You're my everything. And that will never change! [113]
Deel 113 alweer. Het schiet alweer lekker op.
What happened in 112:
Het meisje dat net ruzie met me stond te maken begon te stamelen.
“Jij… Tom… Bill… jouw vrienden… jij… Tom…” stamelde ze.
“Ja, Tom is mijn vriendje en niet de jouwe. En Bill is een heel goede vriend van me.” Zei ik.
Tom keek op van het blad en keek me vragend aan, net zoals Bill. Ze hadden geen enkel idee waar het over ging.
Anneka, die naast Bill stond, legde het hem snel even uit.
Ik knikte naar Tom, die weer verder ging met het lezen van het interview over hem en mij.
Boos keek het meisje naar me, stak toen haar neus in de lucht en liep weg met haar vriendinnen achter zich aan.
“Wat was er met haar?” vroeg Tom zonder op te kijken van het blad.
VEEL PLEZIER!!!
xx xElise
..
“Oh, niets bijzonders.” Antwoordde ik en las mee met hem.
Het meisje kwam terug lopen, nu alleen. Ze trok het blad uit Tom zijn handen en liep weer weg.
“Weg blad.” Zei Tom.
We moesten lachen.
“Wat kwamen jullie eigenlijk doen?” vroeg ik.
“Jou gezelschap houden. We wisten dat je nu pauze zou hebben.” Antwoordde Bill.
“Oh, oké. Zullen we ergens gaan zitten?”
Iedereen knikte.
Met zijn vieren liepen we naar het dichtbezijnde muurtje. Richa bleef bij Florien en Esther staan.
“Weet je, ik heb jullie nog helemaal niet aan elkaar voorgesteld. Tom,Bill, dit is Anneka. Anneka, dit zijn Tom en Bill.” Stelde ik ze aan elkaar voor.
Lachend begroetten ze elkaar en we kletstend nog wat. Na een kwartiertje ging de bel.
“Hebben jullie trouwens niet een huis in te richten ofzo?” vroeg ik.
“Gaan we zo doen. We wachten op jou. Jij zou komen helpen.” Zei Bill.
“Ga nou maar alvast beginnen. Ik kom straks helpen. En nu gaan wij naar binnen, anders komen we te laat.”
Ik nam afscheid en liep samen met Anneka terug naar binnen. Voordat ik de deur in liep, draaide ik me om, zwaaide nog even naar de jongens en liep toen naar binnen.
Snel liepen we naar boven. Net voordat de bel ging, kwamen we aan in het lokaal. Een minuut later sloot de lerares de deur.
Reageer (4)
zie je wel dat ik ze gelezen had
1 decennium geledenhaha
verder
1 decennium geledenlaat je me pelas weer iets weten
sorry dat ik al even niet meer gereageerd heb maar ik wou ze even allemaal aflezen
snel verder meid
woehaah snel verder!!
1 decennium geledengeweldig!!
XX
doooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooom
1 decennium geleden