ook niet naar mijn tantes.”
“Dat zal niet gaan lieverd, je moet kiezen.” Sip liet Katja haar hoofd hangen. “Dan ga ik naar mijn tantes dan moet ik niet naar d at domme internaat voor de rest van mijn leven!”, riep ze uit. Moeder zag dat ze maar beter weg kon gaan en dat deed ze ook. Voorzichtig ging ze terug naar beneden. De rest van de dag verliep maar rustig. Katja las in een boek, dat was haar favoriete hobby. vader keek naar de cours op de televisie. En moeder was aan het strijken. Toen Katja moest gaan slapen was har boek al uitgelezen. Het was formidabel hoe een kind van 12 jaar een boek van 500 pagina’s op een paar dagen tijd uitlas. Maar veel andere dingen had ze niet te doen. Die avond kon ze de slaap maar niet vatten. Ze moest denken aan het feit dat ze morgen naar haar tantes moest. Dan viel ze uiteindelijk in slaap. Maar zelfs in haar dromen moest ze aan die tantes denken. Ze had die nacht een verschrikkelijke droom.“Tuuuuuuuuuuuut!” de wekker gaat af. Het is 7 uur. Tijd dus om op te staan. O nee, dacht ze. Vandaag moest ze naar dat afgrijselijke tweetal. Ze mocht er niet aan denken. Vlug sprong ze uit haar bed en ze liep naar beneden de trap af. Deze keer zag ze haar vader wel een de keukentafel zitten. Dus er was niemand naar de bakker geweest. “Dag moeder, is er iets om te eten?”, zei Katja met de hoop dat er ook maar iets zou zijn. “Dag lieverd, er staat brood in de kast. Eet wat voor we vertrekken. Ons vliegtuig vertrekt om 10 uur dus we hebben nog 3 uur de tijd. Binnen een uurtje vertrekken we dan zijn we zeker op tijd.” Katja deed wat haar gezegd werd. Ze at een paar boterhammen want bij haar tantes moest ze geen lekker eten verwachten. en ze ging naar boven. Ze deed razendsnel haar kleren aan want ze wou rustig haar bagage kiezen. Haar armbandje stopte ze in een geheim vakje van haar valies. Als ze het zou aan doen zouden de tantes Fliert het weer afpakken. Daar stopte ze ook haar gsm bij. Want dat had ze beloofd in een email. Als ze klaar was met haar bagage rende ze naar beneden en ze zette haar valies aan de voordeur. Als ze zouden vertrekken kon ze het dan direct meenemen. Dan ging ze terug naar de keuken. Ze haalde een glas uit en deed er fruitsap in. “Wanneer vertrekken we, moeder?” ze dronk haar hele glas uit en wendde zich daarna tot moeder. “We zullen nu best vertrekken, binnen 2 uur vertrekt ons vliegtuig. Als we je nu naar je tantes brengen hebben we nog tijd genoeg om naar het vliegveld te rijden en om onze bagage in te laden.” Zei moeder. “Iedereen naar de auto!” vervolgde ze en ze ging de keuken uit. Katja nam haar valies en zette het in de koffer van de auto. Dat deden haar ouders ook met hun bagage. Dan ging iedereen in de auto zitten. “Heeft iedereen alles mee? Niets vergeten? Want we komen niet meer terug.” Zei mama opdringend. “Ja moeder ik heb alles mee.” Vader knikte van ja. “O en Katja het kan dat we langer dan 4 weken weg zullen zijn. Vader moet namelijk een bedrijf van de ondergang redden en dat kost veel werk. Ik denk 5 weken.” Toen Katja dat hoorde was ze woedend. Meer d an de helft van haar va-kantie moest ze doorbrengen bij die stomme tantes. Maar gelukkig moest ze niet naar dat internaat. Dan zag ze haar ouders nog minder. Wel een kwartier bleef het stil in de auto. Moeder concentreerde zich op het rijden, vader was te koppig om nog tegen Katja te praten en Katja wou niet toegeven aan haar vader. Maar uiteindelijk zag Katja’s vader in dat het geen zin meer had en hij begon te spreken. “Katja, waarom heb je je armbandje niet aan? Je vind het toch zo mooi?” zei vader met een grijns op zijn gezicht die Katja niet kon zien. “Nee vader, ik heb het heel goed weggestopt in mijn valies zodat er niets mee kan gebeuren.” Daar had vader niets meer op te zeggen. Na 5 minuutjes stopten ze voor een huis dat afgelegen van alle andere huizen. Vooraan was er een grote poort. Katja noemde dat altijd ‘het hellenhuis’, omdat ik het er zo griezelig vond. “zo we zijn er.” Zei moeder, Katja stapte uit deed de koffer open en nam haar bagage eruit. “Kom eens Katja, ik heb nog iets voor je.” Wat zou dat nu weer zijn dacht Katja in zichzelf. Ze ging naar moeder. “Wat heb je voor me moeder?” vroeg Katja opgewonden. “Hier, dit is ons adres als je en brief wil schrijven.” Moeder gaf een opgevouwen papiertje aan Katja. Ze was heel erg blij. Ze gaf moeder een zoen. Opeens kwamen de 2 tantes naar buiten. Goor had heel erg veel vuile plekken op het T-shirt dat ze aan had. En er zat een gat in haar broek. En Smoor had weer een vuile lange sigaret in haar mond. “Dag tante Goor dag tante Smoor.” Zei Katja. “Dag schatje, we gaan veel plezier hebben in de 4 weken die we hebben.” Zei tante Smoor. “eigenlijk zijn het 5 weken.” Zei moeder vlug. “Wel ja dat is een week meer plezier hé schatje!” zei tante Goor. “kom we gaan naar binnen. Je hebt het hier zeker en vast wel koud.” Zei tante Goor en ze legde een hand op de schouder van Katja. “Wel wij gaan dan maar. Tot binnen 5 weken liefje!” riep moeder terwijl ze weg reed. Als de tantes zagen dat de auto helemaal weg was begonnen ze gemeen te lachen. “Kom maar mee naar binnen Katja, je zult vast wel koud hebben. Maar daar geef ik niet om. Wij hebben koud dus begin maar met de haard aan te steken. Daarna mag je onze afwas doen. En dan mag je de hond uitlaten. En wij kunnen wel een massage gebruiken. Dus begin er maar aan!” zei tante Smoor. Ze begonnen weer gemeen te lachen. Net een heksenlach. Vlug rende Katja naar binnen en ze deed wat haar werd gevraagd. Ze ging eerst hout gaan halen. Ze moest een boom omkappen. Dat was hard werken. Daarna stak ze de open haard aan. Dan deed ze handschoenen aan voor de afwas. Maar daar kwamen de tantes Fliert al aan. “Doe die handschoenen uit. Jou handen zijn daar te lelijk voor!” snauwde tante Smoor. Vlug deed ze de handschoenen uit en ze begon zonder spons of zeep de afwas te doen. Ze had wel water maar zoveel was ze daar niet mee. Dat was vast de afwas van een jaar die ze moest doen. Er werd alleen maar gewerkt als Katja er was. Daarom hadden de tantes het graag als ze kwam. Dan moesten zij niets doen. Nu was ze al half weg de afwas en tante Smoor kwam binnen. “Doe eens voort, jij werkt zo traag als een slak. Ik kan dat veel rapper maar dat doe ik mijn mooie handen niet aan! Straks moet jij achter sigaretten. Maar je gaat ze stelen en niet kopen! Ik geef daar geen geld aan uit!” zei ze en ze verdween weer uit de keuken. O nee wat moet ik nu doen, dacht ze. Ik kan toch niet gaan stelen. Maar wat moet ik anders. Ze had 5 euro mee om postzegels te kopen. Maar dat zou ze niet aan sigaretten weggeven. Vlug deed ze door met de afwas. “Zeg dwerg! Je hebt de hond nu nog niet uitgelaten!” klonk het vanuit de living. Vlug zette ze alles netjes in de kast en ging dan naar de living. “eindelijk, de dwerg is daar nu kan je de hond uitlaten!” zei Goor