You're my everything. And that will never change! [114]


Heeeyyy(flower)

Was passiert in 113:

Met zijn vieren liepen we naar het dichtbezijnde muurtje. Richa bleef bij Florien en Esther staan.
“Weet je, ik heb jullie nog helemaal niet aan elkaar voorgesteld. Tom,Bill, dit is Anneka. Anneka, dit zijn Tom en Bill.” Stelde ik ze aan elkaar voor.
Lachend begroetten ze elkaar en we kletstend nog wat. Na een kwartiertje ging de bel.
“Hebben jullie trouwens niet een huis in te richten ofzo?” vroeg ik.
“Gaan we zo doen. We wachten op jou. Jij zou komen helpen.” Zei Bill.
“Ga nou maar alvast beginnen. Ik kom straks helpen. En nu gaan wij naar binnen, anders komen we te laat.”
Ik nam afscheid en liep samen met Anneka terug naar binnen. Voordat ik de deur in liep, draaide ik me om, zwaaide nog even naar de jongens en liep toen naar binnen.
Snel liepen we naar boven. Net voordat de bel ging, kwamen we aan in het lokaal. Een minuut later sloot de lerares de deur.

VEEL PLEZIER!!!

xx xElise

..
“Ga je nog even mee naar het centrum?” vroeg Anneka.
“Eigenlijk moet ik naar Tom en Bill toe om te helpen.” Begon ik.
“Het duurt niet lang.” Viel ze me in de rede.
“Ik ga wel mee. Pech gehad voor hun. Zij wachten maar.”
We liepen naar het fietsenhok, pakten onze fietsen en fietsten naar het centrum.
“Waar moet je heen?” vroeg ik.
We zetten onze fietsen op slot en liepen de passage in.
“Naar deze winkel en nog even naar de New Yorker voor wat jurkjes die ik in de catalogus had gevonden.”
We liepen een tijdschriftenwinkel binnen. Anneka pakte de Bravo, Yam en Popcorn en rekende af.
“Lean, ga je mee?” vroeg ze toen ze klaar was.
Ik stond op haar te wachten ij de tijdschriften en las stukjes van het stuk over Tom en mij, dat in de Bravo stond.
We liepen de winkel uit en de New Yorker in.
Anneka ging gelijk tussen de jurkjes neuzen, op zoek naar degene die ze in de catalogus had gezien.
“Hé Lean, dit jurkje is we iets voor jou.” Riep Anneka naar me.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen