You're my everything. And that will never change! [162]

..
Tom liet zich naast mij neervallen en hijgde. Net zoals ik deed. Dit voelde echt heerlijk. Ik had me nog nooit zo heerlijk gevoeld.
“Dit was geweldig.” Bracht ik moeilijk uit.
Ik draaide me naar Tom toe, drukte een kus op zijn lippen en liet mijn hoofd rusten op zijn borstkas.
“Inderdaad. Je was geweldig.” Zei Tom en hij drukte kusjes op mijn haar.
Ik merkte dat hij de controle over zijn ademhaling terug kreeg en weer langzaam in en uit ademde.
Genietend sloot ik mijn ogen, luisterde alleen nog maar naar de ademhaling van Tom en viel langzaam in slaap.




Het geluid van Tom zijn mobiel die ging, ontwaakte me uit mijn slaap..
Ik lag op mijn buik half onder Tom. Hij had zijn armen om me heen liggen en lag zowat boven op mij.
Zuchtend draaide Tom zijn arm naar het nachtkasje en zocht op de tast naar zijn mobiel.
“Jee, moet die gast me zo vroeg bellen.” Mompelde Tom chagrijnig. “Wat moet je?”
“Ook goedemiddag.” Zei Bill opgewekt aan de andere kant van de lijn.
“Vind je het gek. Je belt me wakker ja.”
“Ons!”riep ik
“Ook goedemiddag Lean.” Zei Bill lachend.
“Nou, wat is er?” vroeg tom ongeduldig.
“Ik wou weten of jullie mee gaan kerstinkopen doen.”
“Nee, ik in ieder geval niet.” Tom draaide zich naar mij toe. “Wil jij mee kerstinkopen gaan doen, schat?”
Ik kreunde.
“Leande ook niet. Fijne dag nog, Bill.”
Tom hing op, gooide zijn telefoon weer op het nachtkastje en draaide zich weer naar mij toe.
Ik had me nog geen vin verroerd. Ik lag eigenlijk wel lekker zo. Tom sloeg zijn arm weer om me heen en ik begroef me verder tegen hem aan. Het kostte ons niet veel moeite om weer in slaap te vallen.