Een uit de toon gevallen gitaar

Er was eens een oude man. Die man was de eigenaar van een klein winkeltje aan de rand van het stadje Caslon. Al maanden werd er niets meer verkocht. En hij wist hoe het kwam. Aan de overkant van de straat, vlak voor zijn winkel stond er een nieuwe MuziekBoetiek. Het zou niet meer lang duren, of hij zou met de stille trom kunnen vertrekken. De oude man hoopte op een mirakel.
Op een dag zat de man in zijn oude schommelstoel toen hij opeens de bel hoorde rinkelen aan zijn winkeldeur. Eerst was hij verbaasd, daarna dacht hij dat het de wind was en tenslotte ging hij toch maar eens een kijkje nemen. Daar stond een man met een bolhoedje en een wandelstok.
‘Dag beste heer, kan ik iets voor u doen?’, bood de oude man aan.
‘Mijn naam is graaf Burstiner. Ik ben op zoek naar een geschikt instrument voor mijn dochters verjaardag. In de boetiek hier tegenover vond ik het maar niets. Het moet een mooi, modern instrument zijn, maar tegelijkertijd ook een opvallend en antiek stuk’, antwoordde graaf Burstiner na een poosje.
‘Die man heeft wel veel noten op zijn zang’, dacht de oude man.
‘Wel graaf Burstiner, ik heb hier wel een koppel mooie instrumenten staan. Volgt u mij maar’, antwoordde hij.
Graaf Burstiner volgde de oude man naar achter in de winkel. Toen de graaf het instrument voor hem zag staan stond hij aan de grond genageld.
‘Is dàt en van uw mooie stukken? Laat me niet lachen! Dat oud verroest ding? Ik weet zelfs niet wat het is, zo een lelijk instrument heb ik nog nooit gezien! Heeft u niet wat beters dan die troep?’, vloog hij uit.
‘Maar natuurlijk. Ik bedoelde eigenlijk het instrument er naast’, zei de oude man vlug. Hij was bang zijn eerste klant in maanden te verliezen.
‘Dat is al wat beter, maar toch niet wat ik zoek. Bezorg mij een mooi instrument, of ik ga het ergens anders kopen’, stelde de graaf zijn eisen.
De oude man dacht diep na. Hij had tenslotte al zijn beste stuk voorgesteld.
‘Moet het een uniek stuk zijn?’, vroeg de oude man.
‘Ja, heeft u niets als de piano van Mozart, of microfoon van Michael Jackson?’, vroeg de oude graaf doodnormaal.
‘Ik heb niets van al die dingen’, gaf de oude man toe. ‘Ik heb iets beters!’
‘O ja? En wat mag dat dan wel zijn?’, vroeg hij geïnteresseerd.
‘Ik heb deze gitaar. Veel beter dan al de rest. Hij is wat minder mooi dan al de rest, maar hij klinkt nog perfect.’
‘Ja maar zeg! Speelt u met mijn voeten? Dat hoopje hout? Dat lelijk instrument?’, zei hij geïrriteerd.



schrijf nu zelf het vervolg.

Reageer (1)

  • WritingAngel

    schrijf zelf een mooi vervolg

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen