De uitstap

Het is met een schok dat Rose die ochtend wakker werd. Haar kleine zus zat op de andere kant
van het bed en keek haar met een enthousiaste blik aan.
'Kom aan, Rose ! We vertrekken bijna ! Je bent toch niet vergeten dat mama
ons beloofd had vandaag te gaan picknicken, he ?'
Daar antwoordde Rose niet op. Ze was eerlijk gezegd niet echt enthousiast
om die uitstap. Sinds haar moeder hertrouwd was, had ze niet echt zin in iets.
Benjamin was heel lief, dat wel, maar het was anders. Rose had geen enkele herinnering
aan haar vader, die haar moeder kort na de geboorte van haar zus had verlaten. Ze was
toen 4. Hun moeder had hen nooit de reden van zijn vertrek onthuld. Rose was dus gewend
aan een leven tussen meisjes, en dat iemand haar leventje op deze manier veranderde, stoorde haar.

*

Rose ging op de achterste bank van de auto naast Lucy zitten. Het was een prachtige voormiddag.
De hemel was blauw en bijna wolkloos en de zon scheen zoals het niet vaak in Engeland schijnt, zelfs
in het midden van de zomervakantie.