You're my everything. And that will never change! [146]
Hallooottjjesss
deel 146 alweer(hoera)
âSpeciaal voor jullie. Van Gustav, Georg en mij.â Zei Bill met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij zette het dienblad neer op het bed. âEetsmakelijk.â
Hij liep weer de kamer uit en deed de deur achter zich dicht.
Ik kroop naast Tom op het bed.
âZullen we dan maar beginnen met eten?â zei ik. Het was als een vraag geformuleerd, maar het kwam er meer uit als iets wat we gewoon moesten gaan doen.
âWacht even. Wil je je cadeautje nu al hebben of straks?â zei Tom snel.
VEEL PLEZIER!!!
xx xElise
..
Welk cadeautje? zei ik alsof ik niet wist waar het over ging. Ik wist donders goed waar het over ging. Vandaag was de dag dat Tom en ik een maand hadden.
Je weet best wel waar ik het over heb. Zei Tom lachend.
Hij stond op, liep naar de kast en pakte van de bovenste plank, waar ik dus nooit bij zou kunnen, een vierkant doosje. Hij ging weer naast mij op het bed zitten.
Kijk eens, speciaal voor mijn allerliefste vriending die ik nooit meer kwijt wil.
Tom gaf me een zoen en gaf daarna het vierkante doosje aan mij.
Het was een mooi, donkerblauw, fluwelen doosje met een gouden strik van lint eromheen. Het zag er behoorlijk duur en chique uit.
Voorzichtig, alsof het breekbaar was, haalde ik het gouden lint eraf en opende het doosje.
Er lag een gouden open hartje met diamantjes in de rand in. Binnenin stond er met gouden cijfers de datum van de dag dat ik hem vroeg, 5 november 2008.
Ik liet het hartje door mijn hand glijden en streelde met mijn duim over de gouden cijfers. Het kettinkje was prachtig. Zelfs dat woord was te zacht uitgedrukt.
Er zijn nog geen reacties.