You're my everything. And that will never change! [160!!]

..
“Zul je zo wel zien. We zijn er bijna.”
Mijn vader stopte precies voor de ingang van het chiqueste hotel van de stad. Hij deed de deur open en we stapten uit.
Tom keek met grote ogen naar het hotel waar we voor stonden. Ondertussen nam ik even de gelegenheid om mijn vader te bedanken.
“Dankjewel pap. Echt geweldig dat je dit wilde doen voor mij.” Fluisterde ik mijn vader toe en drukte een kus op zijn wang.
“Graag gedaan meisje. Ik doe alles voor mijn meisje, als ze maar gelukkig is.” Zei mijn vader glimlachend. “En nu, hup naar binnen. Jullie spullen staan al op jullie kamer.”
Ik bedankte hem nog een keer en drukte nog een kus op zijn wang. Daarna ging ik naast Tom staan en stak mijn arm door de zijne.
“Zullen we naar binnen gaan?”
Tom knikte verdoofd van verbazing. We haalden de sleutel op van onze suite.
“Mevrouw Schlinke.” Zei ik.
De receptioniste typte wat op haar computer en gaf ons de sleutel.
“Kamer 346. U gaat met de lift naar de 3e verdieping, direct rechts, aan het einde van de gang links en dan is het aan uw rechter hand. Goede avond verder.” Zei de receptioniste en schonk ons een glimlach.
“Dankuwel.”
We gingen met de lift naar de 3e verdieping, direct naar rechts, aan het einde van de hal naar links en de 3e deur aan onze rechterhand was onze suite.
“Aan jou de eer om hem open te doen.” Zei ik glimlachend en overhandigde de sleutel aan Tom.
Tom opende de deur en keek werkelijk zijn ogen uit toen hij de kamer binnen stapte.
“Dit... is...” stamelde hij.
“De kamer waar wij vannacht overnachten.” Vulde ik hem aan.
Ik ging naast hem staan en drukte een kus op zijn wang. Tom reageerde niet en keek nog steeds vol bewondering de kamer rond. Er stond een grote hoekbank waar wel een heel voetbalelftal op kon slapen. Er was een halfdoorzichtige schuifpui richting de slaapkamer. Aan de andere kant van de kamer was er een schuifpui naar het balkon. Ik vond het geweldig om Tom zo te zien.
Ik liep door de kamer richting het balkon. Ik schoof de schuifpui open en stapte het balkon op. Er waaide een koude wind die mij kippenvel op mijn huid bezorgde. Het was pikdonker buiten, maar het uitzicht dat je nu nog had was werkelijk prachtig. We keken uit over de grote tuin van het hotel. Veel kleine lantaarntjes verlichtten de tuin.
Tom kwam achter me staan, sloeg zijn armen over mijn armen en zoende me in mijn nek.
“Jij bent veel te goed voor mij.” Fluisterde hij me toe.