You're my everything. And that will never change! [117]
Heeeyy,
Bedankt voor jullie reacties(K)
Fijn dat jullie het zo;n leuk verhaal vinden.
snel door naar de volgende!
was passiert in 116:
Ondertusesn had zij al afgerekend en was ik aan de beurt.
Ik legde de pet bovenop de staper van kleding op de toonbank.
“Dat wordt dan €99,85.” Zei de verkoper.
Ik zwaaide met mijn pin-pas, als teken dat ik wou pinnen. De verkoper drukte op een knopje en ik rekende af. Ik kreeg de bon en het tasje van de verkoper en we liepen de winkel uit.
“Ga je nog even mee naar Tom en Bill?” vroeg ik.
“Is goed, hoor.”
We fietsten richting het huis van Tom en Bill.
VEEL PLEZIER!!!
xx xElise
..
“Wow! Dit huis is echt megagroot!” zei Anneka toen we aan kwamen.
Ik wist al precies de weg. Het was een kleine 10 minuten fietsen van het centrum.
“Dat zei ik gister dus ook al.”
Ik moest even de goede sleutel vinden van het hek. Ik had ook teveel sleutels aan mijn sleutelbos hangen.
Ik opende het hek, liet Anneka voorgaan, ging daarna zelf en deed het hek weer terug op slot.
Ik opende de garage waar 2 auto’s instonden. Een Caddillac en een BMW. Dit kon maar één ding betekenen.
“Gustav en Georg zijn thuis!” riep ik blij.
Ik zette mijn fiets weg en rende naar binnen. Lachend liep Anneka achter me aan.
Ik schopte mijn schoenen uit en gooide mijn jas op de trap, omdat er nog geen kapstok was.
Ongeduldig wachtte ik op Anneka. Toen ze klaar was, rende ik de woonkamer in.
Gustav en Georg zaten op de zwarte, stoffen, hoekbank die in het midden van de kamer stond. Verderest was het een puinzooi.
“GUS!GEORG!” riep ik.
Reageer (1)
ow gustav- en georg love
1 decennium geledenjaja, die jongens moeten ook aandacht hebben hoor