You're my everything. And that will never change! [154]
Deel 154.
Tom liep het pashokje in en kwam er na een tijdje weer naar buiten.
Het stond hem werkelijk GE-WEL-DIG!!!
“En wat vind je ervan?” vroeg Tom.
“Prachtig. Het staat je enorm sexy.”
Ik trok zijn jasje wat rechter en stapte achteruit.
“Ja, dit is het. Dit moet je nemen. Dan is het alleen nog schoenen voor jou.”
Tom knikte en liep terug het pashokje in. Even later kwam hij alweer naar buiten. Hij had zijn pinpas al beet.
“Nee, ik betaal.” Zei ik toen ik zijn pinpas zag.
Ik pakte de kleding uit zijn handen en rekende af bij de kassa. Met het plastic tasje liep ik terug naar Tom, die stond te wachten voor de ingang van de winkel.
“Kijk eens.” Zei ik en ik overhandigde het plastic tasje aan hem. “Nu alleen nog schoenen voor jou.”
VEEL PLEZIER!!!
xx xElise
..
“En jij dan?” vroeg Tom.
“Dat komt straks wel. Ik hoef niet per se iets te hebben. Ik heb nog wel een jurk thuis hangen.”
Ik trok hem een schoenenwinkel binnen en ging op zoek naar schoenen voor Tom.
“Wat vind je van deze?”
Ik hield mooie, zwarte, leren schoenen omhoog.
“Ja, die staan er wel mooi onder.” Zei Tom en hij paste de schoenen.
Ze zaten goed en we betaalden bij de kassa. Dit keer betaalde ik ook.
Tom liep nu ondertussen met 3 tassen aan zijn handen en je zag de strepen die de tassen achterlieten al in zijn hand gekerft staan.
“Zullen we maar naar huis gaan?” stelde ik voor.
“Nee, jij moet nog een jurk hebben. Ik een smoking, jij een jurk. Maar eerst even die tassen in de auto leggen. De auto staat toch vlakbij.”
We liepen met in onze ene hand vol met tassen en onze andere hand in elkaar verstengeld naar de auto. Af en toe kwamen we fotograven tegen die een foto van ons wilden. We deden over een stukje waar je normaal 3 minuten over doet, nu een kwartier. Maar we kwamen eindelijk aan bij de auto. We legden de tassen in de achterbak en liepen terug naar de winkelstraten.
We liepen langs een klein winkeltje waar ze jurken verkochten. Tom trok me naar binnen. Er was niemand in de winkel, op de kassamedewerkster na dan.
Tom was druk bezig met zoeken en ik stond maar een beetje naast hem. Ik zag niet zoveel boeiends hangen. Tom hield de een na de andere jurk omhoog. Maar ik vond ze allemaal niet goed genoeg.
“Kom Tom, hier hebben ze niets. Het ziet er allemaal veel te goedkoop uit.”
“Oké, daar heb je wel gelijk in.”
We liepen de winkel uit, slenterde door de winkelstraten en keken in de etalages.
Oké, deze was niet zo heel boeiend. Maar daarintegen zal ik er nog een deel opzetten.
Er zijn nog geen reacties.