tegen Smoor. Smoor trok eens aan haar sigaret en zei dan: “Je moet terwijl je sigaretten voor mij gaat halen de hond meenemen. Dat zijn dan 2 lastposten minder.” Katja nam de hond en ging weg. Door de gietende regen rende ze met de hond (Max) naar het tabakwinkeltje. Dat was wel 6 straten heen en 6 straten terug. Met heel veel tegenzin stapte ze naar binnen. Hoe zou ze een pakje sigaretten stelen? De man voor haar was een grote man. Hij had een sigaar in zijn mond. Hij had zwart vettig haar, net alsof hij het nog nooit had gewassen. Hij had een grote bestelling. “Wacht even John, dat is dus 10 pakjes Marlboro light, een halve kg cocaïne en 50 sigaren. Ok ik stuur vandaag nog iemand langs.” Zei de mevrouw aan de kassa. De grote man ging weg. “Dag kind, wat kan ik voor je doen?” Katja wist niet wat ze moest zeggen.”euhm.” ze stond verstijfd. “Ik weet nog niet goed welke ik moet nemen. Ik zal er wel terug op komen als ik wat rondkijk.” Loog Katja. Vlug stapte ze wat rond in de winkel. Ze keek of er nergens camera’s stonden. In de hoek van het winkeltje stond er een camera. Maar niet achter de toonbank. De mevrouw ging door een deur waar er op stond “privaat”. Vlug ging Katja naar de toonbank en zocht de sigaretten die ze nodig had. Hier stonden ze. Vlug nam ze wel 5 pakjes dat ze niet iedere dag zou moeten komen. De deur van de privaat ging open en de mevrouw zag Katja staan met de sigaretten in haar hand. Katja liep zo snel als ze kon weg. “Hé kom terug jij snotaap!!” hoorde ze de vrouw nog roepen. In dat winkeltje moest ze nooit meer terug gaan. Zo vlug mogelijk rende ze nar het huis van haar tantes. Achter 2 straten stopte ze even onder het afdakje bij de slager. Om dat ze niet te nat zou worden. Als ze weer op adem gekomen was rende verder. Maar op een rustiger tempo. Toen ze bij ‘het hellenhuis’ aangekomen was twijfelde ze of ze wel naar binnen zou gaan. Ze was nu al zo ver gekomen dat ze wel moest naar binnen gaan. Ze duwde de poort open. Er kwam een gekraak en gepiep. De poort was al zo oud. Ze stapte naar de voordeur. Ze belde. “Bim bam bim bam!” Toen de deur open ging zag ze de 2 tantes staan. “Waar bleef je zo lang met mijn sigaretten?” snauwde de ene. “Jij kan ook niets goed doen!” zei de andere. Katja gaf 1 van de 5 pakjes sigaretten aan tante Smoor. De andere 4 had ze verstopt voor als ze nog eens achter sigaretten moest. Vlug rende ze naar binnen. “Hé wacht eens even jij! Je moet de hond nog afdrogen. Hij is kletsnat.” Zei tante Smoor. Met heel veel tegenzin keerde Katja terug en ze droogde de hond af. Max lekte aan de neus van Katja. “Max, af!” zei ze boos. Ze had er genoeg van. Ze wou geen klusjes meer doen. Ze moest haar tantes eens een lesje leren. Maar wat kon ze doen. Die avond hadden ze Katja opgesloten in een kamer met boeken over ridders en kastelen en de middeleeuwen. De tantes vonden boeken saai. En zeker die over kastelen en ridders. Zij wisten niet dat Katja daar gek op was. Dat vond ze de leukste straf die ze ooit had gekregen. Om 20.00 u ging de deur open en vlug smeet ze het boek bij alle andere boeken. Ze mochten niet weten dat ze het graag las. “Meekomen dwerg, jij moet gaan slapen.” Katja volgde de 2 tantes naar haar kamer. Ze deden de deur op slot. Nu zat Katja helemaal alleen in haar kamer. “Doe je pyjama aan. Over 10 minuten gaat het licht uit dus haast je een beetje!” riep Goor. Ze deed wat haar werd gevraagd. Opeens ging het licht uit.